Књига о Јову 21
1 А Јов одговори и рече:
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 Слушајте добро речи моје, и то ће ми бити од вас утеха.
Pakinggan ninyong mainam ang aking pananalita; at ito'y maging inyong mga kaaliwan.
3 Потрпите ме да ја говорим, а кад изговорим, подсмевајте ми се.
Pagdalitaan ninyo ako, at ako nama'y magsasalita, at pagkatapos na ako'y makapagsalita, ay manuya kayo.
4 Еда ли се ја човеку тужим? И како не би био жалостан дух мој?
Tungkol sa akin, ay sa tao ba ang aking daing? At bakit hindi ako maiinip?
5 Погледајте на ме, и дивите се, и метните руку на уста.
Tandaan ninyo ako, at matigilan kayo. At ilagay ninyo ang inyong kamay sa inyong bibig,
6 Ја кад помислим, страх ме је, и гроза подузима тело моје.
Pagka aking naaalaala nga ay nababagabag ako, at kikilabutan ang humahawak sa aking laman.
7 Зашто безбожници живе? Старе? И богате се?
Bakit nabubuhay ang masama, nagiging matanda, oo, nagiging malakas ba sa kapangyarihan?
8 Семе њихово стоји тврдо пред њима заједно с њима, и натражје њихово пред њиховим очима.
Ang kanilang binhi ay natatatag nakasama nila sa kanilang paningin, at ang kanilang mga suwi ay nasa harap ng kanilang mga mata.
9 Куће су њихове на миру без страха, и прут Божји није над њима.
Ang kanilang mga bahay ay tiwasay na walang takot, kahit ang pamalo man ng Dios ay wala sa kanila.
10 Бикови њихови скачу, и не промашују; краве њихове теле се, и не јалове се.
Ang kanilang baka ay naglilihi, at hindi nababaog; ang kanilang baka ay nanganganak, at hindi napapahamak ang kaniyang guya.
11 Испуштају као стадо децу своју, и синови њихови поскакују.
Kaniyang inilabas ang kanilang mga bata na gaya ng kawan, at ang kanilang mga anak ay nangagsasayawan,
12 Подвикују уз бубањ и уз гусле, веселе се уза свиралу.
Sila'y nangagaawitan na katugma ng pandereta at alpa, at nangagkakatuwa sa tunog ng plauta.
Kanilang ginugugol ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, at sa isang sandali ay nagsisilusong sila sa Sheol. (Sheol h7585)
14 А Богу кажу: Иди од нас, јер нећемо да знамо за путеве твоје.
At sinasabi nila sa Dios: Lumayo ka sa amin; sapagka't hindi namin ninanasa ang pagkaalam ng inyong mga lakad.
15 Шта је свемогући да му служимо? И каква нам је корист, да му се молимо?
Ano ang Makapangyarihan sa lahat na siya'y paglilingkuran namin? At anong pakinabang magkakaroon kami, kung kami ay magsidalangin sa kaniya?
16 Гле, добро њихово није у њиховој руци; намера безбожничка далеко је од мене.
Narito, ang kanilang kaginhawahan ay wala sa kanilang kamay: ang payo ng masama ay malayo sa akin.
17 Колико се пута гаси жижак безбожнички и долази им погибао, дели им муке у делу свом Бог?
Gaano kadalas pinapatay ang ilawan ng masama? Na ang kanilang kapahamakan ay dumarating ba sa kanila? Na nagbabahagi ba ang Dios ng mga kapanglawan sa kaniyang galit?
18 Бивају као плева на ветру, као прах који разноси вихор?
Na sila'y gaya ng dayami sa harap ng hangin, at gaya ng ipa na tinatangay ng bagyo?
19 Чува ли Бог синовима његовим погибао њихову, плаћа им да осете?
Inyong sinasabi, Inilalapat ng Dios ang kaniyang parusa sa kaniyang mga anak. Gantihin sa kaniyang sarili upang maalaman niya.
20 Виде ли својим очима погибао своју, и пију ли гнев Свемогућег?
Makita ng kaniyang mga mata ang kaniyang pagkagiba, at uminom siya ng poot ng Makapangyarihan sa lahat.
21 Јер шта је њима стало до куће њихове након њих, кад се број месеца њихових прекрати?
Sapagka't anong kasayahan magkakaroon siya sa kaniyang bahay pagkamatay niya, pagka ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nahiwalay sa gitna?
22 Еда ли ће Бога ко учити мудрости, који суди високима?
May makapagtuturo ba ng kaalaman sa Dios? Dangang kaniyang hinahatulan yaong nangasa mataas.
23 Један умире у потпуној сили својој, у миру и у срећи.
Isa'y namamatay sa kaniyang lubos na kalakasan, palibhasa't walang bahala at tahimik:
24 Музилице су му пуне млека, и кости су му влажне од мождина.
Ang kaniyang mga suso ay puno ng gatas, at ang utak ng kaniyang mga buto ay halumigmig.
25 А други умире ојађене душе, који није уживао добра.
At ang iba'y namamatay sa paghihirap ng kaluluwa, at kailan man ay hindi nakakalasa ng mabuti.
26 Обојица леже у праху, и црви их покривају.
Sila'y nahihigang magkakasama sa alabok, at tinatakpan sila ng uod.
27 Ето, знам ваше мисли и судове, којима ми чините криво.
Narito, aking nalalaman ang inyong pagiisip, at ang mga maling haka ng inyong inaakala laban sa akin.
28 Јер говорите: Где је кућа силног, и где је шатор у коме наставају безбожници?
Sapagka't inyong sinasabi, Saan naroon ang bahay ng prinsipe? At saan naroon ang tolda na tinatahanan ng masama?
29 Нисте ли никад питали путника? И шта вам казаше нећете да знате,
Hindi ba ninyo itinanong sa kanilang nangagdadaan? At hindi ba ninyo nalalaman ang kanilang mga pinagkakakilanlan?
30 Да се на дан погибли оставља задац, кад се пусти гнев.
Na ang masamang tao ay natataan sa kaarawan ng kasakunaan? Na sila'y pinapatnubayan sa kaarawan ng kapootan?
31 Ко ће га укорити у очи за живот његов? И ко ће му вратити шта је учинио?
Sinong magpapahayag ng kaniyang lakad sa kaniyang mukha? At sinong magbabayad sa kaniya ng kaniyang ginawa?
32 Али се износи у гробље и остаје у гомили.
Gayon ma'y dadalhin siya sa libingan, at magbabantay ang mga tao sa libingan.
33 Слатке су му груде од долине, и вуче за собом све људе, а онима који га претекоше нема броја.
Ang mga bugal ng libis ay mamabutihin niya, at lahat ng tao ay magsisisunod sa kaniya, gaya ng nauna sa kaniya na walang bilang.
34 Како ме, дакле, напразно тешите кад у одговорима вашим остаје превара?
Paano ngang inyong aaliwin ako ng walang kabuluhan, dangang sa inyong mga sagot ang naiiwan lamang ay kabulaanan?
