< Књига о Јову 21 >

1 А Јов одговори и рече:
آنگاه ایوب پاسخ داد:
2 Слушајте добро речи моје, и то ће ми бити од вас утеха.
به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید.
3 Потрпите ме да ја говорим, а кад изговорим, подсмевајте ми се.
4 Еда ли се ја човеку тужим? И како не би био жалостан дух мој?
من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است.
5 Погледајте на ме, и дивите се, и метните руку на уста.
به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید.
6 Ја кад помислим, страх ме је, и гроза подузима тело моје.
وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم.
7 Зашто безбожници живе? Старе? И богате се?
چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟
8 Семе њихово стоји тврдо пред њима заједно с њима, и натражје њихово пред њиховим очима.
فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند.
9 Куће су њихове на миру без страха, и прут Божји није над њима.
خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند.
10 Бикови њихови скачу, и не промашују; краве њихове теле се, и не јалове се.
گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند.
11 Испуштају као стадо децу своју, и синови њихови поскакују.
فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند
12 Подвикују уз бубањ и уз гусле, веселе се уза свиралу.
و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند.
13 Проводе у добру дане своје, и за час силазе у гроб. (Sheol h7585)
آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585)
14 А Богу кажу: Иди од нас, јер нећемо да знамо за путеве твоје.
در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند.
15 Шта је свемогући да му служимо? И каква нам је корист, да му се молимо?
شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟»
16 Гле, добро њихово није у њиховој руци; намера безбожничка далеко је од мене.
گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم.
17 Колико се пута гаси жижак безбожнички и долази им погибао, дели им муке у делу свом Бог?
تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند،
18 Бивају као плева на ветру, као прах који разноси вихор?
و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟
19 Чува ли Бог синовима његовим погибао њихову, плаћа им да осете?
ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد!
20 Виде ли својим очима погибао своју, и пију ли гнев Свемогућег?
بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد.
21 Јер шта је њима стало до куће њихове након њих, кад се број месеца њихових прекрати?
وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟
22 Еда ли ће Бога ко учити мудрости, који суди високима?
کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند.
23 Један умире у потпуној сили својој, у миру и у срећи.
او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند
24 Музилице су му пуне млека, и кости су му влажне од мождина.
25 А други умире ојађене душе, који није уживао добра.
و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد.
26 Обојица леже у праху, и црви их покривају.
هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند.
27 Ето, знам ваше мисли и судове, којима ми чините криво.
از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم.
28 Јер говорите: Где је кућа силног, и где је шатор у коме наставају безбожници?
می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.»
29 Нисте ли никад питали путника? И шта вам казаше нећете да знате,
ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت
30 Да се на дан погибли оставља задац, кад се пусти гнев.
که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛
31 Ко ће га укорити у очи за живот његов? И ко ће му вратити шта је учинио?
32 Али се износи у гробље и остаје у гомили.
33 Слатке су му груде од долине, и вуче за собом све људе, а онима који га претекоше нема броја.
بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.»
34 Како ме, дакле, напразно тешите кад у одговорима вашим остаје превара?
شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟

< Књига о Јову 21 >