Књига о Јову 20
1 А Софар Намаћанин одговори и рече:
Naemalainen Soofar lausui ja sanoi:
2 Зато ме мисли моје нагоне да одговорим, и зато хитим.
"Tuohon minun ajatukseni tuovat vastauksen, moisesta minun mieleni kuohuu.
3 Чуо сам укор који ме срамоти, али ће дух из разума мог одговорити за ме.
Häpäisevää nuhdetta täytyy minun kuulla, mutta minun ymmärrykseni henki antaa minulle vastauksen.
4 Не знаш ли да је тако од како је века, од како је постављен човек на земљи.
Tuoko on sinulla tietoa ikiajoista asti, siitä saakka, kun ihminen maan päälle pantiin?
5 Да је слава безбожних за мало и радост лицемерова за час?
Ei, vaan jumalattomain riemu loppuu lyhyeen, ja riettaan ilo on vain silmänräpäys.
6 Да би му висина допрла до неба, и глава се његова дотакла облака,
Vaikka hänen kopeutensa kohoaa taivaaseen ja hänen päänsä ulottuu pilviin asti,
7 Нестаће га за свагда као кала његовог; и који га видеше рећи ће: Куда се деде?
katoaa hän kuitenkin ainiaaksi oman likansa lailla; jotka näkivät hänet, kysyivät: Missä hän on?
8 Као сан одлетеће, и неће се наћи, и ишчезнуће као ноћна утвара.
Niinkuin uni hän lentää pois, eikä häntä enää löydetä, ja hän häipyy kuin öinen näky.
9 Око које га је гледало неће више, нити ће га више видети место његово.
Silmä, joka häntä katseli, ei katsele häntä enää, eikä hänen paikkansa häntä enää näe.
10 Синови његови умиљаваће се сиромасима и руке ће његове враћати шта је отео.
Hänen poikiensa täytyy hyvittää köyhät, hänen kättensä on annettava pois hänen omaisuutensa.
11 Кости ће његове бити пуне греха младости његове, и они ће лежати с њим у праху.
Nuoruuden voimaa olivat täynnä hänen luunsa, mutta sen täytyi mennä maata multaan hänen kanssansa.
12 Ако му је слатка у устима злоћа и крије је под језиком својим,
Vaikka paha onkin makeaa hänen suussaan, niin että hän kätkee sen kielensä alle,
13 Чува је и не пушта је, него је задржава у грлу свом,
säästää sitä eikä siitä luovu, vaan pidättää sitä keskellä suulakeansa,
14 Ипак ће се јело његово претворити у цревима његовим, постаће у њему јед аспидин.
niin muuttuu tämä ruoka hänen sisässään, tulee kyykäärmeiden kähyiksi hänen sisälmyksissänsä.
15 Благо што је прождрао избљуваће, из трбуха његова истераће га Бог.
Hän nieli rikkautta, ja hänen täytyy se oksentaa pois, Jumala ajaa sen ulos hänen vatsastansa.
16 Јед ће аспидин сисати, убиће га језик гујињи.
Kyykäärmeiden myrkkyä hän imi, kyyn kieli hänet tappaa.
17 Неће видети потока ни река којима тече мед и масло.
Ei hän saa ilokseen katsella puroja, ei hunaja-ja kermajokia ja-virtoja.
18 Вратиће муку, а неће је појести; према благу биће промена, и неће се радовати.
Hänen on annettava pois hankkimansa, eikä hän saa sitä itse niellä; ei ole hänen ilonsa hänen voittamansa rikkauden veroinen.
19 Јер је тлачио и остављао убоге, куће је отимао и није зидао.
Sillä hän teki vaivaisille väkivaltaa ja heitti heidät siihen, hän ryösti itselleen talon, eikä saa siinä rakennella.
20 Јер није никада осетио мира у трбуху свом, ни шта му је најмилије неће сачувати.
Sillä hän ei tuntenut vatsansa ikinä tyytyvän, mutta ei pelastu hän himotulla tavarallaan.
21 Ништа му неће остати од хране његове. Зато не може добро његово трајати.
Ei mikään säilynyt hänen ahmailultaan, sentähden hänen onnensa ei kestä.
22 Кад се испуни изобиље његово, тада ће бити у невољи; све руке невољних удариће на њ.
Yltäkylläisyytensä runsaudessa on hänellä hätä, häneen iskevät kaikki kurjien kourat.
23 Кад би напунио трбух свој, послаће на њ Бог јарост гнева свог, и пустиће је као дажд на њега и на јело његово.
Kun hän on täyttämässä vatsaansa, lähettää Jumala hänen kimppuunsa vihansa hehkun ja antaa sen sataa hänen päällensä hänen syödessään.
24 Кад стане бежати од оружја гвозденог, прострелиће га лук бронзани.
Jos hän pakenee rautavaruksia, niin lävistää hänet vaskijousi;
25 Стрела пуштена проћи ће кроз тело његово, и светло гвожђе изаћи ће из жучи његове; кад пође, обузеће га страхоте.
kun hän vetää ulos selästään nuolen, käy hänen sappensa lävitse miekan salama. Kauhut valtaavat hänet,
26 Све ће таме бити сакривене у тајним местима његовим; прождреће га огањ нераспирен, и ко остане у шатору његовом зло ће му бити.
kaikki pimeys on varattu hänen aarteilleen. Hänet kuluttaa tuli, joka palaa lietsomatta, se syö, mitä on säilynyt hänen majassansa.
27 Откриће небеса безакоње његово, и земља ће устати на њ.
Taivas paljastaa hänen pahat tekonsa, maa nousee häntä vastaan.
28 Отићи ће летина дома његовог, расточиће се у дан гнева његовог.
Minkä hänen talonsa tuotti, menee menojaan vihan päivänä niinkuin tulvavedet.
29 То је део од Бога човеку безбожном и наследство од Бога за беседу његову.
Tämä on jumalattoman ihmisen osa Jumalalta, perintöosa, jonka Jumala hänelle määrää."
