Књига о Јову 20
1 А Софар Намаћанин одговори и рече:
Toen antwoordde Zofar, de Naamathiet, en zeide:
2 Зато ме мисли моје нагоне да одговорим, и зато хитим.
Daarom doen mijn gedachten mij antwoorden, en over zulks is mijn verhaasten in mij.
3 Чуо сам укор који ме срамоти, али ће дух из разума мог одговорити за ме.
Ik heb aangehoord een bestraffing, die mij schande aandoet; maar de geest zal uit mijn verstand voor mij antwoorden.
4 Не знаш ли да је тако од како је века, од како је постављен човек на земљи.
Weet gij dit? Van altoos af, van dat God den mens op de wereld gezet heeft,
5 Да је слава безбожних за мало и радост лицемерова за час?
Dat het gejuich de goddelozen van nabij geweest is, en de vreugde des huichelaars voor een ogenblik?
6 Да би му висина допрла до неба, и глава се његова дотакла облака,
Wanneer zijn hoogheid tot den hemel toe opklomme, en zijn hoofd tot aan de wolken raakte;
7 Нестаће га за свагда као кала његовог; и који га видеше рећи ће: Куда се деде?
Zal hij, gelijk zijn drek, in eeuwigheid vergaan; die hem gezien hadden, zullen zeggen: Waar is hij?
8 Као сан одлетеће, и неће се наћи, и ишчезнуће као ноћна утвара.
Hij zal wegvlieden als een droom, dat men hem niet vinden zal, en hij zal verjaagd worden als een gezicht des nachts.
9 Око које га је гледало неће више, нити ће га више видети место његово.
Het oog, dat hem zag, zal het niet meer doen; en zijn plaats zal hem niet meer aanschouwen.
10 Синови његови умиљаваће се сиромасима и руке ће његове враћати шта је отео.
Zijn kinderen zullen zoeken den armen te behagen; en zijn handen zullen zijn vermogen moeten weder uitkeren.
11 Кости ће његове бити пуне греха младости његове, и они ће лежати с њим у праху.
Zijn beenderen zullen vol van zijn verborgene zonden zijn; van welke elkeen met hem op het stof nederliggen zal.
12 Ако му је слатка у устима злоћа и крије је под језиком својим,
Indien het kwaad in zijn mond zoet is, hij dat verbergt, onder zijn tong,
13 Чува је и не пушта је, него је задржава у грлу свом,
Hij dat spaart, en hetzelve niet verlaat, maar dat in het midden van zijn gehemelte inhoudt;
14 Ипак ће се јело његово претворити у цревима његовим, постаће у њему јед аспидин.
Zijn spijze zal in zijn ingewand veranderd worden; gal der adderen zal zij in het binnenste van hem zijn.
15 Благо што је прождрао избљуваће, из трбуха његова истераће га Бог.
Hij heeft goed ingeslokt, maar zal het uitspuwen; God zal het uit zijn buik uitdrijven.
16 Јед ће аспидин сисати, убиће га језик гујињи.
Het vergif der adderen zal hij zuigen; de tong der slang zal hem doden.
17 Неће видети потока ни река којима тече мед и масло.
De stromen, rivieren, beken van honig en boter zal hij niet zien.
18 Вратиће муку, а неће је појести; према благу биће промена, и неће се радовати.
Den arbeid zal hij wedergeven en niet inslokken; naar het vermogen zijner verandering, zo zal hij van vreugde niet opspringen.
19 Јер је тлачио и остављао убоге, куће је отимао и није зидао.
Omdat hij onderdrukt heeft, de armen verlaten heeft, een huis geroofd heeft, dat hij niet opgebouwd had;
20 Јер није никада осетио мира у трбуху свом, ни шта му је најмилије неће сачувати.
Omdat hij geen rust in zijn buik gekend heeft, zo zal hij van zijn gewenst goed niet uitbehouden.
21 Ништа му неће остати од хране његове. Зато не може добро његово трајати.
Er zal niets overig zijn, dat hij ete; daarom zal hij niet wachten naar zijn goed.
22 Кад се испуни изобиље његово, тада ће бити у невољи; све руке невољних удариће на њ.
Als zijn genoegzaamheid zal vol zijn, zal hem bang zijn; alle hand des ellendigen zal over hem komen.
23 Кад би напунио трбух свој, послаће на њ Бог јарост гнева свог, и пустиће је као дажд на њега и на јело његово.
Er zij wat om zijn buik te vullen; God zal over hem de hitte Zijns toorns zenden, en over hem regenen op zijn spijze.
24 Кад стане бежати од оружја гвозденог, прострелиће га лук бронзани.
Hij zij gevloden van de ijzeren wapenen, de stalen boog zal hem doorschieten.
25 Стрела пуштена проћи ће кроз тело његово, и светло гвожђе изаћи ће из жучи његове; кад пође, обузеће га страхоте.
Men zal het zwaard uittrekken, het zal uit het lijf uitgaan, en glinsterende uit zijn gal voortkomen; verschrikkingen zullen over hem zijn.
26 Све ће таме бити сакривене у тајним местима његовим; прождреће га огањ нераспирен, и ко остане у шатору његовом зло ће му бити.
Alle duisternis zal verborgen zijn in zijn schuilplaatsen; een vuur, dat niet opgeblazen is, zal hem verteren; den overigen in zijn tent zal het kwalijk gaan.
27 Откриће небеса безакоње његово, и земља ће устати на њ.
De hemel zal zijn ongerechtigheid openbaren, en de aarde zal zich tegen hem opmaken.
28 Отићи ће летина дома његовог, расточиће се у дан гнева његовог.
De inkomste van zijn huis zal weggevoerd worden; het zal al henenvloeien in den dag Zijns toorns.
29 То је део од Бога човеку безбожном и наследство од Бога за беседу његову.
Dit is het deel des goddelozen mensen van God, en de erve zijner redenen van God.
