Књига о Јову 19
1 А Јов одговори и рече:
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 Докле ћете мучити душу моју и сатирати ме речима?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 Већ сте ме десет пута наружили; није вас стид што тако наваљујете на ме?
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 Али ако сам доиста погрешио, погрешка ће моја остати код мене.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 Ако ли се још хоћете да дижете на ме и да ме корите мојом срамотом,
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 Онда знајте да ме је Бог оборио и мрежу своју разапео око мене.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Ето, вичем на неправду, али се не слушам; вапим, али нема суда.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 Заградио је пут мој да не могу проћи; на стазе моје метнуо је мрак.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 Свукао је с мене славу моју и скинуо венац с главе моје.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 Порушио ме је од свуда, да ме нема; и као дрво ишчупао је надање моје.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 Распалио се на ме гнев Његов, и узео ме је међу непријатеље своје.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 Војске Његове дођоше све заједно и насуше к себи пут к мени, стадоше у логор около шатора мог.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 Браћу моју удаљио је од мене, и знанци моји туђе се од мене.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 Ближњи моји оставише ме, и знанци моји заборавише ме.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 Домашњи моји и моје слушкиње гледају ме као туђина; странац сам у очима њиховим.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 Зовем слугу свог, а он се не одзива, а молим га устима својим.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 Дах је мој мрзак жени мојој, а преклињем је синовима утробе своје.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Ни деца не хају за ме; кад устанем, руже ме.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 Мрзак сам свима неверним својим, и које љубљах посташе ми противници.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 За кожу моју као за месо моје прионуше кости моје; једва оста кожа око зуба мојих.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Смилујте се на ме, смилујте се на ме, пријатељи моји, јер се рука Божија дотакла мене.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Зашто ме гоните као Бог, и меса мог не можете да се наситите?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 О кад би се написале речи моје! Кад би се ставиле у књигу!
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 Писаљком гвозденом и оловом на камену за вечни спомен кад би се урезале!
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 Али знам да је жив мој Искупитељ, и на последак да ће стати над прахом.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 И ако се ова кожа моја и рашчини, опет ћу у телу свом видети Бога.
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 Ја исти видећу Га, и очи моје гледаће Га, а не друге. А бубрега мојих нестаје у мени.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 Него би требало да кажете: Зашто га гонимо? Кад је корен беседе у мени.
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 Бојте се мача; јер је мач освета за безакоње; и знајте да има суд.
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
