Књига о Јову 15
1 А Елифас Теманац одговори и рече:
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 Хоће ли мудар човек казивати празне мисли и пунити трбух ветром источним,
“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
3 Препирући се говором који не помаже и речима које нису ни на шта?
Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?
4 А ти уништаваш страх Божји и укидаш молитве к Богу.
Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı'nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
5 Јер безакоње твоје показују уста твоја, ако и јеси изабрао језик лукав.
Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
6 Осуђују те уста твоја, а не ја; и усне твоје сведоче на те.
Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
7 Јеси ли се ти први човек родио? Или си пре хумова саздан?
“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
8 Јеси ли тајну Божију чуо и покупио у себе мудрост?
Tanrı'nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?
9 Шта ти знаш што ми не бисмо знали? Шта ти разумеш што не би било у нас?
Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
10 И седих и старих људи има међу нама, старијих од оца твог.
Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.
11 Мале ли су ти утехе Божије? Или имаш шта сакривено у себи?
Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
12 Што те је занело срце твоје? И што севају очи твоје,
Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,
13 Те обраћаш против Бога дух свој и пушташ из уста својих такве речи?
Tanrı'ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?
14 Шта је човек, да би био чист, и рођени од жене, да би био прав?
“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
15 Гле, не верује свецима својим, и небеса нису чиста пред очима Његовим;
Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O'nun gözünde temiz değilse,
16 А камоли гадни и смрдљиви човек, који пије неправду као воду?
Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
17 Ја ћу ти казати, послушај ме, и приповедићу ти шта сам видео,
“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,
18 Шта мудраци казаше и не затајише, шта примише од отаца својих,
Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;
19 Којима самим дана би земља, и туђин не прође кроз њу.
O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.
20 Безбожник се мучи свега века свог, и насилнику је мало година остављено.
Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
21 Страх му зуји у ушима, у мирно доба напада пустошник на њ.
Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
22 Не верује да ће се вратити из таме, одсвуда привиђа мач.
Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.
23 Тумара за хлебом говорећи: Где је? Зна да је за њ спремљен дан тамни.
‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
24 Туга и невоља страше га, и наваљују на њ као цар готов на бој.
Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
25 Јер је замахнуо на Бога руком својом, и Свемогућем се опро.
Çünkü Tanrı'ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten'e meydan okumuş,
26 Трчи исправљена врата на њ с многим високим штитовима својим.
Kalın, yumrulu kalkanıyla O'na inatla saldırmıştı.
27 Јер је покрио лице своје претилином, и наваљао сало на бокове своје.
“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,
28 И седео је у градовима раскопаним и у кућама пустим, обраћеним у гомилу камења.
Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
29 Неће се обратити нити ће остати благо његово, и неће се раширити по земљи добро његово.
Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.
30 Неће изаћи из мрака, огранке његове осушиће пламен, однеће га дух уста његових.
Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
31 Нека се не узда у таштину преварени, јер ће му таштина бити плата.
Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.
32 Пре свог времена свршиће се, и грана његова неће зеленети.
Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
33 Откинуће се као с лозе незрео грозд његов и пупци ће се његови као с маслине побацати.
Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
34 Јер ће опустети збор лицемерски, и огањ ће спалити шаторе оних који примају поклоне.
Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
35 Зачињу невољу и рађају муку, и трбух њихов саставља превару.
Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”
