Књига о Јову 15
1 А Елифас Теманац одговори и рече:
| ויען אליפז התימני ויאמר׃ |
2 Хоће ли мудар човек казивати празне мисли и пунити трбух ветром источним,
| החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו׃ |
3 Препирући се говором који не помаже и речима које нису ни на шта?
| הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם׃ |
4 А ти уништаваш страх Божји и укидаш молитве к Богу.
| אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל׃ |
5 Јер безакоње твоје показују уста твоја, ако и јеси изабрао језик лукав.
| כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים׃ |
6 Осуђују те уста твоја, а не ја; и усне твоје сведоче на те.
| ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך׃ |
7 Јеси ли се ти први човек родио? Или си пре хумова саздан?
| הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת׃ |
8 Јеси ли тајну Божију чуо и покупио у себе мудрост?
| הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה׃ |
9 Шта ти знаш што ми не бисмо знали? Шта ти разумеш што не би било у нас?
| מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא׃ |
10 И седих и старих људи има међу нама, старијих од оца твог.
| גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים׃ |
11 Мале ли су ти утехе Божије? Или имаш шта сакривено у себи?
| המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך׃ |
12 Што те је занело срце твоје? И што севају очи твоје,
| מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך׃ |
13 Те обраћаш против Бога дух свој и пушташ из уста својих такве речи?
| כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין׃ |
14 Шта је човек, да би био чист, и рођени од жене, да би био прав?
| מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה׃ |
15 Гле, не верује свецима својим, и небеса нису чиста пред очима Његовим;
| הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו׃ |
16 А камоли гадни и смрдљиви човек, који пије неправду као воду?
| אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה׃ |
17 Ја ћу ти казати, послушај ме, и приповедићу ти шта сам видео,
| אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה׃ |
18 Шта мудраци казаше и не затајише, шта примише од отаца својих,
| אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם׃ |
19 Којима самим дана би земља, и туђин не прође кроз њу.
| להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם׃ |
20 Безбожник се мучи свега века свог, и насилнику је мало година остављено.
| כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ׃ |
21 Страх му зуји у ушима, у мирно доба напада пустошник на њ.
| קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו׃ |
22 Не верује да ће се вратити из таме, одсвуда привиђа мач.
| לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב׃ |
23 Тумара за хлебом говорећи: Где је? Зна да је за њ спремљен дан тамни.
| נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך׃ |
24 Туга и невоља страше га, и наваљују на њ као цар готов на бој.
| יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור׃ |
25 Јер је замахнуо на Бога руком својом, и Свемогућем се опро.
| כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר׃ |
26 Трчи исправљена врата на њ с многим високим штитовима својим.
| ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו׃ |
27 Јер је покрио лице своје претилином, и наваљао сало на бокове своје.
| כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל׃ |
28 И седео је у градовима раскопаним и у кућама пустим, обраћеним у гомилу камења.
| וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים׃ |
29 Неће се обратити нити ће остати благо његово, и неће се раширити по земљи добро његово.
| לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם׃ |
30 Неће изаћи из мрака, огранке његове осушиће пламен, однеће га дух уста његових.
| לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו׃ |
31 Нека се не узда у таштину преварени, јер ће му таштина бити плата.
| אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו׃ |
32 Пре свог времена свршиће се, и грана његова неће зеленети.
| בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה׃ |
33 Откинуће се као с лозе незрео грозд његов и пупци ће се његови као с маслине побацати.
| יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו׃ |
34 Јер ће опустети збор лицемерски, и огањ ће спалити шаторе оних који примају поклоне.
| כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד׃ |
35 Зачињу невољу и рађају муку, и трбух њихов саставља превару.
| הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה׃ |
