Књига о Јову 13
1 Ето, све је то видело око моје, чуло ухо моје, и разумело.
Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
2 Шта ви знате, знам и ја, нисам гори од вас.
Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
3 Ипак бих говорио са Свемогућим, и рад сам с Богом правдати се.
Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
4 Јер ви измишљате лажи, сви сте залудни лекари.
Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
5 О да бисте сасвим ћутали! Били бисте мудри.
Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
6 Чујте мој одговор, и слушајте разлоге уста мојих.
Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
7 Треба ли да говорите за Бога неправду или превару да говорите за Њ?
Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
8 Треба ли да Му гледате ко је? Треба ли да се препирете за Бога?
Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
9 Хоће ли бити добро кад вас стане испитивати? Хоћете ли Га преварити као што се вара човек?
Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
10 Заиста ће вас карати, ако тајно узгледате ко је.
Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
11 Величанство Његово неће ли вас уплашити? И страх Његов неће ли вас спопасти?
Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
12 Спомени су ваши као пепео, и ваше висине као гомиле блата.
Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
13 Ћутите и пустите ме да ја говорим, па нека ме снађе шта му драго.
Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
14 Зашто бих кидао месо своје својим зубима и душу своју метао у своје руке?
Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
15 Гле, да ме и убије, опет ћу се уздати у Њ, али ћу бранити путеве своје пред Њим.
Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
16 И Он ће ми бити спасење, јер лицемер неће изаћи преда Њ.
Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
17 Слушајте добро беседу моју, и нека вам уђе у уши шта ћу исказати.
Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
18 Ево, спремио сам парбу своју, знам да ћу бити прав.
Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
19 Ко ће се прети са мном? Да сад умукнем, издахнуо бих.
Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
20 Само двоје немој ми учинити, па се нећу крити од лица Твог.
Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
21 Уклони руку своју од мене, и страх Твој да ме не страши.
Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
22 Потом зови ме, и ја ћу одговарати; или ја да говорим, а Ти ми одговарај.
Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
23 Колико је безакоња и греха мојих? Покажи ми преступ мој и грех мој.
Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
24 Зашто скриваш лице своје и држиш ме за непријатеља свог?
Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
25 Хоћеш ли скршити лист који носи ветар или ћеш гонити суву сламку,
Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
26 Кад ми пишеш горчине, и дајеш ми у наследство грехе младости моје,
Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
27 И мећеш ноге моје у кладе, и пазиш на све стазе моје и идеш за мном устопце?
Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
28 А он се распада као трулина, као хаљина коју једе мољац.
En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
