Књига о Јову 11
1 А Софар Намаћанин одговори и рече:
Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,
2 Зар на многе речи нема одговора? Или ће човек говорљив остати прав?
Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?
3 Хоће ли твоје лажи ућуткати људе? И кад се ругаш, зар те неће нико посрамити?
Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?
4 Јер си рекао: Чиста је наука моја, и чист сам пред очима твојим.
Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.
5 Али кад би Бог проговорио и усне своје отворио на те,
Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;
6 И показао ти тајне мудрости, јер их је двојином више, познао би да те Бог кара мање него што заслужује твоје безакоње.
At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.
7 Можеш ли ти тајне Божије докучити, или докучити савршенство Свемогућег?
Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?
Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman? (Sheol h7585)
9 Дуже од земље, шире од мора.
Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.
10 Да преврати, или затвори или сабере, ко ће Му бранити?
Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?
11 Јер зна ништавило људско, и видећи неваљалство зар неће пазити?
Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.
12 Човек безуман постаје разуман, премда се човек рађа као дивље магаре.
Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.
13 Да ти управиш срце своје и подигнеш руке своје к Њему,
Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;
14 Ако је безакоње у руци твојој, да га уклониш, и не даш да неправда буде у шаторима твојим,
Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;
15 Тада ћеш подигнути лице своје без мане и стајаћеш тврдо и нећеш се бојати;
Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:
16 Заборавићеш муку, као воде која протече опомињаћеш је се;
Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:
17 Настаће ти време ведрије него подне, синућеш, бићеш као јутро;
At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.
18 Уздаћеш се имајући надање, закопаћеш се, и мирно ћеш спавати.
At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.
19 Лежаћеш, и нико те неће плашити, и многи ће ти се молити.
Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.
20 Али очи ће безбожницима ишчилети, и уточишта им неће бити, и надање ће им бити издисање.
Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.
