< Књига о Јову 10 >
1 Додијао је души мојој живот мој; пустићу од себе тужњаву своју, говорићу у јаду душе своје.
“Ani jireenya koo akka malee jibbeera; kanaafuu caalchisee nan guunguma; hadhaaʼummaa lubbuu kootiinis nan dubbadha.
2 Рећи ћу Богу: Немој ме осудити; кажи ми зашто се преш са мном.
Waaqaanis akkana nan jedha: Ati maaliin akka na himattu natti himi malee natti hin murin.
3 Је ли Ти мило да чиниш силу, да одбацујеш дело руку својих и савет безбожнички обасјаваш?
Hojii jalʼootaa gammachuudhaan fudhattee ana immoo yommuu cunqursitu, hojii harka keetiis yommuu tuffattu sitti tolaa?
4 Јесу ли у Тебе очи телесне? Видиш ли као што види човек?
Ati ija foonii qabdaa? Akka namni ilaaluttis ni ilaaltaa?
5 Јесу ли дани твоји као дани човечији, и године твоје као век људски,
Barri kee akka bara namaatii? Yookaan waggoonni kee akka waggoota namaatii?
6 Те истражујеш моје безакоње и за грех мој разбираш?
Yoos ati maaliif balleessaa koo barbaaddee cubbuu koo qoratta?
7 Ти знаш да нисам крив, и нема никога ко би избавио из Твоје руке.
Taʼus ati akka ani yakka hin qabnee fi akka namni harka keetii na baasu tokko iyyuu hin jirre ni beekta.
8 Твоје су ме руке створиле и начиниле, и Ти ме одсвуда потиреш.
“Harki kee tolchee na uume. Ati amma deebitee na balleessitaa?
9 Опомени се да си ме као од кала начинио, и опет ћеш ме у прах обратити.
Akka supheetti na tolchuu kee yaadadhu. Ati amma gara biyyootti na deebiftaa?
10 Ниси ли ме као млеко слио и као сир усирио ме?
Ati akka aannanii na hin dhangalaafnee? Akka baaduus na hin itichinee?
11 Навукао си на ме кожу и месо, и костима и жилама сплео си ме.
Ati gogaa fi foon natti uffifte; lafee fi ribuudhaanis walitti hodhitee na tolchite.
12 Животом и милошћу даривао си ме; и старање Твоје чувало је дух мој.
Ati jireenya naa kennitee gaarummaa natti argisiifte; kunuunsi kees hafuura koo naa eege.
13 И сакрио си то у срцу свом; али знам да је у Тебе.
“Ati garuu waan kana hunda garaatti qabatte; anis akka wanni kun yaada kee keessa jiru nan beeka.
14 Ако сам згрешио, опазио си ме, и ниси ме опростио безакоња мог.
Ati yoo ani cubbuu hojjedhe na argita; balleessaa koos utuu hin adabin bira hin dabartu.
15 Ако сам скривио, тешко мени! Ако ли сам прав, не могу подигнути главе, пун срамоте и видећи муку своју.
Yoo ani yakka hojjedhe, anaaf wayyoo! Ani yoo nama balleessaa hin qabne taʼe illee, mataa koo ol qabachuu hin dandaʼu; ani salphina uffadhee dhiphina keessa seeneeraatii.
16 И ако се подигне, гониш ме као лав, и опет чиниш чудеса на мени.
Yoo ani mataa ol qabadhe ati akka leenca waa adamsuu na adamsita; humna kee sodaachisaa sanas ammumaa amma natti argisiifta.
17 Понављаш сведочанства своја против мене, и умножаваш гнев свој на ме; војске једне за другом излазе на ме.
Ati dhuga baatota haaraa natti fiddee dheekkamsa kee natti dabalta; loltuus natti fidda.
18 Зашто си ме извадио из утробе? О да умрех! Да ме ни око не виде!
“Egaa ati maaliif gadameessa keessaa na baafte? Utuu iji tokko iyyuu na hin argin utuun duʼee.
19 Био бих као да никада нисам био; из утробе у гроб био бих однесен.
Ani utuun dhalachuu baadhee yookaan utuun akkuman dhaladheen awwaalamee jiraadhee!
20 Није ли мало дана мојих? Престани дакле и окани ме се да се мало опоравим,
Barri koo gabaabaan dhumaa jira mitii? Akka ani yeroo xinnoof gammaduuf narraa deebiʼi;
21 Пре него отидем одакле се нећу вратити, у земљу тамну и у сен смртни,
utuu ani lafa dhaqanii hin deebine, biyya dimimmisaa fi dukkana limixii hin dhaqin dura,
22 У земљу тамну као мрак и у сен смртни, где нема промене и где је видело као тама.
gara biyya dimimmisaaʼaa akka dukkanaa, biyya gaaddidduu duʼaatiin guutame, kan ifni iyyuu akkuma dukkanaa taʼee hin dhaqin, narraa deebiʼi.”