Књига о Јову 10
1 Додијао је души мојој живот мој; пустићу од себе тужњаву своју, говорићу у јаду душе своје.
| נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי |
2 Рећи ћу Богу: Немој ме осудити; кажи ми зашто се преш са мном.
| אמר אל-אלוה אל-תרשיעני הודיעני על מה-תריבני |
3 Је ли Ти мило да чиниш силу, да одбацујеш дело руку својих и савет безбожнички обасјаваш?
| הטוב לך כי תעשק--כי-תמאס יגיע כפיך ועל-עצת רשעים הופעת |
4 Јесу ли у Тебе очи телесне? Видиш ли као што види човек?
| העיני בשר לך אם-כראות אנוש תראה |
5 Јесу ли дани твоји као дани човечији, и године твоје као век људски,
| הכימי אנוש ימיך אם-שנותיך כימי גבר |
6 Те истражујеш моје безакоње и за грех мој разбираш?
| כי-תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש |
7 Ти знаш да нисам крив, и нема никога ко би избавио из Твоје руке.
| על-דעתך כי-לא ארשע ואין מידך מציל |
8 Твоје су ме руке створиле и начиниле, и Ти ме одсвуда потиреш.
| ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני |
9 Опомени се да си ме као од кала начинио, и опет ћеш ме у прах обратити.
| זכר-נא כי-כחמר עשיתני ואל-עפר תשיבני |
10 Ниси ли ме као млеко слио и као сир усирио ме?
| הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני |
11 Навукао си на ме кожу и месо, и костима и жилама сплео си ме.
| עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תשככני |
12 Животом и милошћу даривао си ме; и старање Твоје чувало је дух мој.
| חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי |
13 И сакрио си то у срцу свом; али знам да је у Тебе.
| ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי-זאת עמך |
14 Ако сам згрешио, опазио си ме, и ниси ме опростио безакоња мог.
| אם-חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני |
15 Ако сам скривио, тешко мени! Ако ли сам прав, не могу подигнути главе, пун срамоте и видећи муку своју.
| אם רשעתי אללי לי-- וצדקתי לא-אשא ראשי שבע קלון וראה עניי |
16 И ако се подигне, гониш ме као лав, и опет чиниш чудеса на мени.
| ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא-בי |
17 Понављаш сведочанства своја против мене, и умножаваш гнев свој на ме; војске једне за другом излазе на ме.
| תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי |
18 Зашто си ме извадио из утробе? О да умрех! Да ме ни око не виде!
| ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא-תראני |
19 Био бих као да никада нисам био; из утробе у гроб био бих однесен.
| כאשר לא-הייתי אהיה מבטן לקבר אובל |
20 Није ли мало дана мојих? Престани дакле и окани ме се да се мало опоравим,
| הלא-מעט ימי יחדל (וחדל) ישית (ושית) ממני ואבליגה מעט |
21 Пре него отидем одакле се нећу вратити, у земљу тамну и у сен смртни,
| בטרם אלך ולא אשוב-- אל-ארץ חשך וצלמות |
22 У земљу тамну као мрак и у сен смртни, где нема промене и где је видело као тама.
| ארץ עפתה כמו אפל--צלמות ולא סדרים ותפע כמו-אפל |
