Књига пророка Исаије 8
1 И рече ми Господ: Узми књигу велику и напиши у њој писмом човечјим: Брз на плен, хитар на грабеж.
| ויאמר יהוה אלי קח לך גליון גדול וכתב עליו בחרט אנוש למהר שלל חש בז |
2 И узех верне сведоке, Урију свештеника и Захарију сина Јеверехијиног.
| ואעידה לי עדים נאמנים--את אוריה הכהן ואת זכריהו בן יברכיהו |
3 Потом приступих к пророчици, и она затрудне и роди сина. А Господ ми рече: Надени му име: Брз на плен, хитар на грабеж.
| ואקרב אל הנביאה ותהר ותלד בן ויאמר יהוה אלי קרא שמו מהר שלל חש בז |
4 Јер пре него дете научи викати: Оче мој и мајко моја, однеће се благо дамаштанско и плен самаријски пред царем асирским.
| כי בטרם ידע הנער קרא אבי ואמי--ישא את חיל דמשק ואת שלל שמרון לפני מלך אשור |
5 И још ми рече Господ говорећи:
| ויסף יהוה דבר אלי עוד לאמר |
6 Што овај народ не мари за воду силоамску која тече тихо, и радује се Ресину и сину Ремалијином,
| יען כי מאס העם הזה את מי השלח ההלכים לאט ומשוש את רצין ובן רמליהו |
7 Зато, ево, Господ ће навести на њих воду из реке силну и велику, цара асирског и сву славу његову, те ће изаћи из свих потока својих, и тећи ће поврх свих брегова својих,
| ולכן הנה אדני מעלה עליהם את מי הנהר העצומים והרבים--את מלך אשור ואת כל כבודו ועלה על כל אפיקיו והלך על כל גדותיו |
8 И навалиће преко Јуде, плавиће и разливаће се и доћи до грла, и крила ће јој се раширити преко свеколике земље твоје, Емануило!
| וחלף ביהודה שטף ועבר עד צואר יגיע והיה מטות כנפיו מלא רחב ארצך עמנו אל |
9 Здружујте се, народи, али ћете се потрти; чујте сви који сте у далекој земљи: оружајте се, али ћете се потрти; оружајте се, али ћете се потрти.
| רעו עמים וחתו והאזינו כל מרחקי ארץ התאזרו וחתו התאזרו וחתו |
10 Договарајте се, договор ће вам се разбити: реците реч, неће бити од ње ништа, јер је с нама Бог.
| עצו עצה ותפר דברו דבר ולא יקום כי עמנו אל |
11 Јер ми овако рече Господ ухвативши ме за руку и опоменувши ме да не идем путем овог народа, говорећи:
| כי כה אמר יהוה אלי כחזקת היד ויסרני מלכת בדרך העם הזה לאמר |
12 Не говорите "Буна" кад год овај народ каже "Буна", и не бојте се чега се он боји, и не плашите се.
| לא תאמרון קשר לכל אשר יאמר העם הזה קשר ואת מוראו לא תיראו ולא תעריצו |
13 Господа над војскама светите; и Он нека вам је страх и бојазан.
| את יהוה צבאות אתו תקדישו והוא מוראכם והוא מערצכם |
14 И биће вам светиња, а камен за спотицање и стена за саблазан обема домовима Израиљевим, замка и мрежа становницима јерусалимским.
| והיה למקדש ולאבן נגף ולצור מכשול לשני בתי ישראל לפח ולמוקש--ליושב ירושלם |
15 И спотакнуће се многи и пашће и сатрће се, заплешће се и ухватиће се.
| וכשלו בם רבים ונפלו ונשברו ונוקשו ונלכדו |
16 Свежи сведочанство, запечати закон мојим ученицима.
| צור תעודה חתום תורה בלמדי |
17 Чекаћу дакле Господа, који је сакрио лице своје од дома Јаковљевог, и уздаћу се у Њ.
| וחכיתי ליהוה המסתיר פניו מבית יעקב וקויתי לו |
18 Ево ја и деца коју ми је дао Господ јесмо знак и чудо Израиљу од Господа над војскама, који настава на гори Сиону.
| הנה אנכי והילדים אשר נתן לי יהוה לאתות ולמופתים בישראל--מעם יהוה צבאות השכן בהר ציון |
19 И ако вам кажу: Питајте враче и гатаре, који шапћу и мрмљају, реците: Не треба ли народ да пита Бога свог? Или ће питати мртве место живих?
| וכי יאמרו אליכם דרשו אל האבות ואל הידענים המצפצפים והמהגים הלוא עם אל אלהיו ידרש בעד החיים אל המתים |
20 Закон и сведочанство тражите. Ако ли ко не говори тако, њему нема зоре.
| לתורה ולתעודה אם לא יאמרו כדבר הזה אשר אין לו שחר |
21 И ходиће по земљи потуцајући се и гладујући; и кад буде гладан, љутиће се и псовати цара свог и Бога свог горе.
| ועבר בה נקשה ורעב והיה כי ירעב והתקצף וקלל במלכו ובאלהיו--ופנה למעלה |
22 А кад погледа на земљу, а то невоља и мрак и тешка мука, и он загнан у таму.
| ואל ארץ יביט והנה צרה וחשכה מעוף צוקה ואפלה מנדח |
