Књига пророка Исаије 28
1 Тешко гиздавом венцу пијаница Јефремових, увелом цвету красног накита њиховог, који су уврх родног дола, пијани од вина!
Әфраимдики мәйхорларниң бешидики тәкәббурлуқ билән тақивалған гүллүк таҗиға вай! Мунбәт җилғиниң бешиға тақивалған, Йәни уларниң солишип қалған «пәхри» болған гүлигә вай! И шарапниң әсири болғанлар!
2 Гле, у Господа има неко јак и силан као пљусак од града, као олуја која све ломи, као поплава силне воде, кад навали, обориће све на земљу руком.
Мана, Рәб бир күч вә қудрәт егисини һазирлиди; У болса, мөлдүрлүк җудун һәм вәйран қилғучи борандәк, Дәһшәт билән ташқан кәлкүн сулиридәк, Әшәддийләрчә [таҗни] йәргә уриду.
3 Ногама ће се изгазити гиздави венац, пијанице Јефремове.
Әфраимдики мәйхорларниң бешидики тәкәббурлуқ билән тақивалған гүллүк таҗи аяқ астида чәйлиниду;
4 И увели цвет красног накита њиховог, што је уврх родног дола, биће као воће узрело пре лета, које чим ко види, узме у руку и поједе.
Вә мунбәт җилғиниң бешида тақивалған, Уларниң «пәхри» болған солишип қалған гүли болса, Балдур пишқан әнҗирдәк болиду; Уни көргән киши көрүпла, Қолиға елип кап етип жутувалиду.
5 У оно ће време Господ над војскама бити славна круна и дичан венац остатку народа свог,
Шу күнидә, самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң қалдиси үчүн шәрәплик бир таҗ, Шундақла көркәм бир чәмбирәк болиду.
6 И дух суда ономе који седи да суди, и сила онима који узбијају бој до врата.
У йәнә һөкүм чиқиришқа олтарғанларға тоғра һөкүм чиқарғучи Роһ, Вә дәрвазида җәңни чекиндүргүчигә күч болиду.
7 Али се и они заносе од вина, и посрћу од силовитог пића: свештеник и пророк заносе се од силовитог пића, освојило их је вино, посрћу од силовитог пића, заносе се у пророковању, спотичу се у суђењу.
Бирақ буларму шарап арқилиқ хаталашти, Һарақ билән езиқип кәтти: — Һәм каһин һәм пәйғәмбәр һарақ арқилиқ езиқип кәтти; Улар шарап тәрипидин жутувелинған; Улар һарақ түпәйлидин әләң-сәләң болуп езиқип кәтти; Улар алдин көрүштин адашти, Һөкүм қилишта езиқишти;
8 Јер су сви столови пуни бљувотине и нечистоће, нема места чистог.
Чүнки һәммә дәстихан бош орун қалмай қусуқ вә ниҗасәт билән толди.
9 Кога ће учити мудрости, и кога ће упутити да разуме науку? Децу, којој се не даје више млеко, која су одбијена од сисе?
«У кимгә билим өгәтмәкчиду? У зади кимни мошу хәвәрни чүшинидиған қилмақчиду?»
10 Јер заповест по заповест, заповест по заповест, правило по правило, правило по правило, овде мало, онде мало даваше се.
Еғизландурулғанларға әмәсму?! Әмчәктин айрилған бовақларға әмәсму?! Чүнки хәвәр болса вәзмувәз, вәзмувәздур, Қурмуқур, қурмуқурдур, Бу йәрдә азрақ, Шу йәрдә азрақ болиду...
11 Зато ће неразумљивом беседом и туђим језиком говорити том народу;
Чүнки дудуқлайдиған ләвләр вә ят бир тил билән У мошу хәлиққә сөз қилиду.
12 Јер им рече: Ово је починак, оставите уморног да почине; ово је одмор; али не хтеше послушати.
У уларға: — «Мана, арам мошу йәрдә, Һали йоқларни арам алдуруңлар; Йеңилиниш мошудур» — дегән, Бирақ улар һеч немини аңлашни халимиған.
13 И биће им реч Господња, заповест по заповест, заповест по заповест, правило по правило, правило по правило, мало овде, мало онде, да иду и падају наузнако и разбију се, и да се заплету у замке и ухвате.
Шуңа Пәрвәрдигарниң сөзи уларға: — «Вәзмувәз, вәзмувәздур, Қурмуқур, қурмуқурдур. Мошу йәргә азрақ, Шу йәргә азрақ болиду; Шуниң билән улар алдиға кетиветип, Путлишип, оңда чүшиду, Сундурулуп, Қапқанқа чүшүп тутулуп қалиду.
14 Зато слушајте реч Господњу, људи подсмевачи, који владате народом што је у Јерусалиму.
— Шуңа һәй силәр мазақ қилғучилар, Йерусалимда турған мошу хәлиқни идарә қилғучилар, Пәрвәрдигарниң сөзини аңлап қоюңлар!
15 Што рекосте: Ухватисмо веру са смрћу, и уговорисмо с гробом; кад зађе бич као поводањ, неће нас дохватити, јер од лажи начинисмо себи уточиште, и за превару заклонисмо се; (Sheol h7585)
Чүнки силәр: — «Биз өлүм билән әһдә түздуқ, Тәһтисара билән биллә бир келишим бекиттуқ; Қамча ташқиндәк өтүп кәткәндә, У бизгә тәгмәйду; Чүнки ялғанчилиқни башпанаһимиз қилдуқ, Ялған сөзләр астида мөкүнүвалдуқ» — дедиңлар, (Sheol h7585)
16 Зато овако вели Господ Господ: Ево, ја мећем у Сиону камен, камен изабран, камен од угла, скупоцен, темељ тврд; ко верује неће се плашити.
Шуңа Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мана, Зионда һул болуш үчүн бир Таш, Синақтин өткүзүлгән бир таш, Қиммәтлик бир бүҗәк теши, Ишәшлик һәм муқим һул тешини салғучи Мән болимән. Униңға ишинип таянған киши һеч һодуқмайду, алдиримайду.
17 И извршићу суд по правилу и правду по мерилима; и град ће потрти лажно уточиште и вода ће потопити заклон.
Вә Мән адаләтни өлчәм таниси қилимән, Һәққанийлиқни болса тик өлчигүч жип қилимән; Мөлдүр башпанаһи болған ялғанчилиқни сүпүрүп ташлайду, Вә кәлкүн мөкүвалған җайини тешип әпкетиду.
18 И вера ваша са смрћу уништиће се, и уговор ваш с гробом неће остати, а кад зађе бич као поводањ, потлачиће вас. (Sheol h7585)
Шуниң билән өлүм билән түзгән әһдәңлар бекар қиливетилиду; Силәрниң тәһтисара билән бекиткән келишимиңлар ақмайду; Қамча ташқиндәк өтүп кәткәндә, Силәр униң билән чәйливетилисиләр. (Sheol h7585)
19 Чим зађе, однеће вас, јер ће залазити свако јутро, дању и ноћу, и кад се чује вика, биће сам страх.
У өтүп кетиши биләнла силәрни тутиду; Һәм сәһәр-сәһәрләрдә, Һәм кечә-күндүзләрдиму у өтүп туриду, Бу хәвәрни пәқәт аңлап чүшинишниң өзила вәһимигә чүшүш болиду.
20 Јер ће одар бити кратак да се човек не може пружити, и покривач узак да се не може умотати.
Чүнки кариват созулуп йетишқа қисқилиқ қилиду, Йотқан болса адәм түгүлүп ятсиму тарлиқ қилиду.
21 Јер ће Господ устати као на гори Ферасиму, разгневиће се као у долу гаваонском, да учини дело своје, необично дело своје, да сврши посао свој, необичан посао свој.
Чүнки Пәрвәрдигар Өз ишини, Йәни Өзиниң ғәйрий әмилини жүргүзүш үчүн, Өзигә ят болған ишни вуҗудқа чиқириш үчүн, Пәразим теғида турғинидәк орнидин туриду, У Гибеон җилғисида ғәзәпләнгинидәк ғәзәплиниду;
22 Немојте се дакле више подсмевати да не постану јачи окови ваши, јер чух од Господа Господа над војскама погибао одређену свој земљи.
Шуңа мазақ қилғучилар болмаңлар; Болмиса, кишәнлириңлар чиң болиду; Чүнки мән самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигардин бир һалакәт тоғрисида, Йәни пүткүл йәр йүзигә қәтъийлик билән бекиткән бир һалакәт тоғрисидики хәвәрни аңлиғанмән.
23 Слушајте, и чујте глас мој, пазите и чујте беседу моју.
— Қулақ селиңлар, авазимни аңлаңлар; Тиңшаңлар, сөзлиримни аңлаңлар.
24 Оре ли орач сваки дан да посеје? Или бразди и повлачи њиву своју?
Йәр һайдиғучи дехан териш үчүн йәрни күн бойи һайдамду? У пүтүн күн йәрни ағдуруп, Чалмиларни езәмду?
25 Кад поравни одозго, не сеје ли грахор и ким? И не меће ли пшеницу на најбоље место, и јечам на згодно место, и крупник на његово место?
У йәрниң йүзини тәкшилигәндин кейин, Қаракөз бәдиянни ташлап, Зирини чечип, Буғдайни тапларда селип, Арпини теришқа бекитилгән җайға, Қара буғдайни етиз қирлириға теримамду?
26 И Бог га његов учи и упућује како ће радити.
Чүнки униң Худаси уни тоғра һөкүм қилишқа несиһәт қилиду, У униңға үгитиду.
27 Јер се грахор не врше браном, нити се точак колски обрће по киму, него се цепом млати грахор и ким прутом.
Бәрһәқ, қаракөз бәдиян чишлиқ тирна билән тепилмәйду; Тулуқ зирә үстидә һайдалмәйду; Бәлки қаракөз бәдиян болса қамча билән соқулиду, Зирә болса төмүр-таяқ билән урулуп дан аҗритилиду.
28 Пшеница се врше, али неће једнако врећи нити ће је сатрти точком колским на зупцима раздробити.
Ун тартишқа данни езиш керәк, амма [дехан] уни мәңгүгә тепевәрмәйду; У һарву чақлири яки ат туяқлири билән уни мәңгүгә тепевәрмәйду;
29 И то долази од Господа над војскама, који је диван у савету, велик у мудрости.
Мошу ишму самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигардин келиду; У несиһәт бериштә карамәт, Даналиқта улуқдур.
