1 Мојсијева 21
1 И Господ походи Сару, као што беше рекао и учини Господ Сари као што беше казао.
| ויהוה פקד את שרה כאשר אמר ויעש יהוה לשרה כאשר דבר׃ |
2 Јер затрудне и роди Сара Авраму сина у старости његовој у исто време кад каза Господ.
| ותהר ותלד שרה לאברהם בן לזקניו למועד אשר דבר אתו אלהים׃ |
3 И Аврам надеде име сину који му се роди, ког му роди Сара, Исак.
| ויקרא אברהם את שם בנו הנולד לו אשר ילדה לו שרה יצחק׃ |
4 И обреза Аврам сина свог Исака кад би од осам дана, као што му заповеди Бог.
| וימל אברהם את יצחק בנו בן שמנת ימים כאשר צוה אתו אלהים׃ |
5 А Авраму беше сто година кад му се роди син Исак.
| ואברהם בן מאת שנה בהולד לו את יצחק בנו׃ |
6 А Сара рече: Бог ми учини смех; ко год чује, смејаће ми се.
| ותאמר שרה צחק עשה לי אלהים כל השמע יצחק לי׃ |
7 И рече: Ко би рекао Авраму да ће Сара дојити децу? Ипак му родих сина у старости његовој.
| ותאמר מי מלל לאברהם היניקה בנים שרה כי ילדתי בן לזקניו׃ |
8 А кад дете дорасте да се одбије од сисе, учини Аврам велику гозбу онај дан кад одбише Исака од сисе.
| ויגדל הילד ויגמל ויעש אברהם משתה גדול ביום הגמל את יצחק׃ |
9 И Сара виде сина Агаре Мисирке, која га роди Авраму, где се подсмева;
| ותרא שרה את בן הגר המצרית אשר ילדה לאברהם מצחק׃ |
10 Па рече Авраму: Отерај ову робињу са сином њеним, јер син ове робиње неће бити наследник с мојим сином, с Исаком.
| ותאמר לאברהם גרש האמה הזאת ואת בנה כי לא יירש בן האמה הזאת עם בני עם יצחק׃ |
11 А то Авраму би врло криво ради сина његовог.
| וירע הדבר מאד בעיני אברהם על אודת בנו׃ |
12 Али Бог рече Авраму: Немој да ти је криво ради детета и ради робиње твоје. Шта ти је год казала Сара, послушај; јер ће ти се у Исаку семе прозвати.
| ויאמר אלהים אל אברהם אל ירע בעיניך על הנער ועל אמתך כל אשר תאמר אליך שרה שמע בקלה כי ביצחק יקרא לך זרע׃ |
13 Али ћу и од сина робињиног учинити народ, јер је твоје семе.
| וגם את בן האמה לגוי אשימנו כי זרעך הוא׃ |
14 И Аврам устав ујутру рано, узе хлеба и мешину воде, и даде Агари метнувши јој на леђа, и дете, и отпусти је. А она отишавши луташе по пустињи вирсавској.
| וישכם אברהם בבקר ויקח לחם וחמת מים ויתן אל הגר שם על שכמה ואת הילד וישלחה ותלך ותתע במדבר באר שבע׃ |
15 А кад неста воде у мешини, она баци дете под једно дрво,
| ויכלו המים מן החמת ותשלך את הילד תחת אחד השיחם׃ |
16 Па отиде колико се може стрелом добацити, и седе према њему; јер говораше: Да не гледам како ће умрети дете. И седећи према њему стаде гласно плакати.
| ותלך ותשב לה מנגד הרחק כמטחוי קשת כי אמרה אל אראה במות הילד ותשב מנגד ותשא את קלה ותבך׃ |
17 А Бог чу глас детињи, и анђео Божји викну с неба Агару, и рече јој: Шта ти је Агаро? Не бој се, јер Бог чу глас детињи оданде где је.
| וישמע אלהים את קול הנער ויקרא מלאך אלהים אל הגר מן השמים ויאמר לה מה לך הגר אל תיראי כי שמע אלהים אל קול הנער באשר הוא שם׃ |
18 Устани, дигни дете и узми га у наручје; јер ћу од њега учинити велик народ.
| קומי שאי את הנער והחזיקי את ידך בו כי לגוי גדול אשימנו׃ |
19 И Бог јој отвори очи, те угледа студенац; и отишавши напуни мешину воде, и напоји дете.
| ויפקח אלהים את עיניה ותרא באר מים ותלך ותמלא את החמת מים ותשק את הנער׃ |
20 И Бог беше с дететом, те одрасте, и живеше у пустињи и поста стрелац.
| ויהי אלהים את הנער ויגדל וישב במדבר ויהי רבה קשת׃ |
21 А живеше у пустињи Фарану. И мати га ожени из земље мисирске.
| וישב במדבר פארן ותקח לו אמו אשה מארץ מצרים׃ |
22 У то време рече Авимелех и Фихол војвода његов Авраму говорећи: Бог је с тобом у свему што радиш.
| ויהי בעת ההוא ויאמר אבימלך ופיכל שר צבאו אל אברהם לאמר אלהים עמך בכל אשר אתה עשה׃ |
23 Закуни ми се сада Богом да нећеш преварити мене ни сина мог ни унука мог него да ћеш добро онако како сам ја теби чинио и ти чинити мени и земљи у којој си дошљак.
| ועתה השבעה לי באלהים הנה אם תשקר לי ולניני ולנכדי כחסד אשר עשיתי עמך תעשה עמדי ועם הארץ אשר גרתה בה׃ |
24 А Аврам рече: Хоћу се заклети.
| ויאמר אברהם אנכי אשבע׃ |
25 Али Аврам прекори Авимелеха за студенац, који узеше на силу слуге Авимелехове.
| והוכח אברהם את אבימלך על אדות באר המים אשר גזלו עבדי אבימלך׃ |
26 А Авимелех рече: Не знам ко је то учинио; нити ми ти каза, нити чух до данас.
| ויאמר אבימלך לא ידעתי מי עשה את הדבר הזה וגם אתה לא הגדת לי וגם אנכי לא שמעתי בלתי היום׃ |
27 Тада Аврам узе оваца и говеда, и даде Авимелеху, и ухвати веру међу собом.
| ויקח אברהם צאן ובקר ויתן לאבימלך ויכרתו שניהם ברית׃ |
28 А Аврам одлучи седам јагањаца из стада.
| ויצב אברהם את שבע כבשת הצאן לבדהן׃ |
29 А Авимелех рече Авраму: Шта ће оно седам јагањаца што си одлучио?
| ויאמר אבימלך אל אברהם מה הנה שבע כבשת האלה אשר הצבת לבדנה׃ |
30 А он одговори: Да примиш из моје руке оно седам јагањаца, да ми буде сведочанство да сам ја ископао овај студенац.
| ויאמר כי את שבע כבשת תקח מידי בעבור תהיה לי לעדה כי חפרתי את הבאר הזאת׃ |
31 Отуда се прозва оно место Вирсавеја, јер се онде заклеше обојица.
| על כן קרא למקום ההוא באר שבע כי שם נשבעו שניהם׃ |
32 Тако ухватише веру на Вирсавеји. Тада се диже Авимелех и Фихол војвода његов, и вратише се у земљу филистејску.
| ויכרתו ברית בבאר שבע ויקם אבימלך ופיכל שר צבאו וישבו אל ארץ פלשתים׃ |
33 А Аврам посади луг на Вирсавеји, и онде призва име Господа Бога Вечног.
| ויטע אשל בבאר שבע ויקרא שם בשם יהוה אל עולם׃ |
34 И Аврам живеше као дошљак у земљи филистејској много времена.
| ויגר אברהם בארץ פלשתים ימים רבים׃ |
