1 Мојсијева 11
1 А беше на целој земљи један језик и једнаке речи.
| و تمام جهان را یک زبان و یک لغت بود. | ۱ |
2 А кад отидоше од истока, нађоше равницу у земљи сенарској, и населише се онде.
| و واقع شد که چون از مشرق کوچ می‌کردند، همواری‌ای در زمین شنعار یافتند و درآنجا سکنی گرفتند. | ۲ |
3 Па рекоше међу собом: Хајде да правимо плоче и да их у ватри печемо. И беху им опеке место камена и смола земљана место креча.
| و به یکدیگر گفتند: «بیایید، خشتها بسازیم و آنها را خوب بپزیم.» و ایشان راآجر به‌جای سنگ بود، و قیر به‌جای گچ. | ۳ |
4 После рекоше: Хајде да сазидамо град и кулу, којој ће врх бити до неба, да стечемо себи име, да се не бисмо расејали по земљи.
| وگفتند: «بیایید شهری برای خود بنا نهیم، و برجی را که سرش به آسمان برسد، تا نامی برای خویشتن پیدا کنیم، مبادا بر روی تمام زمین پراکنده شویم.» | ۴ |
5 А Господ сиђе да види град и кулу, што зидаху синови човечији.
| و خداوند نزول نمود تا شهر وبرجی را که بنی آدم بنا می‌کردند، ملاحظه نماید. | ۵ |
6 И рече Господ: Гле, народ један, и један језик у свих, и то почеше радити, и неће им сметати ништа да не ураде шта су наумили.
| و خداوند گفت: «همانا قوم یکی است و جمیع ایشان را یک زبان و این کار را شروع کرده‌اند، والان هیچ کاری که قصد آن بکنند، از ایشان ممتنع نخواهد شد. | ۶ |
7 Хајде да сиђемо, и да им пометемо језик, да не разумеју један другог шта говоре.
| اکنون نازل شویم و زبان ایشان رادر آنجا مشوش سازیم تا سخن یکدیگر رانفهمند.» | ۷ |
8 Тако их Господ расу оданде по свој земљи, те не сазидаше града.
| پس خداوند ایشان را از آنجا بر روی تمام زمین پراکنده ساخت و از بنای شهر بازماندند. | ۸ |
9 Зато се прозва Вавилон, јер онде помете Господ језик целе земље, и оданде их расу Господ по свој земљи.
| از آن سبب آنجا را بابل نامیدند، زیرا که در آنجا خداوند لغت تمامی اهل جهان رامشوش ساخت. و خداوند ایشان را از آنجا برروی تمام زمین پراکنده نمود. | ۹ |
10 Ово је племе Симово: беше Симу сто година, кад роди Арфаксада, друге године после потопа.
| این است پیدایش سام. چون سام صد ساله بود، ارفکشاد را دو سال بعد از طوفان آورد. | ۱۰ |
11 А родив Арфаксада поживе Сим пет стотина година, рађајући синове и кћери.
| وسام بعد از آوردن ارفکشاد، پانصد سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۱ |
12 А Арфаксад поживе тридесет и пет година, и роди Салу;
| و ارفکشاد سی وپنج سال بزیست و شالح را آورد. | ۱۲ |
13 А родив Салу поживе Арфаксад четири стотине и три године, рађајући синове и кћери.
| و ارفکشادبعد از آوردن شالح، چهار صد و سه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۳ |
14 А Сала поживе тридесет година, и роди Евера;
| و شالح سی سال بزیست، و عابر را آورد. | ۱۴ |
15 А родив Евера поживе Сала четири стотине и три године, рађајући синове и кћери.
| و شالح بعد از آوردن عابر، چهارصد و سه سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد. | ۱۵ |
16 А Евер поживе тридесет и четири године, и роди Фалека;
| و عابر سی و چهار سال بزیست و فالج را آورد. | ۱۶ |
17 А родив Фалека поживе Евер четири стотине и тридесет година, рађајући синове и кћери.
| و عابر بعد از آوردن فالج، چهار صد و سی سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد. | ۱۷ |
18 А Фалек поживе тридесет година, и роди Рагава;
| و فالج سی سال بزیست، و رعورا آورد. | ۱۸ |
19 А родив Рагава поживе Фалек двеста и девет година, рађајући синове и кћери.
| و فالج بعد از آوردن رعو، دویست ونه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۹ |
20 А Рагав поживе тридесет и две године, и роди Серуха;
| ورعو سی و دو سال بزیست، و سروج را آورد. | ۲۰ |
21 А родив Серуха поживе Рагав двеста и седам година, рађајући синове и кћери.
| ورعو بعد از آوردن سروج، دویست و هفت سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۲۱ |
22 А Серух поживе тридесет година, и роди Нахора;
| وسروج سی سال بزیست، و ناحور را آورد. | ۲۲ |
23 А родив Нахора поживе Серух двеста година, рађајући синове и кћери.
| وسروج بعد از آوردن ناحور، دویست سال بزیست و پسران و دختران آورد. | ۲۳ |
24 А Нахор поживе двадесет и девет година, и роди Тару;
| و ناحور بیست و نه سال بزیست، و تارح را آورد. | ۲۴ |
25 А родив Тару поживе Нахор сто и деветнаест година, рађајући синове и кћери.
| و ناحور بعد ازآوردن تارح، صد و نوزده سال زندگانی کرد وپسران و دختران آورد. | ۲۵ |
26 А Тара поживе седамдесет година, и роди Аврама, Нахора и Арана.
| و تارح هفتاد سال بزیست، و ابرام و ناحور و هاران را آورد. | ۲۶ |
27 А ово је племе Тарино: Тара роди Аврама, Нахора и Арана; а Аран роди Лота.
| و این است پیدایش تارح که تارح، ابرام وناحور و هاران را آورد، و هاران، لوط را آورد. | ۲۷ |
28 И умре Аран пре Таре оца свог на постојбини својој, у Уру халдејском.
| وهاران پیش پدر خود، تارح در زادبوم خویش دراور کلدانیان بمرد. | ۲۸ |
29 И ожени се Аврам и Нахор, и жени Аврамовој беше име Сара а жени Нахоровој име Мелха, кћи Арама оца Мелхе и Јесхе.
| و ابرام و ناحور زنان برای خود گرفتند. زن ابرام را سارای نام بود. و زن ناحور را ملکه نام بود، دختر هاران، پدر ملکه وپدر یسکه. | ۲۹ |
30 А Сара беше нероткиња, и не имаше порода.
| اما سارای نازاد مانده، ولدی نیاورد. | ۳۰ |
31 И узе Тара сина свог Аврама и Лота сина Ароновог, унука свог, и Сару снаху своју, жену Аврама сина свог; и пођоше заједно из Ура халдејског да иду у земљу хананску, и дођоше до Харана, и онде се настанише.
| پس تارح پسر خود ابرام، و نواده خودلوط، پسر هاران، و عروس خود سارای، زوجه پسرش ابرام را برداشته، با ایشان از اور کلدانیان بیرون شدند تا به ارض کنعان بروند، و به حران رسیده، در آنجا توقف نمودند. | ۳۱ |
32 И поживе Тара свега двеста и пет година; и умре Тара у Харану.
| و مدت زندگانی تارح، دویست و پنج سال بود، و تارح درحران مرد. | ۳۲ |
