1 Мојсијева 11
1 А беше на целој земљи један језик и једнаке речи.
Ja koko maailmalla oli yhtäläinen kieli ja yhtäläinen puheenparsi.
2 А кад отидоше од истока, нађоше равницу у земљи сенарској, и населише се онде.
Ja koska he matkustivat idästä, löysivät he kedon Sinearin maalla, ja asuivat siellä.
3 Па рекоше међу собом: Хајде да правимо плоче и да их у ватри печемо. И беху им опеке место камена и смола земљана место креча.
Ja sanoivat keskenänsä: käykäämme tiilejä tekemään ja polttamaan. Ja heillä olivat tiilit kivein siassa, ja maan pihka siteeksi.
4 После рекоше: Хајде да сазидамо град и кулу, којој ће врх бити до неба, да стечемо себи име, да се не бисмо расејали по земљи.
Ja sanoivat: käykäämme, rakentakaamme meillemme kaupunki ja torni, joka taivaaseen ulottuisi, tehdäksemme meillemme nimeä; ettei meitä hajoitettaisi kaikkiin maihin.
5 А Господ сиђе да види град и кулу, што зидаху синови човечији.
Silloin Herra astui alas katsomaan kaupunkia ja tornia, jota ihmisten lapset rakensivat.
6 И рече Господ: Гле, народ један, и један језик у свих, и то почеше радити, и неће им сметати ништа да не ураде шта су наумили.
Ja Herra sanoi: katso, se on yhtäläinen kansa, ja yhtäläinen kieli on kaikkein heidän seassansa, ja he ovat ruvenneet tätä tekemään: ja nyt ei heitä taideta estettää mistään, kuin he ovat aikoneet tehdä.
7 Хајде да сиђемо, и да им пометемо језик, да не разумеју један другог шта говоре.
Käykäämme, astukaamme alas ja sekoittakaamme siellä heidän kielensä; niin ettei kenkään ymmärtäisi toisensa kieltä.
8 Тако их Господ расу оданде по свој земљи, те не сазидаше града.
Ja niin Herra hajoitti heidät sieltä kaikkiin maihin; ja he lakkasivat sitä kaupunkia rakentamasta.
9 Зато се прозва Вавилон, јер онде помете Господ језик целе земље, и оданде их расу Господ по свој земљи.
Ja sentähden kutsuttiin hänen nimensä Babel: sillä siellä Herra sekoitti koko maan kielen: ja Herra hajoitti heidät sieltä kaikkiin maihin.
10 Ово је племе Симово: беше Симу сто година, кад роди Арфаксада, друге године после потопа.
Nämät ovat Semin sukukunnat: Sem oli sadan ajastajan vanha, ja siitti Arphaksadin, kaksi ajastaikaa vedenpaisumisen jälkeen.
11 А родив Арфаксада поживе Сим пет стотина година, рађајући синове и кћери.
Ja eli sitte viisisataa ajastaikaa, ja siitti poikia ja tyttäriä.
12 А Арфаксад поживе тридесет и пет година, и роди Салу;
Arphaksad oli viidenneljättäkymmentä ajastajan vanha, ja siitti Salan.
13 А родив Салу поживе Арфаксад четири стотине и три године, рађајући синове и кћери.
Ja eli sitte neljäsataa ja kolme ajastaikaa, ja siitti poikia ja tyttäriä.
14 А Сала поживе тридесет година, и роди Евера;
Sala oli kolmenkymmenen ajastajan vanha, ja siitti Eberin.
15 А родив Евера поживе Сала четири стотине и три године, рађајући синове и кћери.
Ja eli sitte neljäsataa ja kolme ajastaikaa, ja siitti poikia ja tyttäriä.
16 А Евер поживе тридесет и четири године, и роди Фалека;
Eber oli neljänneljättäkymmentä ajastajan vanha, ja siitti Pelegin.
17 А родив Фалека поживе Евер четири стотине и тридесет година, рађајући синове и кћери.
Ja eli sitte neljäsataa ja kolmekymmentä ajastaikaa, ja siitti poikia ja tyttäriä.
18 А Фалек поживе тридесет година, и роди Рагава;
Peleg oli kolmenkymmenen ajastajan vanha, ja siitti Regun.
19 А родив Рагава поживе Фалек двеста и девет година, рађајући синове и кћери.
Ja eli sitte kaksisataa ja yhdeksän ajastaikaa, ja siitti poikia ja tyttäriä.
20 А Рагав поживе тридесет и две године, и роди Серуха;
Regu oli kahdenneljättäkymmentä ajastajan vanha, ja siitti Serugin.
21 А родив Серуха поживе Рагав двеста и седам година, рађајући синове и кћери.
Ja eli sitte kaksisataa ja seitsemän ajastaikaa, ja siitti poikia ja tyttäriä.
22 А Серух поживе тридесет година, и роди Нахора;
Serug oli kolmenkymmenen ajastajan vanha ja siitti Nahorin.
23 А родив Нахора поживе Серух двеста година, рађајући синове и кћери.
Ja eli sitte kaksisataa ajastaikaa, ja siitti poikia ja tyttäriä.
24 А Нахор поживе двадесет и девет година, и роди Тару;
Nahor oli yhdeksänkolmattakymmentä ajastajan vanha, ja siitti Taran.
25 А родив Тару поживе Нахор сто и деветнаест година, рађајући синове и кћери.
Ja eli sitte sata ja yhdeksäntoistakymmentä ajastaikaa, ja siitti poikia ja tyttäriä.
26 А Тара поживе седамдесет година, и роди Аврама, Нахора и Арана.
Tara oli seitsemänkymmenen ajastajan vanha, ja siitti Abramin, Nahorin ja Haranin.
27 А ово је племе Тарино: Тара роди Аврама, Нахора и Арана; а Аран роди Лота.
Nämät ovat Taran sukukunnat: Tara siitti Abramin, Nahorin ja Haranin. Haran siitti Lotin.
28 И умре Аран пре Таре оца свог на постојбини својој, у Уру халдејском.
Ja Haran kuoli isänsä, Taran edessä, isänsä maalla Kaldean Uurissa.
29 И ожени се Аврам и Нахор, и жени Аврамовој беше име Сара а жени Нахоровој име Мелха, кћи Арама оца Мелхе и Јесхе.
Silloin Abram ja Nahor ottivat heillensä emännät: Abramin emännän nimi oli Sarai, ja Nahorin emännän nimi oli Milka, Haranin tytär, joka oli Milkan ja Jiskan isä.
30 А Сара беше нероткиња, и не имаше порода.
Mutta Sarai oli hedelmätöin, eikä ollut hänellä lasta.
31 И узе Тара сина свог Аврама и Лота сина Ароновог, унука свог, и Сару снаху своју, жену Аврама сина свог; и пођоше заједно из Ура халдејског да иду у земљу хананску, и дођоше до Харана, и онде се настанише.
Ja Tara otti poikansa Abramin ja Lotin Haranin pojan, poikansa pojan, ja miniänsä Sarain, poikansa Abramin emännän, ja he läksivät ulos ynnä Kaldean Uurista menemään Kanaanin maalle, ja tulivat Haraniin, ja asuivat siellä.
32 И поживе Тара свега двеста и пет година; и умре Тара у Харану.
Ja Tara oli kahdensadan ja viiden ajastajan vanha ja kuoli Haranissa.
