2 Мојсијева 15

1 Тада запева Мојсије и синови Израиљеви ову песму Господу, и рекоше овако: Певаћу Господу, јер се славно прослави; коња и коњика врже у море.

אז ישיר משה ובני ישראל את השירה הזאת ליהוה ויאמרו לאמר אשירה ליהוה כי גאה גאה סוס ורכבו רמה בים

2 Сила је моја и песма моја Господ, који ме избави; Он је Бог мој, и славићу Га; Бога оца мог, и узвишаваћу Га.

עזי וזמרת יה ויהי לי לישועה זה אלי ואנוהו אלהי אבי וארממנהו

3 Господ је велик ратник; име му је Господ.

יהוה איש מלחמה יהוה שמו

4 Кола Фараонова и војску његову врже у море; избране војводе његове утопише се у црвеном мору.

מרכבת פרעה וחילו ירה בים ומבחר שלשיו טבעו בים סוף

5 Бездани их покрише; падоше у дубину као камен.

תהמת יכסימו ירדו במצולת כמו אבן

6 Десница Твоја, Господе, прослави се у сили; десница Твоја, Господе, сатре непријатеља.

ימינך יהוה נאדרי בכח ימינך יהוה תרעץ אויב

7 И мноштвом величанства свог оборио си оне који усташе на те; пустио си гнев свој, и прождре их као сламу.

וברב גאונך תהרס קמיך תשלח חרנך--יאכלמו כקש

8 Од даха ноздрва Твојих сабра се вода; стаде у гомилу вода која тече; стинуше се вали усред мора.

וברוח אפיך נערמו מים נצבו כמו נד נזלים קפאו תהמת בלב ים

9 Непријатељ рече: Тераћу, стигнућу, делићу плен; наситиће их се душа моја, извући ћу мач свој, истребиће их рука моја.

אמר אויב ארדף אשיג אחלק שלל תמלאמו נפשי-- אריק חרבי תורישמו ידי

10 Ти дуну ветром својим, и море их покри, и утонуше као олово у дубокој води.

נשפת ברוחך כסמו ים צללו כעופרת במים אדירים

11 Ко је као Ти међу силнима. Господе? Ко је као Ти славан у светости, страшан у хвали, и да чини чудеса?

מי כמכה באלם יהוה מי כמכה נאדר בקדש נורא תהלת עשה פלא

12 Ти пружи десницу своју, и прождре их земља.

נטית ימינך--תבלעמו ארץ

13 Водиш милошћу својом народ, који си искупио, водиш крепошћу својом у стан светости своје.

נחית בחסדך עם זו גאלת נהלת בעזך אל נוה קדשך

14 Чуће народи, и задрхтаће; мука ће спопасти оне који живе у земљи филистејској.

שמעו עמים ירגזון חיל אחז ישבי פלשת

15 Тада ће се препасти старешине едомске, јунаке моавске спопашће дрхат, уплашиће се сви који живе у хананској.

אז נבהלו אלופי אדום-- אילי מואב יאחזמו רעד נמגו כל ישבי כנען

16 Спопашће их страх и трепет; од величине руке Твоје замукнуће као камен, докле не прође народ Твој, Господе, докле не прође народ који си задобио.

תפל עליהם אימתה ופחד בגדל זרועך ידמו כאבן עד יעבר עמך יהוה עד יעבר עם זו קנית

17 Одвешћеш их и посадићеш их на гори наследства свог, на месту које си себи за стан спремио, Господе, у светињи, Господе, коју су Твоје руке утврдиле.

תבאמו ותטעמו בהר נחלתך-- מכון לשבתך פעלת יהוה מקדש אדני כוננו ידיך

18 Господ ће царовати довека.

יהוה ימלך לעלם ועד

19 Јер уђоше коњи Фараонови с колима његовим и с коњицима његовим у море, и Господ поврати на њих воду морску; а синови Израиљеви пређоше сувим посред мора.

כי בא סוס פרעה ברכבו ובפרשיו בים וישב יהוה עלהם את מי הים ובני ישראל הלכו ביבשה בתוך הים

20 И Марија пророчица, сестра Аронова, узе бубањ у руку своју; а за њом изиђоше све жене с бубњевима и свиралама.

ותקח מרים הנביאה אחות אהרן את התף--בידה ותצאן כל הנשים אחריה בתפים ובמחלת

21 И отпеваше им Марија: Певајте Господу, јер се славно прослави; коња и коњика врже у море.

ותען להם מרים שירו ליהוה כי גאה גאה סוס ורכבו רמה בים

22 Потом крену Мојсије синове Израиљеве од Мора Црвеног, и пођоше у пустињу Сур; и три дана ишавши по пустињи не нађоше воду.

ויסע משה את ישראל מים סוף ויצאו אל מדבר שור וילכו שלשת ימים במדבר ולא מצאו מים

23 Оданде дођоше у Меру, али не могоше пити воду у Мери, јер беше горка; отуда се прозва место Мера.

ויבאו מרתה--ולא יכלו לשתת מים ממרה כי מרים הם על כן קרא שמה מרה

24 Тада стаде народ викати на Мојсија говорећи: Шта ћемо пити?

וילנו העם על משה לאמר מה נשתה

25 И Мојсије завапи ка Господу, а Господ му показа дрво, те га метну у воду, и вода поста слатка. Онде му даде уредбу и закон, и онде га окуша.

ויצעק אל יהוה ויורהו יהוה עץ וישלך אל המים וימתקו המים שם שם לו חק ומשפט ושם נסהו

26 И рече: Ако добро узаслушаш глас Господа Бога свог, и учиниш што је право у очима Његовим, и ако пригнеш ухо к заповестима Његовим и сачуваш све уредбе Његове, ниједну болест коју сам пустио на Мисир нећу пустити на тебе; јер сам ја Господ, лекар твој.

ויאמר אם שמוע תשמע לקול יהוה אלהיך והישר בעיניו תעשה והאזנת למצותיו ושמרת כל חקיו--כל המחלה אשר שמתי במצרים לא אשים עליך כי אני יהוה רפאך

27 И дођоше у Елим, где беше дванаест извора и седамдесет палми; и онде стадоше у логор код воде.

ויבאו אילמה--ושם שתים עשרה עינת מים ושבעים תמרים ויחנו שם על המים