< Књига проповедникова 5 >

1 Чувај ногу своју кад идеш у дом Божји, и приступи да слушаш; то је боље него што безумни дају жртве, јер не знају да зло чине.
שמר רגליך כאשר תלך אל בית האלהים וקרוב לשמע מתת הכסילים זבח כי אינם יודעים לעשות רע׃
2 Немој наглити устима својим, и срце твоје да не буде брзо изговорити шта пред Богом, јер је Бог на небу, а ти си на земљи, зато нека буде мало речи твојих.
אל תבהל על פיך ולבך אל ימהר להוציא דבר לפני האלהים כי האלהים בשמים ואתה על הארץ על כן יהיו דבריך מעטים׃
3 Јер сан долази од многог посла, а глас безумников од многих речи.
כי בא החלום ברב ענין וקול כסיל ברב דברים׃
4 Кад учиниш завет Богу, не оклевај испунити га, јер Му нису мили безумници; шта год заветујеш, испуни.
כאשר תדר נדר לאלהים אל תאחר לשלמו כי אין חפץ בכסילים את אשר תדר שלם׃
5 Боље је да не заветујеш неголи да заветујеш па не испуниш.
טוב אשר לא תדר משתדור ולא תשלם׃
6 Не дај устима својим да на грех наводе тело твоје, и не говори пред анђелом да је било нехотице. Зашто би се гневио Бог на речи твоје и потро дело руку твојих?
אל תתן את פיך לחטיא את בשרך ואל תאמר לפני המלאך כי שגגה היא למה יקצף האלהים על קולך וחבל את מעשה ידיך׃
7 Јер као што у мноштву снова има таштине, тако и у многим речима; него бој се Бога.
כי ברב חלמות והבלים ודברים הרבה כי את האלהים ירא׃
8 Ако видиш где се чини неправда сиромаху и отима суд и правда у земљи, не чуди се томе, јер виши пази на високог, и има још виших над њима.
אם עשק רש וגזל משפט וצדק תראה במדינה אל תתמה על החפץ כי גבה מעל גבה שמר וגבהים עליהם׃
9 Али је земља кориснија од свега; и цар њиви служи.
ויתרון ארץ בכל היא מלך לשדה נעבד׃
10 Ко љуби новце, неће се наситити новаца; и ко љуби богатство, неће имати користи од њега. И то је таштина.
אהב כסף לא ישבע כסף ומי אהב בהמון לא תבואה גם זה הבל׃
11 Где је много добра, много је и оних који га једу; па каква је корист од тога господару? Осим што гледа својим очима.
ברבות הטובה רבו אוכליה ומה כשרון לבעליה כי אם ראית עיניו׃
12 Сладак је сан ономе који ради, јео мало или много; а ситост богатоме не да спавати.
מתוקה שנת העבד אם מעט ואם הרבה יאכל והשבע לעשיר איננו מניח לו לישון׃
13 Има љуто зло које видех под сунцем: богатство које се чува на зло ономе чије је.
יש רעה חולה ראיתי תחת השמש עשר שמור לבעליו לרעתו׃
14 Јер тако богатство пропадне злом незгодом, те сину ког је родио не остане ништа у руку.
ואבד העשר ההוא בענין רע והוליד בן ואין בידו מאומה׃
15 Као што је изашао из утробе матере своје наг, тако опет одлази како је дошао; и ништа не узима од труда свог да понесе у руци својој.
כאשר יצא מבטן אמו ערום ישוב ללכת כשבא ומאומה לא ישא בעמלו שילך בידו׃
16 И то је љуто зло што одлази како је дошао; и каква му је корист што се трудио у ветар,
וגם זה רעה חולה כל עמת שבא כן ילך ומה יתרון לו שיעמל לרוח׃
17 И свега века свог јео у мраку, и много се бринуо и жалостио и љутио?
גם כל ימיו בחשך יאכל וכעס הרבה וחליו וקצף׃
18 Ето, то видех да је добро и лепо човеку да једе и пије и ужива добро од свега труда свог којим се труди под небом за живота свог, који му Бог да, јер му је то део.
הנה אשר ראיתי אני טוב אשר יפה לאכול ולשתות ולראות טובה בכל עמלו שיעמל תחת השמש מספר ימי חיו אשר נתן לו האלהים כי הוא חלקו׃
19 И кад коме Бог да богатство и благо, и да му да ужива и узима свој део и да се весели с труда свог, то је дар Божји.
גם כל האדם אשר נתן לו האלהים עשר ונכסים והשליטו לאכל ממנו ולשאת את חלקו ולשמח בעמלו זה מתת אלהים היא׃
20 Јер се неће много опомињати дана живота свог, јер му Бог даје да му је срце весело.
כי לא הרבה יזכר את ימי חייו כי האלהים מענה בשמחת לבו׃

< Књига проповедникова 5 >