2 Књига Самуилова 22
1 И изговори Давид Господу речи ове песме, кад га избави Господ из руку свих непријатеља његових и из руке Саулове;
Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.
2 И рече: Господ је моја Стена и Град мој и Избавитељ мој.
Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.
3 Бог је Стена моја, у Њега ћу се уздати, Штит мој и Рог спасења мог, Заклон мој и Уточиште моје, Спаситељ мој, који ме избавља од силе.
Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.
4 Призивам Господа, кога ваља хвалити, и опраштам се непријатеља својих.
Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.
5 Јер обузеше ме смртни болови, потоци неваљалих људи уплашише ме.
Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;
La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis; La retoj de la morto min atingis. (Sheol h7585)
7 У тескоби својој призвах Господа, и к Богу свом повиках, Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође му до ушију.
En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.
8 Затресе се и поколеба се земља, темељи небесима задрмаше се и померише се, јер се Он разгневи.
Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.
9 Подиже се дим из ноздрва Његових и из уста Његових огањ који прождире, живо угљевље одскакаше од Њега.
Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.
10 Сави небеса и сиђе; а мрак беше под ногама Његовим.
Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.
11 И седе на херувима и полете, и показа се на крилима ветреним.
Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.
12 Од мрака начини око себе шатор, од мрачних вода, облака ваздушних.
Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.
13 Од севања пред Њим гораше живо угљевље.
De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.
14 Загрме с небеса Господ, и Вишњи пусти глас свој.
El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.
15 Пусти стреле своје, и разметну их; муње, и разасу их.
Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.
16 Показаше се дубине морске, и открише се темељи васиљеној од претње Господње, од дихања духа из ноздрва Његових.
Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.
17 Тада пружи с висине руку и ухвати ме, извуче ме из воде велике.
Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;
18 Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.
19 Устадоше на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.
20 И изведе ме на пространо место, избави ме, јер сам му мио.
Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.
21 Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих дарива ме.
La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.
22 Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог.
Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.
23 Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.
24 И бих му веран, и чувах се од безакоња свог.
Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.
25 Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти мојој пред очима Његовим.
Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.
26 Са светима поступаш свето, с човеком верним верно;
Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;
27 С чистим чисто поступаш, а с неваљалим насупрот њему.
Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.
28 Јер помажеш народу невољном, а на поносите спушташ очи своје и понижаваш их.
Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.
29 Ти си видело моје, Господе, и Господ просветљује таму моју.
Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.
30 С Тобом разбијам војску, с Богом својим скачем преко зида.
Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.
31 Пут је Божји веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се уздају у Њ.
La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.
32 Јер ко је Бог осим Господа? И ко је стена осим Бога нашег?
Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?
33 Бог је крепост моја и сила моја, и чини да ми је пут без мане.
Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.
34 Даје ми ноге као у јелена, и на висине моје ставља ме.
Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.
35 Учи руке моје боју, те ломе лук бронзани мишице моје.
Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.
36 Ти ми дајеш штит спасења свог, и милост твоја чини ме велика.
Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.
37 Шириш кораке моје пода мном, те се не омичу глежњи моји.
Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.
38 Терам непријатеље своје, и потирем их, и не враћам се докле их не истребим.
Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.
39 И истребљујем их, и обарам их да не могу устати, него падају под ноге моје.
Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.
40 Јер ме Ти опасујеш снагом за бој: који устану на ме, обараш их пода ме.
Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.
41 Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.
42 Обзиру се, али нема помагача: вичу ка Господу, али их не слуша.
Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.
43 Сатирем их као прах земаљски, као блато по улицама газим их и размећем.
Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.
44 Ти ме избављаш од буне народа мог, чуваш ме да сам глава народима; народ ког не познавах служи ми.
Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.
45 Туђини ласкају ми, чујући покоравају ми се.
Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.
46 Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.
47 Жив је Господ, и да је благословена Стена моја. Да се узвиси Бог, Стена спасења мог.
Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:
48 Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;
49 Који ме изводи из непријатеља мојих, и подиже ме над оне који устају на ме, и од човека жестоког избавља ме.
Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.
50 Тога ради хвалим Те, Господе, по народима, и појем имену твом,
Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.
51 Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и семену његовом довека.
Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.
