2 Књига Самуилова 11
1 А кад прође година, у време кад цареви иду на војску, посла Давид Јоава и слуге своје с њим, и свега Израиља, те потираху синове Амонове, и опколише Раву; а Давид оста у Јерусалиму.
No retorno do ano, no momento em que os reis saem, David enviou Joab e seus servos com ele, e todo Israel; e eles destruíram as crianças de Amon e sitiaram Rabbah. Mas Davi ficou em Jerusalém.
2 И пред вече уста Давид с постеље своје, и ходајући по крову царског двора угледа с крова жену где се мије, а жена беше врло лепа на очи.
À noite, Davi levantou-se de sua cama e caminhou sobre o teto da casa do rei. Do telhado, ele viu uma mulher tomando banho, e a mulher era muito bonita para se olhar.
3 И Давид посла да пропитају за жену и рекоше: Није ли то Витсавеја кћи Елијамова, жена Урије Хетејина?
David enviou e indagou sobre a mulher. Um disse: “Esta não é Betsabá, a filha de William, Uriah, a esposa do hitita?”
4 И Давид посла посланике да је доведу; и кад дође к њему, он леже с њом, а она се беше очистила од нечистоте своје; после се врати својој кући.
David enviou mensageiros e a levou; ela veio até ele, e ele deitou-se com ela (pois ela foi purificada de sua impureza); e ela voltou para sua casa.
5 И затрудне жена, те посла и јави Давиду говорећи: Трудна сам.
A mulher concebeu; e ela mandou e disse a David, e disse: “Eu estou grávida”.
6 Тада Давид посла к Јоаву и поручи: Пошљи ми Урију Хетејина. И посла Јоав Урију к Давиду.
David enviou a Joab: “Envie-me Uriah, o hitita”. Joab mandou Uriah para David.
7 И кад Урија дође к њему, запита га Давид како је Јоав и како је народ и како иде рат.
Quando Uriah chegou até ele, David perguntou-lhe como Joab se saiu, e como o povo se saiu, e como a guerra prosperou.
8 Потом рече Давид Урији: Иди кући својој, и опери ноге своје. И Урија изиђе из царевог двора, а за њим изнесоше јело царско.
David disse a Uriah: “Vá até sua casa e lave seus pés”. Uriah partiu da casa do rei, e um presente do rei foi enviado atrás dele.
9 Али Урија леже на вратима двора царевог са свим слугама господара свог, и не отиде кући својој.
Mas Uriah dormiu à porta da casa do rei com todos os servos de seu senhor, e não desceu à sua casa.
10 И јавише Давиду говорећи: Урија није отишао кући својој. А Давид рече Урији: Ниси ли дошао с пута? Зашто не идеш кући својој?
Quando disseram a David, dizendo: “Uriah não desceu à sua casa”, David disse a Uriah: “Você não veio de viagem? Por que você não foi até sua casa”?
11 А Урија рече Давиду: Ковчег и Израиљ и Јуда стоје по шаторима, и Јоав господар мој и слуге господара мог стоје у пољу, па како бих ја ушао у кућу своју да једем и пијем и спавам са женом својом? Тако ти био жив и тако била жива душа твоја, нећу то учинити.
Uriah disse a David: “A arca, Israel e Judá, estão hospedados em tendas; e meu senhor Joab e os servos de meu senhor estão acampados em campo aberto. Devo então entrar em minha casa para comer e beber, e deitar-me com minha esposa? Como você vive, e como sua alma vive, eu não farei isto”!
12 Тада рече Давид Урији: Остани овде још данас, па ћу те сутра отпустити. Тако оста Урија у Јерусалиму онај дан и сутрадан.
David disse a Uriah: “Fique aqui também hoje, e amanhã eu o deixarei partir”. Então Uriah permaneceu em Jerusalém naquele dia e no dia seguinte.
13 И позва га Давид да једе и пије с њим, те га опије. А увече отиде, те леже на постељу своју са слугама господара свог, а кући својој не отиде.
Quando Davi o chamou, comeu e bebeu antes dele; e o deixou bêbado. À noite, ele saiu para deitar-se na cama com os criados de seu senhor, mas não desceu à sua casa.
14 А ујутру написа Давид књигу Јоаву, и посла по Урији.
Pela manhã, David escreveu uma carta para Joab e a enviou pela mão de Uriah.
15 А у књизи писа и рече: Наместите Урију где је најжешћи бој, па се узмакните од њега да би га убили да погине.
Ele escreveu na carta, dizendo: “Mande Uriah para a frente da batalha mais quente, e afaste-se dele, para que ele possa ser atingido e morrer”.
16 И Јоав опколивши град намести Урију на место где је знао да су најхрабрији људи.
Quando Joab vigiava a cidade, ele designou Uriah para o lugar onde sabia que os homens valentes estavam.
17 И изиђоше људи из града и побише се с Јудом. И погибе из народа неколико слуга Давидових; погибе и Урија Хетејин.
Os homens da cidade saíram e lutaram com Joab. Algumas pessoas caíram, até mesmo dos servos de David; e Uriah, o hitita, também morreu.
18 Тада Јоав посла к Давиду, и јави му све што би у боју.
Então Joab enviou e contou a David todas as coisas relativas à guerra;
19 И заповеди гласнику говорећи: Кад приповедиш цару све што је било у боју,
e ordenou ao mensageiro, dizendo: “Quando tiverdes terminado de contar ao rei todas as coisas relativas à guerra,
20 Ако се разгневи цар и рече ти: Зашто сте ишли тако близу града да се бијете? Зар нисте знали како се стреља с града?
será que, se a ira do rei se levantar, e ele vos perguntar: 'Por que vos aproximastes tanto da cidade para lutar? Você não sabia que eles iriam atirar do muro?
21 Ко је убио Авимелеха сина Јерувесетовог? Није ли жена бацила на њ комад жрвња са зида, те погибе у Тевесу? Зашто сте ишли близу зида? Тада реци: Погинуо је и слуга твој Урија Хетејин.
Quem atingiu Abimelech, o filho de Jerubbesheth? Não foi uma mulher que atirou uma pedra de moinho superior sobre ele do muro, de modo que ele morreu em Thebez? Por que se aproximou tanto do muro'', então você dirá: 'Seu servo Uriah, o hitita, também está morto'”.
22 И отиде гласник, и дошавши јави Давиду све за шта га је послао Јоав.
Então o mensageiro foi, e veio e mostrou a David tudo o que Joab o havia mandado buscar.
23 И рече гласник Давиду: Беху јачи од нас, и изиђоше у поље на нас, али их узбисмо до врата градских.
O mensageiro disse a David: “Os homens prevaleceram contra nós, e vieram até nós no campo; e nós estávamos neles até a entrada do portão”.
24 А стрелци стадоше стрељати на слуге твоје са зида, и погибе неколико слуга царевих, тако и слуга твој Урија Хетејин погибе.
Os atiradores atiraram em seus servos de fora do muro; e alguns dos servos do rei estão mortos, e seu servo Uriah, o hitita, também está morto”.
25 Тада рече Давид гласнику: Овако реци Јоаву: Не буди зловољан за то; јер мач прождире сад овог сад оног; удри још јаче на град и раскопај га. Тако га охрабри.
Então David disse ao mensageiro: “Diga a Joab: 'Não deixe isto desagradar-lhe, pois a espada devora tanto uma como a outra'. Faça sua batalha mais forte contra a cidade, e derrube-a”. Encoraje-o”.
26 А жена Уријина чувши да је погинуо муж њен Урија, плака за мужем својим.
Quando a esposa de Uriah soube que Uriah seu marido estava morto, ela chorou pelo marido.
27 А кад прође жалост, посла Давид и узе је у кућу своју, и она му поста жена, и роди му сина. Али не беше по вољи Господу шта учини Давид.
Quando o luto passou, David a enviou e a levou para sua casa, e ela se tornou sua esposa e lhe deu à luz um filho. Mas o que David havia feito desagradou a Yahweh.
