< 1 Књига дневника 16 >

1 И кад донесоше ковчег Божји, наместише га усред шатора, који му разапе Давид; и принесоше жртве паљенице и жртве захвалне пред Богом.
Toen zij de ark Gods inbrachten, zo stelden zij ze in het midden der tent, welke David voor haar gespannen had; en zij offerden brandofferen en dankofferen voor het aangezicht Gods.
2 Потом принесавши Давид жртве паљенице и жртве захвалне, благослови народ у име Господње.
Als David het brandoffer en de dankofferen geeindigd had te offeren, zo zegende hij het volk in den Naam des HEEREN.
3 И раздаде свим Израиљцима, и људима и женама, сваком по један хлеб и комад меса и врч вина.
En hij deelde een iegelijk in Israel, van den man tot de vrouw, een iegelijk een bol broods, en een schoon stuk vlees, en een fles wijn.
4 Потом постави пред ковчегом Господњим слуге међу Левитима да помињу и славе и хвале Господа Бога Израиљевог:
En hij stelde voor de ark des HEEREN sommigen uit de Levieten tot dienaars, en dat, om den HEERE, den God Israels, te vermelden, en te loven, en te prijzen.
5 Асафа поглавара, а другог за њим Захарију, и Јеила и Семирамота и Јехила и Мататију и Елијава и Венају и Овид-Едома; и Јеило удараше у псалтире и гусле, а Асаф у кимвале,
Asaf was het hoofd, en Zecharja de tweede na hem; Jeiel, en Semiramoth, en Jehiel, en Mattithja, en Eliab, en Benaja, en Obed-Edom, en Jeiel, met instrumenten der luiten en met harpen; en Asaf liet zich horen met cimbalen;
6 А Венаја и Јазило свештеници беху једнако с трубама пред ковчегом завета Господњег.
Maar Benaja en Jahaziel, de priesters, steeds met trompetten voor de ark des verbonds van God.
7 У тај дан нареди Давид први пут да хвале Господа Асаф и браћа његова:
Te dienzelven dage gaf David ten eerste dezen psalm, om den HEERE te loven, door den dienst van Asaf, en zijn broederen.
8 Хвалите Господа; гласите име Његово; јављајте по народима дела Његова.
Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
9 Певајте му, славите Га, казујте сва чудеса Његова.
Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderwerken.
10 Хвалите се светим именом Његовим; нека се весели срце оних који траже Господа.
Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; dat zich het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde.
11 Тражите Господа и силу Његову; тражите лице Његово без престанка.
Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte, zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
12 Памтите чудеса Његова, која је учинио, знаке Његове и судове уста Његових.
Gedenkt Zijner wonderwerken, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en de oordelen Zijns monds;
13 Семе Израиљево слуге су Његове, синови Јаковљеви изабрани Његови.
Gij, zaad van Israel, Zijn dienaar, gij, kinderen van Jakob, Zijn uitverkorenen!
14 Он је Господ Бог наш, по свој су земљи судови Његови.
Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
15 Памтите увек завет Његов, реч коју је дао на хиљаду колена.
Gedenkt tot in der eeuwigheid Zijns verbonds, des woords, dat Hij ingesteld heeft tot in het duizendste geslacht;
16 Шта је заветовао Авраму и за шта се клео Исаку,
Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
17 То је поставио Јакову за закон и Израиљу за завет вечни,
Welken Hij ook aan Jakob heeft gesteld tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond;
18 Говорећи: Теби ћу дати земљу хананску у наследни део.
Zeggende: Ik zal u het land Kanaan geven, een snoer van ulieder erfdeel;
19 Тада вас беше мало на број, беше вас мало, и бејасте дошљаци.
Als gij weinige mensen in getal waart; ja, weinigen en vreemdelingen daarin.
20 Иђаху од народа до народа, и из једног царства к другом племену.
En zij wandelden van volk tot volk, en van het ene koninkrijk tot een ander volk.
21 Не даде никоме да им науди, и караше за њих цареве:
Hij liet niemand toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
22 Не дирајте у помазанике моје и пророцима мојим не чините зла.
Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
23 Певај Господу, сва земљо! Јављајте од дана на дан спасење Његово.
Zingt den HEERE, gij, ganse aarde, boodschapt Zijn heil van dag tot dag.
24 Казујте по народима славу Његову, по свим племенима чудеса Његова.
Vertelt Zijn eer onder de heidenen, Zijn wonderwerken onder alle volken.
25 Јер је велик Господ и ваља Га хвалити веома; страшнији је од свих богова.
Want de HEERE is groot, en zeer te prijzen, en Hij is vreselijk boven alle goden.
26 Јер су сви Богови у народа ништа; а Господ је небеса створио.
Want al de goden der volken zijn afgoden; maar de HEERE heeft de hemelen gemaakt.
27 Слава је и величанство пред Њим, сила и радост у стану Његовом.
Majesteit en heerlijkheid zijn voor Zijn aangezicht, sterkte en vrolijkheid zijn in Zijn plaats.
28 Дајте Господу, племена народна, дајте Господу славу и част.
Geeft den HEERE, gij, geslachten der volken, geeft den HEERE eer en sterkte.
29 Дајте Господу славу према имену Његовом, носите даре и идите преда Њ, поклоните се Господу и светој красоти.
Geeft den HEERE de eer Zijns Naams, brengt offer, en komt voor Zijn aangezicht; aanbidt den HEERE in de heerlijkheid des heiligdoms.
30 Стрепи пред Њим, сва земљо; зато је васиљена тврда и неће се поместити.
Schrikt voor Zijn aangezicht, gij, gehele aarde! Ook zal de wereld bevestigd worden, dat zij niet bewogen worde.
31 Нек се веселе небеса и земља се радује; и нека говоре по народима: Господ царује.
Dat de hemelen zich verblijden, en de aarde verheuge zich, en dat men onder de heidenen zegge: De HEERE regeert.
32 Нека пљеска море и шта је у њему; нека скаче поље и све што је на њему.
Dat de zee bruise met haar volheid, dat het veld huppele van vreugde, met al wat daarin is.
33 Тада нека се радују дрвета шумска пред Господом, јер иде да суди земљи.
Dan zullen de bomen des wouds juichen voor het aangezicht des HEEREN, omdat Hij komt, om de aarde te richten.
34 Хвалите Господа, јер је добар, јер је довека милост Његова.
Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.
35 И реците: Спаси нас, Боже спасења нашег, и скупи нас и избави нас од народа да славимо свето име Твоје, да се хвалимо Твојом славом.
En zegt: Verlos ons, o God onzes heils, en verzamel ons, en red ons van de heidenen, dat wij Uw heiligen Naam loven, en dat wij ons Uws lofs roemen.
36 Благословен Господ Бог Израиљев од века и до века. Тада сав народ рече: Амин; и хвалише Господа.
Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid tot eeuwigheid! En al het volk zeide: Amen! en het loofde den HEERE.
37 И остави онде пред ковчегом завета Господњег Асафа и браћу његову да служе пред ковчегом без престанка као што треба од дана на дан,
Alzo liet hij daar, voor de ark des verbonds des HEEREN, Asaf en zijn broederen, om geduriglijk te dienen voor de ark, naardat op elken dag besteld was.
38 И Овид-Едома и браћу његову, шездесет и осам, Овид-Едома сина Једутуновог и Осу, да буду вратари;
Obed-Edom nu, met hunlieder broederen, waren acht en zestig; en hij stelde Obed-Edom, den zoon van Jeduthun, en Hosa, tot poortiers;
39 А Садока свештеника и браћу његову свештенике пред шатором Господњим на висини у Гаваону,
En den priester Zadok, en zijn broederen, de priesters, voor den tabernakel des HEEREN op de hoogte, welke te Gibeon is;
40 Да приносе жртве паљенице Господу на олтару за жртве паљенице без престанка јутром и вечером, и да чине све што је написано у закону Господњем што је заповедио Израиљу,
Om den HEERE de brandofferen geduriglijk te offeren op het brandofferaltaar, des morgens en des avonds; en zulks naar alles, wat er geschreven staat in de wet des HEEREN, die Hij Israel geboden had.
41 И с њима Емана и Једутуна и друге изабране, који бише поименце именовани да хвале Господа, јер је довека милост Његова,
En met hen Heman en Jeduthun, en de overige uitgelezenen, die met namen uitgedrukt zijn om den HEERE te loven; want Zijn goedertierenheid is tot in der eeuwigheid.
42 С њима Емана и Једутуна, да трубе у трубе и ударају у кимвале и у друге справе музичке Богу; а синове Једутунове да буду вратари.
Met hen dan waren Heman en Jeduthun, met trompetten en cimbalen voor degenen, die zich lieten horen, en met instrumenten der muziek Gods; maar de zonen van Jeduthun waren aan de poort.
43 Потом се разиђе сав народ, свак својој кући, а Давид се врати да благослови дом свој.
Alzo toog het ganse volk henen, een iegelijk in zijn huis; en David keerde zich, om zijn huis te gaan zegenen.

< 1 Књига дневника 16 >