Pesma nad pesmama 1
1 Solomunova pjesma nad pjesmama.
Alta kanto de Salomono.
2 Da me hoæe poljubiti poljupcem usta svojih! Jer je tvoja ljubav bolja od vina.
Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.
3 Mirisom su tvoja ulja prekrasna; ime ti je ulje razlito; zato te ljube djevojke.
Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.
4 Vuci me, za tobom æemo trèati; uvede me car u ložnicu svoju; radovaæemo se i veseliæemo se tobom, spominjaæemo ljubav tvoju više nego vino; pravi ljube te.
Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.
5 Crna sam, ali lijepa, kæeri Jerusalimske, kao šatori Kidarski, kao zavjesi Solomunovi.
Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.
6 Ne gledajte me što sam crna, jer me je sunce opalilo; sinovi matere moje rasrdivši se na me postaviše me da èuvam vinograde, i ne èuvah svojega vinograda, koji ja imam.
Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.
7 Kaži mi ti, kojega ljubi duša moja, gdje paseš, gdje planduješ? jer zašto bih lutala meðu stadima drugova tvojih?
Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?
8 Ako ne znaš, najljepša izmeðu žena, poði tragom za stadom, i pasi jariæe svoje pokraj stanova pastirskih.
Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.
9 Ti si mi, draga moja, kao konji u kolima Faraonovijem.
Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.
10 Obrazi su tvoji okiæeni grivnama, i grlo tvoje nizovima.
Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.
11 Naèiniæemo ti zlatne grivne sa šarama srebrnijem.
Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.
12 Dok je car za stolom, narad moj pušta svoj miris.
Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.
13 Dragi mi je moj kita smirne, koja meðu dojkama mojim poèiva.
Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.
14 Dragi mi je moj grozd kiprov iz vinograda Engadskih.
Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.
15 Lijepa ti si, draga moja, lijepa ti si! oèi su ti kao u golubice.
Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.
16 Lijep ti si, dragi moj, i ljubak! i postelja naša zeleni se.
Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;
17 Grede su nam u kuæama kedrove, daske su nam jelove.
La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.
