< Pesma nad pesmama 2 >

1 Ja sam ruža Saronska, ljiljan u dolu.
אני חבצלת השרון שושנת העמקים
2 Što je ljiljan meðu trnjem, to je draga moja meðu djevojkama.
כשושנה בין החוחים כן רעיתי בין הבנות
3 Što je jabuka meðu drvetima šumskim, to je dragi moj meðu momcima; željeh hlada njezina, i sjedoh, i rod je njezin sladak grlu mojemu.
כתפוח בעצי היער כן דודי בין הבנים בצלו חמדתי וישבתי ופריו מתוק לחכי
4 Uvede me u kuæu gdje je gozba a zastava mu je ljubav k meni.
הביאני אל בית היין ודגלו עלי אהבה
5 Potkrijepite me žbanovima, pridržite me jabukama, jer sam bolna od ljubavi.
סמכוני באשישות--רפדוני בתפוחים כי חולת אהבה אני
6 Lijeva je ruka njegova meni pod glavom, a desnom me grli.
שמאלו תחת לראשי וימינו תחבקני
7 Zaklinjem vas, kæeri Jerusalimske, srnama i košutama poljskim, ne budite ljubavi moje, ne budite je, dok joj ne bude volja.
השבעתי אתכם בנות ירושלם בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ
8 Glas dragoga mojega; evo ga, ide skaèuæi preko gora, poskakujuæi preko humova.
קול דודי הנה זה בא מדלג על ההרים--מקפץ על הגבעות
9 Dragi je moj kao srna ili kao jelenèe; evo ga, stoji iza našega zida, gleda kroz prozor, viri kroz rešetku.
דומה דודי לצבי או לעפר האילים הנה זה עומד אחר כתלנו--משגיח מן החלנות מציץ מן החרכים
10 Progovori dragi moj i reèe mi: ustani, draga moja, ljepotice moja, i hodi.
ענה דודי ואמר לי קומי לך רעיתי יפתי ולכי לך
11 Jer gle, zima proðe, minuše daždi, otidoše.
כי הנה הסתו עבר הגשם חלף הלך לו
12 Cvijeæe se vidi po zemlji, doðe vrijeme pjevanju, i glas grlièin èuje se u našoj zemlji.
הנצנים נראו בארץ עת הזמיר הגיע וקול התור נשמע בארצנו
13 Smokva je pustila zametke svoje, i loza vinova ucvala miriše. Ustani, draga moja, ljepotice moja, i hodi.
התאנה חנטה פגיה והגפנים סמדר נתנו ריח קומי לכי (לך) רעיתי יפתי ולכי לך
14 Golubice moja u rasjelinama kamenijem, u zaklonu vrletnom! daj da vidim lice tvoje, daj da èujem glas tvoj; jer je glas tvoj sladak i lice tvoje krasno.
יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה
15 Pohvatajte nam lisice, male lisice, što kvare vinograde, jer naši vinogradi cvatu.
אחזו לנו שעלים--שעלים קטנים מחבלים כרמים וכרמינו סמדר
16 Moj je dragi moj, i ja sam njegova, on pase meðu ljiljanima.
דודי לי ואני לו הרעה בשושנים
17 Dok zahladi dan i sjenke otidu, vrati se, budi kao srna, dragi moj, ili kao jelenèe po gorama razdijeljenijem.
עד שיפוח היום ונסו הצללים סב דמה לך דודי לצבי או לעפר האילים--על הרי בתר

< Pesma nad pesmama 2 >