Rimljanima 10
1 Braæo! želja je mojega srca i molitva k Bogu za spasenije Izrailja.
เห ภฺราตร อิสฺราเยลียโลกา ยตฺ ปริตฺราณํ ปฺราปฺนุวนฺติ ตทหํ มนสาภิลษนฺ อีศฺวรสฺย สมีเป ปฺรารฺถเยฯ
2 Jer im svjedoèim da imaju revnost za Boga, ali ne po razumu.
ยต อีศฺวเร เตษำ เจษฺฏา วิทฺยต อิตฺยตฺราหํ สากฺษฺยสฺมิ; กินฺตุ เตษำ สา เจษฺฏา สชฺญานา นหิ,
3 Jer ne poznajuæi pravde Božije i gledajuæi da svoju pravdu utvrde ne pokoravaju se pravdi Božijoj.
ยตสฺต อีศฺวรทตฺตํ ปุณฺยมฺ อวิชฺญาย สฺวกฺฤตปุณฺยํ สฺถาปยิตุมฺ เจษฺฏมานา อีศฺวรทตฺตสฺย ปุณฺยสฺย นิฆฺนตฺวํ น สฺวีกุรฺวฺวนฺติฯ
4 Jer je Hristos svršetak zakona: koji ga god vjeruje opravdan je.
ขฺรีษฺฏ เอไกกวิศฺวาสิชนาย ปุณฺยํ ทาตุํ วฺยวสฺถายา: ผลสฺวรูโป ภวติฯ
5 Jer Mojsije piše za pravdu koja je od zakona: koji èovjek to èini življeæe u tom.
วฺยวสฺถาปาลเนน ยตฺ ปุณฺยํ ตตฺ มูสา วรฺณยามาส, ยถา, โย ชนสฺตำ ปาลยิษฺยติ ส ตทฺทฺวารา ชีวิษฺยติฯ
6 A pravda koja je od vjere ovako govori: da ne reèeš u srcu svojemu: ko æe iziæi na nebo? to jest da svede Hrista;
กินฺตุ ปฺรตฺยเยน ยตฺ ปุณฺยํ ตทฺ เอตาทฺฤศํ วากฺยํ วทติ, ก: สฺวรฺคมฺ อารุหฺย ขฺรีษฺฏมฺ อวโรหยิษฺยติ?
โก วา เปฺรตโลกมฺ อวรุหฺย ขฺรีษฺฏํ มฺฤตคณมธฺยาทฺ อาเนษฺยตีติ วากฺ มนสิ ตฺวยา น คทิตวฺยาฯ (Abyssos g12)
8 Ali šta govori pismo? Blizu ti je rijeè u ustima tvojima i u srcu tvojemu, to jest rijeè vjere koju propovijedamo.
ตรฺหิ กึ พฺรวีติ? ตทฺ วากฺยํ ตว สมีปสฺถมฺ อรฺถาตฺ ตว วทเน มนสิ จาเสฺต, ตจฺจ วากฺยมฺ อสฺมาภิ: ปฺรจารฺยฺยมาณํ วิศฺวาสสฺย วากฺยเมวฯ
9 Jer ako priznaješ ustima svojima da je Isus Gospod, i vjeruješ u srcu svojemu da ga Bog podiže iz mrtvijeh, biæeš spasen.
วสฺตุต: ปฺรภุํ ยีศุํ ยทิ วทเนน สฺวีกโรษิ, ตเถศฺวรสฺตํ ศฺมศานาทฺ อุทสฺถาปยทฺ อิติ ยทฺยนฺต: กรเณน วิศฺวสิษิ ตรฺหิ ปริตฺราณํ ลปฺสฺยเสฯ
10 Jer se srcem vjeruje za pravdu a ustima se priznaje za spasenije.
ยสฺมาตฺ ปุณฺยปฺราปฺตฺยรฺถมฺ อนฺต: กรเณน วิศฺวสิตวฺยํ ปริตฺราณารฺถญฺจ วทเนน สฺวีกรฺตฺตวฺยํฯ
11 Jer pismo govori: koji ga god vjeruje neæe se postidjeti.
ศาสฺเตฺร ยาทฺฤศํ ลิขติ วิศฺวสิษฺยติ ยสฺตตฺร ส ชโน น ตฺรปิษฺยเตฯ
12 Jer nema razlike meðu Jevrejinom i Grkom: jer je on Bog sviju, i bogat za sve koji ga prizivlju.
อิตฺยตฺร ยิหูทินิ ตทนฺยโลเก จ โกปิ วิเศโษ นาสฺติ ยสฺมาทฺ ย: สรฺเวฺวษามฺ อทฺวิตีย: ปฺรภุ: ส นิชยาจกาน สรฺวฺวานฺ ปฺรติ วทาโนฺย ภวติฯ
13 Jer koji god prizove ime Gospodnje spašæe se.
ยต: , ย: กศฺจิตฺ ปรเมศสฺย นามฺนา หิ ปฺรารฺถยิษฺยเตฯ ส เอว มนุโช นูนํ ปริตฺราโต ภวิษฺยติฯ
14 Kako æe dakle prizvati koga ne vjerovaše? A kako æe vjerovati koga ne èuše? A kako æe èuti bez propovjednika?
ยํ เย ชนา น ปฺรตฺยายนฺ เต ตมุทฺทิศฺย กถํ ปฺรารฺถยิษฺยนฺเต? เย วา ยสฺยาขฺยานํ กทาปิ น ศฺรุตวนฺตเสฺต ตํ กถํ ปฺรเตฺยษฺยนฺติ? อปรํ ยทิ ปฺรจารยิตาโร น ติษฺฐนฺติ ตทา กถํ เต โศฺรษฺยนฺติ?
15 A kako æe propovijedati ako ne budu poslani? Kao što stoji napisano: kako su krasne noge onijeh koji donose glas za mir, koji donose glas za dobro!
ยทิ วา เปฺรริตา น ภวนฺติ ตทา กถํ ปฺรจารยิษฺยนฺติ? ยาทฺฤศํ ลิขิตมฺ อาเสฺต, ยถา, มางฺคลิกํ สุสํวาทํ ททตฺยานีย เย นรา: ฯ ปฺรจารยนฺติ ศานฺเตศฺจ สุสํวาทํ ชนาสฺตุ เยฯ เตษำ จรณปทฺมานิ กีทฺฤกฺ โศภานฺวิตานิ หิฯ
16 Ali svi ne poslušaše jevanðelja: jer Isaija govori: Gospode! ko vjerova našemu propovijedanju?
กินฺตุ เต สรฺเวฺว ตํ สุสํวาทํ น คฺฤหีตวนฺต: ฯ ยิศายิโย ยถา ลิขิตวานฺฯ อสฺมตฺปฺรจาริเต วาเกฺย วิศฺวาสมกโรทฺธิ ก: ฯ
17 Tako dakle vjera biva od propovijedanja, a propovijedanje rijeèju Božijom.
อเตอว ศฺรวณาทฺ วิศฺวาส ไอศฺวรวากฺยปฺรจาราตฺ ศฺรวณญฺจ ภวติฯ
18 Nego velim: zar ne èuše? Još otide po svoj zemlji glas njihov, i po krajevima vasionoga svijeta rijeèi njihove.
ตรฺหฺยหํ พฺรวีมิ ไต: กึ นาศฺราวิ? อวศฺยมฺ อศฺราวิ, ยสฺมาตฺ เตษำ ศพฺโท มหีํ วฺยาปฺโนทฺ วากฺยญฺจ นิขิลํ ชคตฺฯ
19 Nego velim: zar ne razumje Izrailj? Prvi Mojsije govori: ja æu vas razdražiti, ne svojijem narodom, nerazumnijem narodom rasrdiæu vas.
อปรมปิ วทามิ, อิสฺราเยลียโลกา: กิมฺ เอตำ กถำ น พุธฺยนฺเต? ปฺรถมโต มูสา อิทํ วากฺยํ โปฺรวาจ, อหมุตฺตาปยิเษฺย ตานฺ อคณฺยมานไวรปิฯ เกฺลกฺษฺยามิ ชาติมฺ เอตาญฺจ โปฺรนฺมตฺตภินฺนชาติภิ: ฯ
20 A Isaija govori slobodno: naðoše me koji me ne traže; i javih se onima koji za me ne pitaju.
อปรญฺจ ยิศายิโย'ติศยากฺโษเภณ กถยามาส, ยถา, อธิ มำ ไยสฺตุ นาเจษฺฏิ สมฺปฺราปฺตไสฺต รฺชไนรหํฯ อธิ มำ ไย รฺน สมฺปฺฤษฺฏํ วิชฺญาตไสฺต รฺชไนรหํ๚
21 A k Izrailju govori: vas dan pružah ruke svoje k narodu koji ne da da mu se kaže i odgovara nasuprot.
กินฺตฺวิสฺราเยลียโลกานฺ อธิ กถยาญฺจการ, ไยราชฺญาลงฺฆิภิ โรฺลไก รฺวิรุทฺธํ วากฺยมุจฺยเตฯ ตานฺ ปฺรเตฺยว ทินํ กฺฤตฺสฺนํ หเสฺตา วิสฺตารยามฺยหํ๚
