< Psalmi 95 >
1 Hodite, zapjevajmo Gospodu, pokliknimo Bogu, gradu spasenja svojega!
O vini, annou chante a SENYÈ a! Annou rele fò avèk jwa a wòch ki sove nou an;
2 Izaðimo pred lice njegovo s hvalom, u pjesmama pokliknimo mu!
Annou vini devan prezans Li avèk remèsiman, Annou rele fò a Li menm avèk sòm.
3 Jer je Gospod velik Bog i velik car nad svijem bogovima.
Paske SENYÈ a se yon gran Bondye, e yon gran wa pi wo ke tout dye yo.
4 U njegovoj su ruci dubine zemaljske, i visine gorske njegove su.
Nan men (Sila) pwofondè latè yo ye a. Pwent mòn yo osi se pou Li.
5 Njegovo je more i on ga je stvorio, i suhotu ruke su njegove naèinile.
Lanmè a se pou Li, paske se te Li menm ki te fè l. Ak men L, Li te fòme tè sèch la.
6 Hodite, poklonimo se, pripadnimo, kleknimo pred Gospodom tvorcem svojim.
Vini, annou fè adorasyon, e annou pwostène. Annou mete ajenou devan SENYÈ ki te fè nou an.
7 Jer je on Bog naš, i mi narod paše njegove i ovce ruke njegove. Sad kad biste poslušali glas njegov:
Paske se Li menm ki Bondye nou an. Nou se moun patiraj Li ak mouton men Li yo. Jodi a, si nou ta vle tande vwa L,
8 “Nemojte da vam odrveni srce vaše kao u Merivi, kao u dan kušanja u pustinji,
pa fè kè nou vin di tankou nan Meriba, tankou nan jou a Massa nan dezè yo,
9 Gdje me kušaše oci vaši, ispitaše i vidješe djelo moje.
“lè papa zansèt nou yo te pase M a leprèv. Yo te tante Mwen, malgre yo te deja wè zèv Mwen yo.
10 Èetrdeset godina srdih se na rod onaj, i rekoh: ovi ljudi tumaraju srcem, i ne znaju putova mojih;
Pandan karantan, Mwen te rayi jenerasyon (sila) a e te di: “Yo se yon pèp ki egare nan kè yo. Yo pa rekonèt chemen Mwen yo.”
11 I zato se zakleh u gnjevu svom da neæe uæi u mir moj.”
Akoz sa, Mwen te sèmante nan kòlè Mwen, “Anverite, yo p ap antre nan repo Mwen an.”