Psalmi 91

1 Koji živi u zaklonu višnjega, u sjenu svemoguæega poèiva.

Wie onder de hoede van den Allerhoogste verblijft, En in de schaduw van den Almachtige woont,

2 Govori Gospodu: ti si utoèište moje i braniè moj, Bog moj, u kojega se uzdam.

Mag zeggen tot Jahweh: "Mijn toevlucht en sterkte, Mijn God, op wien ik vertrouw!"

3 On æe te izbaviti iz zamke ptièareve, i od ljutoga pomora;

Want Hij behoedt u voor de strik van den jager, En voor de verraderlijke kuil;

4 Perjem svojim osjeniæe te, i pod krilima njegovijem zakloniæeš se; istina je njegova štit i ograda.

Hij zal met zijn vleugelen u dekken, En onder zijn wieken vindt gij een schuilplaats.

5 Neæeš se bojati strahote noæne, strijele, koja leti danju,

Gij hebt de verschrikkingen van de nacht niet te vrezen, Geen pijl, die vliegt overdag;

6 Pomora, koji ide po mraku, bolesti, koja u podne mori.

Geen pest, die in de duisternis rondsluipt, Geen besmetting, die ‘s middags haar verwoestingen aanricht.

7 Pašæe pored tebe tisuæa i deset tisuæa s desne strane tebi, a tebe se neæe dotaæi.

Al vallen er duizend aan uw zijde, Tienduizend aan uw rechterhand, U treffen ze niet; Zijn trouw is een schild en een pantser!

8 Samo æeš gledati oèima svojima, i vidjeæeš platu bezbožnicima.

Ja, met eigen ogen zult gij het zien, En de vergelding der bozen aanschouwen;

9 Jer si ti, Gospode, pouzdanje moje. Višnjega si izabrao sebi za utoèište.

Want úw toevlucht is Jahweh, Den Allerhoogste hebt gij u tot beschermer gekozen.

10 Neæe te zlo zadesiti, i udarac neæe dosegnuti do kolibe tvoje.

Geen onheil zal u dus treffen, Geen plaag uw tenten bereiken;

11 Jer anðelima svojim zapovijeda za tebe da te èuvaju po svijem putovima tvojim.

Want Hij zal voor u zijn engelen ontbieden, Om u op al uw wegen te hoeden.

12 Na ruke æe te uzeti da gdje ne zapneš za kamen nogom svojom.

Zij zullen u op de handen dragen, Opdat gij aan geen steen uw voeten zult stoten;

13 Na lava i na aspidu nastupaæeš i gaziæeš laviæa i zmaja.

Op slang en adder zult gij treden, Leeuwenwelp en draak vertrappen.

14 “Kad me ljubi, izbaviæu ga; zakloniæu ga, kad je poznao ime moje.

"Omdat hij Mij liefheeft, zal Ik hem redden, En omdat hij mijn Naam kent, hem beschermen; Roept hij Mij aan, Dan antwoord Ik hem."

15 Zazvaæe me, i uslišiæu ga; s njim æu biti u nevolji, izbaviæu ga i proslaviæu ga.

Ik zelf sta hem bij in de nood; Ik red hem en herstel hem in ere:

16 Duga života nasitiæu ga, i pokazaæu mu spasenje svoje.”

Lengte van dagen zal Ik hem schenken, En hem mijn heil doen aanschouwen!