Psalmi 89
1 Milosti æu Gospodnje pjevati uvijek, od koljena na koljeno javljaæu istinu tvoju ustima svojima.
Masquil de Ethán Ezrahita. LAS misericordias de Jehová cantaré perpetuamente: en generación y generación haré notoria tu verdad con mi boca.
2 Jer znam da je zavavijek osnovana milost, i na nebesima da si utvrdio istinu svoju, rekavši:
Porque dije: Para siempre será edificada misericordia; en los mismos cielos apoyarás tu verdad.
3 “Uèinih zavjet s izbranim svojim, zakleh se Davidu, sluzi svojemu:
Hice alianza con mi escogido; juré á David mi siervo, [diciendo]:
4 Dovijeka æu utvrðivati sjeme tvoje i prijesto tvoj ureðivati od koljena do koljena.
Para siempre confirmaré tu simiente, y edificaré tu trono por todas las generaciones. (Selah)
5 Nebo kazuje èudesa tvoja, Gospode, i istinu tvoju sabor svetijeh.
Y celebrarán los cielos tu maravilla, oh Jehová; tu verdad también en la congregación de los santos.
6 Jer ko je nad oblacima ravan Gospodu? ko æe se izjednaèiti s Gospodom meðu sinovima Božijim?
Porque ¿quién en los cielos se igualará con Jehová? ¿quién será semejante á Jehová entre los hijos de los potentados?
7 Bogu se valja klanjati na saboru svetijeh, strašniji je od svijeh koji su oko njega.
Dios terrible en la grande congregación de los santos, y formidable sobre todos cuantos están alrededor suyo.
8 Gospode, Bože nad vojskama! ko je silan kao ti, Bože? I istina je tvoja oko tebe.
Oh Jehová, Dios de los ejércitos, ¿quién como tú? Poderoso eres, Jehová, y tu verdad está en torno de ti.
9 Ti vladaš nad silom morskom; kad podigne vale svoje, ti ih ukroæavaš.
Tú tienes dominio sobre la bravura de la mar: cuando se levantan sus ondas, tú las sosiegas.
10 Ti si oborio oholi Misir kao ranjenika, krjepkom mišicom svojom rasijao si neprijatelje svoje.
Tú quebrantaste á Rahab como á un muerto: con el brazo de tu fortaleza esparciste á tus enemigos.
11 Tvoje je nebo i tvoja je zemlja; ti si sazdao vasiljenu i što je god u njoj.
Tuyos los cielos, tuya también la tierra: el mundo y su plenitud, tú lo fundaste.
12 Sjever i jug ti si stvorio, Tavor i Ermon o tvom se imenu raduje.
Al aquilón y al austro tú los criaste: Tabor y Hermón cantarán en tu nombre.
13 Tvoja je mišica krjepka, silna je ruka tvoja, i visoka desnica tvoja.
Tuyo el brazo con valentía; fuerte es tu mano, ensalzada tu diestra.
14 Blagost je i pravda podnožje prijestolu tvojemu, milost i istina ide pred licem tvojim.
Justicia y juicio son el asiento de tu trono: misericordia y verdad van delante de tu rostro.
15 Blago narodu koji zna trubnu pokliè! Gospode! u svjetlosti lica tvojega oni hode;
Bienaventurado el pueblo que sabe aclamarte: andarán, oh Jehová, á la luz de tu rostro.
16 Imenom se tvojim raduju vas dan, i pravdom tvojom uzvišuju se.
En tu nombre se alegrarán todo el día; y en tu justicia serán ensalzados.
17 Jer si ti krasota sile njihove, i po milosti tvojoj uzvišuje se rog naš.
Porque tú eres la gloria de su fortaleza; y por tu buena voluntad ensalzarás nuestro cuerno.
18 Jer je od Gospoda obrana naša, i od svetoga Izrailjeva car naš.
Porque Jehová es nuestro escudo; y nuestro rey es el Santo de Israel.
19 Tada si govorio u utvari vjernima svojim, i rekao: “poslah pomoæ junaku, uzvisih izbranoga svojega iz naroda.
Entonces hablaste en visión á tu santo, y dijiste: Yo he puesto el socorro sobre valiente; he ensalzado [un] escogido de mi pueblo.
20 Naðoh Davida slugu svojega, svetim uljem svojim pomazah ga.
Hallé á David mi siervo; ungílo con el aceite de mi santidad.
21 Ruka æe moja biti jednako s njim, i mišica moja krijepiæe ga.
Mi mano será firme con él, mi brazo también lo fortificará.
22 Neæe ga neprijatelj nadvladati, i sin bezakonja neæe mu dosaditi.
No lo avasallará enemigo, ni hijo de iniquidad lo quebrantará.
23 Potræu pred licem njegovijem neprijatelje njegove, i nenavidnike njegove poraziæu.
Mas yo quebrantaré delante de él á sus enemigos, y heriré á sus aborrecedores.
24 Istina je moja i milost moja s njim; i u moje ime uzvisiæe se rog njegov.
Y mi verdad y mi misericordia serán con él; y en mi nombre será ensalzado su cuerno.
25 Pružiæu na more ruku njegovu, i na rijeke desnicu njegovu.
Asimismo pondré su mano en la mar, y en los ríos su diestra.
26 On æe me zvati: ti si otac moj, Bog moj i grad spasenja mojega.
El me llamará: Mi padre eres tú, mi Dios, y la roca de mi salud.
27 I ja æu ga uèiniti prvencem, višim od careva zemaljskih.
Yo también le pondré [por] primogénito, alto sobre los reyes de la tierra.
28 Dovijeka æu mu hraniti milost svoju, i zavjet je moj s njim vjeran.
Para siempre le conservaré mi misericordia; y mi alianza será firme con él.
29 Produljiæu sjeme njegovo dovijeka, i prijesto njegov kao dane nebeske.
Y pondré su simiente para siempre, y su trono como los días de los cielos.
30 Ako sinovi njegovi ostave zakon moj, i ne uzidu u zapovijestima mojim;
Si dejaren sus hijos mi ley, y no anduvieren en mis juicios;
31 Ako pogaze uredbe moje, i zapovijesti mojih ne saèuvaju,
Si profanaren mis estatutos, y no guardaren mis mandamientos;
32 Onda æu ih pokarati prutom za nepokornost, i ranama za bezakonje njihovo;
Entonces visitaré con vara su rebelión, y con azotes sus iniquidades.
33 Ali milosti svoje neæu uzeti od njega, niti æu prevrnuti istinom svojom;
Mas no quitaré de él mi misericordia, ni falsearé mi verdad.
34 Neæu pogaziti zavjeta svojega, i što je izašlo iz usta mojih neæu poreæi.
No olvidaré mi pacto, ni mudaré lo que ha salido de mis labios.
35 Jednom se zakleh svetošæu svojom; zar da slažem Davidu?
Una vez he jurado por mi santidad, que no mentiré á David.
36 Sjeme æe njegovo trajati dovijeka, i prijesto njegov kao sunce preda mnom;
Su simiente será para siempre, y su trono como el sol delante de mí.
37 On æe stajati uvijek kao mjesec i vjerni svjedok u oblacima.”
Como la luna será firme para siempre, y [como] un testigo fiel en el cielo. (Selah)
38 A sad si odbacio i zanemario, razgnjevio si se na pomazanika svojega;
Mas tú desechaste y menospreciaste á tu ungido; y te has airado [con él].
39 Zanemario si zavjet sa slugom svojim, bacio si na zemlju vijenac njegov.
Rompiste el pacto de tu siervo; has profanado su corona [hasta] la tierra.
40 Razvalio si sve ograde njegove, gradove njegove obratio si u zidine.
Aportillaste todos sus vallados; has quebrantado sus fortalezas.
41 Plijene ga svi koji prolaze onuda, posta potsmijeh u susjeda svojijeh.
Menoscabáronle todos los que pasaron por el camino: es oprobio á sus vecinos.
42 Uzvisio si desnicu neprijatelja njegovijeh, obradovao si sve protivnike njegove.
Has ensalzado la diestra de sus enemigos; has alegrado á todos sus adversarios.
43 Zavratio si ostrice maèa njegova, i nijesi ga ukrijepio u boju;
Embotaste asimismo el filo de su espada, y no lo levantaste en la batalla.
44 Uzeo si mu svjetlost, i prijesto njegov oborio si na zemlju;
Hiciste cesar su brillo, y echaste su trono por tierra.
45 Skratio si dane mladosti njegove i obukao ga u sramotu.
Has acortado los días de su juventud; hasle cubierto de afrenta. (Selah)
46 Dokle æeš se, Gospode, jednako odvraæati, dokle æe kao oganj plamtjeti gnjev tvoj?
¿Hasta cuándo, oh Jehová? ¿te esconderás para siempre? ¿arderá tu ira como el fuego?
47 Opomeni se kakav je vijek moj, kako si ni na što stvorio sve sinove Adamove?
Acuérdate de cuán corto sea mi tiempo: ¿por qué habrás criado en vano á todos los hijos del hombre?
¿Qué hombre vivirá y no verá muerte? ¿librarás su vida del poder del sepulcro? (Selah) (Sheol h7585)
49 Gdje su preðašnje milosti tvoje, Gospode? Kleo si se Davidu istinom svojom.
Señor, ¿dónde están tus antiguas misericordias, que juraste á David por tu verdad?
50 Opomeni se, Gospode, prijekora sluga svojih, koji nosim u njedrima svojim od svijeh silnijeh naroda,
Señor, acuérdate del oprobio de tus siervos; [oprobio que] llevo yo en mi seno de muchos pueblos.
51 Kojim kore neprijatelji tvoji, Gospode, kojim kore trag pomazanika tvojega.
Porque tus enemigos, oh Jehová, han deshonrado, porque tus enemigos han deshonrado los pasos de tu ungido.
52 Blagosloven Gospod uvijek! Amin, amin.
Bendito Jehová para siempre. Amén, y Amén.
