Psalmi 89
1 Milosti æu Gospodnje pjevati uvijek, od koljena na koljeno javljaæu istinu tvoju ustima svojima.
| משכיל לאיתן האזרחי חסדי יהוה עולם אשירה לדר ודר אודיע אמונתך בפי׃ |
2 Jer znam da je zavavijek osnovana milost, i na nebesima da si utvrdio istinu svoju, rekavši:
| כי אמרתי עולם חסד יבנה שמים תכן אמונתך בהם׃ |
3 “Uèinih zavjet s izbranim svojim, zakleh se Davidu, sluzi svojemu:
| כרתי ברית לבחירי נשבעתי לדוד עבדי׃ |
4 Dovijeka æu utvrðivati sjeme tvoje i prijesto tvoj ureðivati od koljena do koljena.
| עד עולם אכין זרעך ובניתי לדר ודור כסאך סלה׃ |
5 Nebo kazuje èudesa tvoja, Gospode, i istinu tvoju sabor svetijeh.
| ויודו שמים פלאך יהוה אף אמונתך בקהל קדשים׃ |
6 Jer ko je nad oblacima ravan Gospodu? ko æe se izjednaèiti s Gospodom meðu sinovima Božijim?
| כי מי בשחק יערך ליהוה ידמה ליהוה בבני אלים׃ |
7 Bogu se valja klanjati na saboru svetijeh, strašniji je od svijeh koji su oko njega.
| אל נערץ בסוד קדשים רבה ונורא על כל סביביו׃ |
8 Gospode, Bože nad vojskama! ko je silan kao ti, Bože? I istina je tvoja oko tebe.
| יהוה אלהי צבאות מי כמוך חסין יה ואמונתך סביבותיך׃ |
9 Ti vladaš nad silom morskom; kad podigne vale svoje, ti ih ukroæavaš.
| אתה מושל בגאות הים בשוא גליו אתה תשבחם׃ |
10 Ti si oborio oholi Misir kao ranjenika, krjepkom mišicom svojom rasijao si neprijatelje svoje.
| אתה דכאת כחלל רהב בזרוע עזך פזרת אויביך׃ |
11 Tvoje je nebo i tvoja je zemlja; ti si sazdao vasiljenu i što je god u njoj.
| לך שמים אף לך ארץ תבל ומלאה אתה יסדתם׃ |
12 Sjever i jug ti si stvorio, Tavor i Ermon o tvom se imenu raduje.
| צפון וימין אתה בראתם תבור וחרמון בשמך ירננו׃ |
13 Tvoja je mišica krjepka, silna je ruka tvoja, i visoka desnica tvoja.
| לך זרוע עם גבורה תעז ידך תרום ימינך׃ |
14 Blagost je i pravda podnožje prijestolu tvojemu, milost i istina ide pred licem tvojim.
| צדק ומשפט מכון כסאך חסד ואמת יקדמו פניך׃ |
15 Blago narodu koji zna trubnu pokliè! Gospode! u svjetlosti lica tvojega oni hode;
| אשרי העם יודעי תרועה יהוה באור פניך יהלכון׃ |
16 Imenom se tvojim raduju vas dan, i pravdom tvojom uzvišuju se.
| בשמך יגילון כל היום ובצדקתך ירומו׃ |
17 Jer si ti krasota sile njihove, i po milosti tvojoj uzvišuje se rog naš.
| כי תפארת עזמו אתה וברצנך תרים קרננו׃ |
18 Jer je od Gospoda obrana naša, i od svetoga Izrailjeva car naš.
| כי ליהוה מגננו ולקדוש ישראל מלכנו׃ |
19 Tada si govorio u utvari vjernima svojim, i rekao: “poslah pomoæ junaku, uzvisih izbranoga svojega iz naroda.
| אז דברת בחזון לחסידיך ותאמר שויתי עזר על גבור הרימותי בחור מעם׃ |
20 Naðoh Davida slugu svojega, svetim uljem svojim pomazah ga.
| מצאתי דוד עבדי בשמן קדשי משחתיו׃ |
21 Ruka æe moja biti jednako s njim, i mišica moja krijepiæe ga.
| אשר ידי תכון עמו אף זרועי תאמצנו׃ |
22 Neæe ga neprijatelj nadvladati, i sin bezakonja neæe mu dosaditi.
| לא ישא אויב בו ובן עולה לא יעננו׃ |
23 Potræu pred licem njegovijem neprijatelje njegove, i nenavidnike njegove poraziæu.
| וכתותי מפניו צריו ומשנאיו אגוף׃ |
24 Istina je moja i milost moja s njim; i u moje ime uzvisiæe se rog njegov.
| ואמונתי וחסדי עמו ובשמי תרום קרנו׃ |
25 Pružiæu na more ruku njegovu, i na rijeke desnicu njegovu.
| ושמתי בים ידו ובנהרות ימינו׃ |
26 On æe me zvati: ti si otac moj, Bog moj i grad spasenja mojega.
| הוא יקראני אבי אתה אלי וצור ישועתי׃ |
27 I ja æu ga uèiniti prvencem, višim od careva zemaljskih.
| אף אני בכור אתנהו עליון למלכי ארץ׃ |
28 Dovijeka æu mu hraniti milost svoju, i zavjet je moj s njim vjeran.
| לעולם אשמור לו חסדי ובריתי נאמנת לו׃ |
29 Produljiæu sjeme njegovo dovijeka, i prijesto njegov kao dane nebeske.
| ושמתי לעד זרעו וכסאו כימי שמים׃ |
30 Ako sinovi njegovi ostave zakon moj, i ne uzidu u zapovijestima mojim;
| אם יעזבו בניו תורתי ובמשפטי לא ילכון׃ |
31 Ako pogaze uredbe moje, i zapovijesti mojih ne saèuvaju,
| אם חקתי יחללו ומצותי לא ישמרו׃ |
32 Onda æu ih pokarati prutom za nepokornost, i ranama za bezakonje njihovo;
| ופקדתי בשבט פשעם ובנגעים עונם׃ |
33 Ali milosti svoje neæu uzeti od njega, niti æu prevrnuti istinom svojom;
| וחסדי לא אפיר מעמו ולא אשקר באמונתי׃ |
34 Neæu pogaziti zavjeta svojega, i što je izašlo iz usta mojih neæu poreæi.
| לא אחלל בריתי ומוצא שפתי לא אשנה׃ |
35 Jednom se zakleh svetošæu svojom; zar da slažem Davidu?
| אחת נשבעתי בקדשי אם לדוד אכזב׃ |
36 Sjeme æe njegovo trajati dovijeka, i prijesto njegov kao sunce preda mnom;
| זרעו לעולם יהיה וכסאו כשמש נגדי׃ |
37 On æe stajati uvijek kao mjesec i vjerni svjedok u oblacima.”
| כירח יכון עולם ועד בשחק נאמן סלה׃ |
38 A sad si odbacio i zanemario, razgnjevio si se na pomazanika svojega;
| ואתה זנחת ותמאס התעברת עם משיחך׃ |
39 Zanemario si zavjet sa slugom svojim, bacio si na zemlju vijenac njegov.
| נארתה ברית עבדך חללת לארץ נזרו׃ |
40 Razvalio si sve ograde njegove, gradove njegove obratio si u zidine.
| פרצת כל גדרתיו שמת מבצריו מחתה׃ |
41 Plijene ga svi koji prolaze onuda, posta potsmijeh u susjeda svojijeh.
| שסהו כל עברי דרך היה חרפה לשכניו׃ |
42 Uzvisio si desnicu neprijatelja njegovijeh, obradovao si sve protivnike njegove.
| הרימות ימין צריו השמחת כל אויביו׃ |
43 Zavratio si ostrice maèa njegova, i nijesi ga ukrijepio u boju;
| אף תשיב צור חרבו ולא הקימתו במלחמה׃ |
44 Uzeo si mu svjetlost, i prijesto njegov oborio si na zemlju;
| השבת מטהרו וכסאו לארץ מגרתה׃ |
45 Skratio si dane mladosti njegove i obukao ga u sramotu.
| הקצרת ימי עלומיו העטית עליו בושה סלה׃ |
46 Dokle æeš se, Gospode, jednako odvraæati, dokle æe kao oganj plamtjeti gnjev tvoj?
| עד מה יהוה תסתר לנצח תבער כמו אש חמתך׃ |
47 Opomeni se kakav je vijek moj, kako si ni na što stvorio sve sinove Adamove?
| זכר אני מה חלד על מה שוא בראת כל בני אדם׃ |
| מי גבר יחיה ולא יראה מות ימלט נפשו מיד שאול סלה׃ (Sheol h7585) |
49 Gdje su preðašnje milosti tvoje, Gospode? Kleo si se Davidu istinom svojom.
| איה חסדיך הראשנים אדני נשבעת לדוד באמונתך׃ |
50 Opomeni se, Gospode, prijekora sluga svojih, koji nosim u njedrima svojim od svijeh silnijeh naroda,
| זכר אדני חרפת עבדיך שאתי בחיקי כל רבים עמים׃ |
51 Kojim kore neprijatelji tvoji, Gospode, kojim kore trag pomazanika tvojega.
| אשר חרפו אויביך יהוה אשר חרפו עקבות משיחך׃ |
52 Blagosloven Gospod uvijek! Amin, amin.
| ברוך יהוה לעולם אמן ואמן׃ |
