Psalmi 78
1 Èuj, narode moj, nauk moj, prigni uho svoje k rijeèima usta mojih.
| משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃ |
2 Otvoram za prièu usta svoja, kazaæu stare pripovijetke.
| אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃ |
3 Što slušasmo i doznasmo, i što nam kazivaše oci naši,
| אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃ |
4 Neæemo zatajiti od djece njihove, naraštaju poznom javiæemo slavu Gospodnju i silu njegovu i èudesa koja je uèinio.
| לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃ |
5 Svjedoèanstvo podiže u Jakovu, i u Izrailju postavi zakon, koji dade ocima našim da ga predadu djeci svojoj;
| ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃ |
6 Da bi znao potonji naraštaj, djeca koja æe se roditi, pa i oni da bi kazivali svojoj djeci
| למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃ |
7 Da polažu na Boga nadanje svoje, i ne zaboravljaju djela Božijih, i zapovijesti njegove da drže;
| וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃ |
8 I da ne budu kao oci njihovi, rod nevaljao i uporan, rod koji ne bješe tvrd srcem svojim, niti vjeran Bogu duhom svojim.
| ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃ |
9 Sinovi Jefremovi naoružani, koji strijeljaju iz luka, vratiše se natrag, kad bijaše boj.
| בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃ |
10 Ne saèuvaše zavjeta Božijega, i po zakonu njegovu ne htješe hoditi.
| לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃ |
11 Zaboraviše djela njegova, i èudesa, koja im je pokazao,
| וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃ |
12 Kako pred ocima njihovijem uèini èudesa u zemlji Misirskoj, na polju Soanu;
| נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃ |
13 Razdvoji more, i provede ih, od vode naèini zid;
| בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃ |
14 I vodi ih danju oblakom, i svu noæ svijetlijem ognjem;
| וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃ |
15 Raskida stijene u pustinji, i poji ih kao iz velike bezdane;
| יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃ |
16 Izvodi potoke iz kamena, i vodi vodu rijekama.
| ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃ |
17 Ali oni još jednako griješiše njemu, i gnjeviše višnjega u pustinji.
| ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃ |
18 I kušaše Boga u srcu svom, ištuæi (jela) po volji svojoj,
| וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃ |
19 I vikaše na Boga, i rekoše: “može li Bog zgotoviti trpezu u pustinji?
| וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃ |
20 Evo! on udari u kamen, i poteèe voda, i rijeke ustadoše; može li i hljeba dati? hoæe li i mesa postaviti narodu svojemu?”
| הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃ |
21 Gospod èu i razljuti se, i oganj se razgorje na Jakova, i gnjev se podiže na Izrailja.
| לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃ |
22 Jer ne vjerovaše Bogu i ne uzdaše se u pomoæ njegovu.
| כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃ |
23 Tada zapovjedi oblacima odozgo, i otvori vrata nebeska,
| ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃ |
24 I pusti, te im podaždje mana za jelo, i hljeb nebeski dade im.
| וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃ |
25 Hljeba anðelskoga jeðaše èovjek; posla im (jela) do sitosti.
| לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃ |
26 Pusti nebom ustoku, i navede silom svojom jug;
| יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃ |
27 I kao prahom zasu ih mesom, i kao pijeskom morskim pticama krilatim;
| וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃ |
28 Pobaca ih sred okola njihova, oko šatora njihovijeh.
| ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃ |
29 I najedoše se i dade im što su željeli.
| ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃ |
30 Ali ih još i ne proðe želja, još bješe jelo u ustima njihovijem,
| לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃ |
31 Gnjev se Božji podiže na njih i pomori najjaèe meðu njima, i mladiæe u Izrailju pobi.
| ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃ |
32 Preko svega toga još griješiše, i ne vjerovaše èudesima njegovijem.
| בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃ |
33 I pusti, te dani njihovi prolaziše uzalud, i godine njihove u strahu.
| ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃ |
34 Kad ih ubijaše, onda pritjecahu k njemu, i obraæahu se i iskahu Boga;
| אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃ |
35 I pominjahu da je Bog obrana njihova, i višnji izbavitelj njihov.
| ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃ |
36 Laskahu mu ustima svojima, i jezikom svojim lagahu mu.
| ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃ |
37 A srce njihovo ne bješe njemu vjerno, i ne bijahu tvrdi u zavjetu njegovu.
| ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃ |
38 Ali on bješe milostiv, i pokrivaše grijeh, i ne pomori ih, èesto ustavljaše gnjev svoj, i ne podizaše sve jarosti svoje.
| והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃ |
39 Opominjaše se da su tijelo, vjetar, koji prolazi i ne vraæa se.
| ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃ |
40 Koliko ga puta rasrdiše u pustinji, i uvrijediše u zemlji gdje se ne živi!
| כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃ |
41 Sve nanovo kušaše Boga, i sveca Izrailjeva dražiše.
| וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃ |
42 Ne sjeæaše se ruke njegove i dana, u koji ih izbavi iz nevolje,
| לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃ |
43 U koji uèini u Misiru znake svoje i èudesa svoja na polju Soanu;
| אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃ |
44 I provrže u krv rijeke njihove i potoke njihove, da ne mogoše piti.
| ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃ |
45 Posla na njih bubine da ih kolju, i žabe da ih more.
| ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃ |
46 Ljetinu njihovu dade crvu, i muku njihovu skakavcima.
| ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃ |
47 Vinograde njihove pobi gradom, i smokve njihove slanom.
| יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃ |
48 Gradu predade stoku njihovu, i stada njihova munji.
| ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃ |
49 Posla na njih ognjeni gnjev svoj, jarost, srdnju i mržnju, èetu zlijeh anðela.
| ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃ |
50 Ravni stazu gnjevu svojemu, ne èuva duša njihovijeh od smrti, i život njihov predade pomoru.
| יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃ |
51 Pobi sve prvence u Misiru, prvi porod po kolibama Hamovijem.
| ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃ |
52 I povede narod svoj kao ovce, i vodi ih kao stado preko pustinje.
| ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃ |
53 Vodi ih pouzdano, i oni se ne bojaše, a neprijatelje njihove zatrpa more.
| וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃ |
54 I dovede ih na mjesto svetinje svoje, na ovu goru, koju zadobi desnica njegova.
| ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃ |
55 Odagna ispred lica njihova narode; ždrijebom razdijeli njihovo dostojanje, i po šatorima njihovijem naseli koljena Izrailjeva.
| ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃ |
56 Ali oni kušaše i srdiše Boga višnjega i uredaba njegovijeh ne saèuvaše.
| וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃ |
57 Odustaše i odvrgoše se, kao i oci njihovi, slagaše kao rðav luk.
| ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃ |
58 Uvrijediše ga visinama svojim, i idolima svojim razdražiše ga.
| ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃ |
59 Bog èu i razgnjevi se i rasrdi se na Izrailja veoma.
| שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃ |
60 Ostavi naselje svoje u Silomu, šator, u kojem življaše s ljudma.
| ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃ |
61 I opravi u ropstvo slavu svoju, i krasotu svoju u ruke neprijateljeve.
| ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃ |
62 I predade maèu narod svoj, i na dostojanje svoje zaplamtje se.
| ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃ |
63 Mladiæe njegove jede oganj, i djevojkama njegovijem ne pjevaše svatovskih pjesama;
| בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃ |
64 Sveštenici njegovi padaše od maèa, i udovice njegove ne plakaše.
| כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃ |
65 Najposlije kao iza sna probudi se Gospod, prenu se kao junak kad se napije vina.
| ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃ |
66 I pobi neprijatelje svoje s leða, vjeènoj sramoti predade ih.
| ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃ |
67 I ne htje šatora Josifova, i koljena Jefremova ne izabra.
| וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃ |
68 Nego izabra koljeno Judino, goru Sion, koja mu omilje.
| ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃ |
69 I sagradi svetinju svoju kao gornje svoje stanove, i kao zemlju utvrdi je dovijeka.
| ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃ |
70 I izabra Davida slugu svojega, i uze ga od torova ovèijih,
| ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃ |
71 I od dojilica dovede ga da pase narod njegov, Jakova, i našljedstvo njegovo, Izrailja.
| מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃ |
72 I on ih pase èistijem srcem, i vodi ih mudrijem rukama.
| וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃ |
