Psalmi 77
1 Glas moj ide k Bogu, i ja prizivljem njega; glas moj ide k Bogu, i on æe me uslišiti.
Ki te tino kaiwhakatangi, ki a Ierutunu. He himene na Ahapa. Ki te Atua toku reo, e karanga nei ahau, ki te Atua toku reo, a tera e tahuri mai tona taringa ki ahau.
2 U dan tuge svoje tražih Gospoda; noæu je ruka moja podignuta, i ne spušta se; duša moja neæe da se utješi.
I rapu ahau ki te Ariki i te ra o toku pouri: maro tonu toku ringa i te po, kihai ano i pepeke; kihai toku wairua i pai kia whakamarietia.
3 Pominjem Boga, i uzdišem; razmišljam, i trne duh moj.
E mahara ana ahau ki te Atua, a e pouri ana: kei te whakaaroaro, a ngaro iho toku wairua. (Hera)
4 Držim oèi svoje da su budne; klonuo sam, i ne mogu govoriti.
E puritia ana e koe oku kanohi kia mataara tonu; he pouri ahau, te ahei te korero.
5 Prebrajam stare dane i godine od vijekova.
Ka hoki oku whakaaro ki nga ra onamata, ki nga tau o tua iho.
6 Opominjem se pjesama svojih noæu; razgovaram se sa srcem svojim, i ispitujem duh svoj:
E whakamahara ana ahau ki taku waiata i te po, e korerorero ana ki toku ngakau e rapurapu ana toku wairua.
7 “Zar æe se dovijeka gnjeviti na nas Gospod, i neæe više ljubiti?
Tera ranei te Ariki e panga tonu ake ake? A heoi ano ranei ana manakohanga mai?
8 Zar je zasvagda prestala milost njegova, i rijeè se prekinula od koljena na koljeno?
Kua kahore ranei tana mahi tohu mo ake tonu atu? Kua whati ranei tana kupu a ake ake?
9 Zar je zaboravio milostiv biti i u gnjevu zatvorio milosrðe svoje?”
Kua wareware ranei te Atua ki te atawhai? Kua riri ranei ia, a tutakina atu ana e ia tona aroha? (Hera)
10 I rekoh: žalosna je za mene ova promjena desnice višnjega.
Na ka mea ahau, Ko toku ngoikore tenei: otira ka mahara ahau ki nga tau o te ringa matau o te Runga Rawa.
11 Pamtim djela Gospodnja; pamtim preðašnje èudo tvoje.
Ka mahara ahau ki nga mahi a Ihowa; ae ra, ka mahara ahau ki au mea whakamiharo o tua iho.
12 Mislio sam o svijem djelima tvojim, razmišljao o radnji tvojoj;
Ka whakaaro hoki ahau ki au meatanga katoa, ka purakau ki au mahi.
13 Bože! put je tvoj svet; koji je Bog tako velik kao Bog naš?
E te Atua, kei te wahi tapu tou ara: ko wai te atua nui hei rite ki te Atua?
14 Ti si Bog, koji si èinio èudesa, pokazivao silu svoju meðu narodima;
Ko koe te Atua e mahi nei i nga mea whakamiharo: kua whakapuakina e koe tou kaha i waenganui o nga iwi.
15 Mišicom si odbranio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josifove.
Hokona ana e tou ringa tau iwi, nga tama a Hakopa raua ko Hohepa. (Hera)
16 Vidješe te vode, Bože, vidješe te vode, i ustreptaše, i bezdane se zadrmaše.
I kite nga wai i a koe, e te Atua i kite nga wai i a koe, mataku ana: i oho ano nga rire.
17 Iz oblaka lijaše voda, oblaci davahu glas, i strijele tvoje leæahu.
Ringihia ana he wai e nga kapua, puaki ana te haruru o nga rangi: rererere ana au pere.
18 Grmljahu gromovi tvoji po nebu; munje tvoje sijevahu po vasiljenoj, zemlja se tresijaše i njihaše.
I roto i te awhiowhio te haruru o tau whatitiri: marama noa te ao i nga uira; wiri ana te whenua, oioi ana.
19 Po moru bijaše put tvoj, i staze tvoje po velikoj vodi, i trag tvoj ne poznavaše se.
I te moana tou ara, i nga wai nui tou huarahi, e kore ano e kitea ou takahanga.
20 Vodio si narod svoj kao ovce rukom Mojsijevom i Aronovom.
He mea arahi e koe tau iwi ano he kahui, ara e te ringa o Mohi raua ko Arona.
