Psalmi 72
1 Bože, daj caru sud svoj, i pravdu svoju sinu carevu:
Süleyman'ın mezmuru Ey Tanrı, adaletini krala, Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
2 On æe suditi narodu tvojemu po pravdi, i nevoljnicima tvojim po pravici.
Senin halkını doğrulukla, Mazlum kullarını adilce yargılasın!
3 Rodiæe narodu gore mirom, i humovi pravdom.
Dağlar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin!
4 On æe suditi nevoljnima u narodu, pomoæi æe sinovima ništega, i nasilnika æe oboriti,
Mazlumlara hakkını versin, Yoksulların çocuklarını kurtarsın, Zalimleriyse ezsin!
5 Bojaæe se tebe dok je sunca i mjeseca, od koljena do koljena.
Güneş ve ay durdukça, Kral kuşaklar boyunca yaşasın;
6 Siæi æe kao dažd na pokošenu livadu, kao kaplje koje porašaju zemlju.
Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi, Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
7 Procvjetaæe u dane njegove pravednik i svuda mir dokle teèe mjeseca.
Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin, Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!
8 Vladaæe od mora do mora, i od rijeke do krajeva zemaljskih.
Egemenlik sürsün denizden denize, Fırat'tan yeryüzünün ucuna dek!
9 Pred njim æe popadati divljaci, i neprijatelji njegovi prah æe lizati.
Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düşmanları toz yalasın.
10 Carevi Tarsiski i ostrvljani donijeæe dare, carevi Šavski i Savski daæe danak.
Tarşiş'in ve kıyı ülkelerinin kralları Ona haraç getirsin, Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
11 Klanjaæe mu se svi carevi, svi narodi biæe mu pokorni.
Bütün krallar önünde yere kapansın, Bütün uluslar ona kulluk etsin!
12 Jer æe izbaviti ubogoga koji cvili i nevoljnoga koji nema pomoænika.
Çünkü yardım isteyen yoksulu, Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
13 Biæe milostiv ništemu i ubogom, i duše æe jadnima spasti.
Yoksula, düşküne acır, Düşkünlerin canını kurtarır.
14 Od prijevare i nasilja iskupiæe duše njihove, i skupa æe biti krv njihova pred oèima njegovima.
Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları, Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.
15 Oni æe dobro živjeti, i donijeæe mu zlato iz Šave; i svagda æe se moliti za njega, i svaki æe ga dan blagosiljati.
Yaşasın kral! Ona Saba altını versinler; Durmadan dua etsinler onun için, Gün boyu onu övsünler!
16 Biæe pšenice na zemlji izobila; po vrhovima gorskim lelijaæe se klasje njezino kao Livanska šuma, i po gradovima cvjetaæe ljudi kao trava na zemlji.
Ülkede bol buğday olsun, Dağ başlarında dalgalansın! Başakları Lübnan gibi verimli olsun, Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
17 Ime æe njegovo biti uvijek; dokle teèe sunca, ime æe njegovo rasti. Blagosloviæe se u njemu, svi æe ga narodi zvati blaženim.
Kralın adı sonsuza dek yaşasın, Güneş durdukça adı var olsun, Onun aracılığıyla insanlar kutsansın, Bütün uluslar “Ne mutlu ona” desin!
18 Blagosloven Gospod Bog, Bog Izrailjev, koji jedan èini èudesa!
RAB Tanrı'ya, İsrail'in Tanrısı'na övgüler olsun, Harikalar yaratan yalnız O'dur.
19 I blagosloveno slavno ime njegovo uvijek! slave njegove napuniæe se sva zemlja. Amin i amin.
Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü O'nun yüceliğiyle dolsun! Amin! Amin!
20 Svršiše se molitve Davida, sina Jesejeva.
İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.
