Psalmi 69
1 Pomozi mi, Bože, jer doðe voda do duše.
Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
2 Propadam u dubokom glibu, gdje nema dna; tonem vodi u dubine, i vali me zatrpavaju.
Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
3 Iznemogoh vièuæi, promuèe mi grlo, pobijelješe mi oèi pogledajuæi Boga.
Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
4 Onijeh koji mrze na me ni za što ima više nego kose na glavi mojoj; osiliše koji hoæe da me pogube, lažljivi neprijatelji moji. Što nijesam otimao, valja da vratim.
Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
5 Bože! ti znaš je li u meni bezumlje, i krivice moje nijesu sakrivene od tebe.
Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
6 Nemoj da se postide u meni koji se uzdaju u tebe, Gospode, Gospode nad vojskama! Nemoj da se posrame u meni koji traže tebe, Bože Izrailjev!
Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
7 Jer tebe radi podnosim rug, i sramota popade lice moje.
Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
8 Tuðin postadoh braæi svojoj, i neznan sinovima matere svoje.
Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
9 Jer revnost za kuæu tvoju jede me i ruženja onijeh koji tebe ruže padaju na me.
Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
10 Plaèem, postim se dušom svojom, i to mi se prima za zlo;
Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
11 Mjesto haljine oblaèim vreæu, i bivam im prièa.
Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
12 O meni se razgovaraju sjedeæi na vratima, pijuæi vino pjevaju me.
Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
13 A ja se molim tebi, Gospode; vrijeme je da se smiluješ, Bože; po velikoj milosti svojoj usliši me, jer je istinito spasenje tvoje.
Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
14 Izvadi me iz gliba, da ne propadnem; da se izbavim od nenavidnika i iz duboke vode;
Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
15 Da me ne uzme voda na maticu, da me ne proždre puèina, i da ne sklopi jama nada mnom ždrijela svojega.
Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
16 Usliši me, Gospode, jer je blagost tvoja milosrdna, po velikoj dobroti svojoj pogledaj me.
Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
17 Nemoj odvratiti lica svojega od sluge svojega; jer me je tuga; pohitaj, usliši me.
Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
18 Približi se duši mojoj, izbavi je; nasuprot neprijateljima mojim izbavi me.
Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
19 Ti znaš pod kakvim sam rugom, stidom i sramotom; pred tobom su svi neprijatelji moji.
Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
20 Sramota satr srce moje, iznemogoh; èekam hoæe li se kome sažaliti, ali nema nikoga; hoæe li me ko potješiti, ali ne nalazim.
Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
21 Daju mi žuè da jedem, i u žeði mojoj poje me octom.
Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
22 Trpeza njihova neka im bude mreža i zamka, to neka im bude plata.
Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
23 Neka im potamne oèi njihove, da ne vide, i njihove bedre raslabi zasvagda.
Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
24 Izlij na njih jarost svoju, i plamen gnjeva tvojega neka ih obuzme!
Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
25 Stan njihov neka opusti, i u njihovijem šatorima neka ne bude nikoga da živi.
Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
26 Jer koga si ti porazio, oni gone, i umnožavaju jade onima koje si ti ranio.
Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
27 Meæi na njih krivicu za krivicom, da ne doðu do pravde tvoje.
Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
28 Neka se izbrišu iz knjige živijeh, i s pravednicima nek ne budu zapisani.
Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
29 A ja sam ništ i bolan; pomoæ tvoja, Bože, nek me zakloni.
Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
30 Slaviæu ime Božije u pjesmi, velièaæu ga u hvali.
Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
31 To je Bogu milije od vola, od teleta s rogovima i s papcima.
I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
32 Vidjeæe ništi i radovaæe se. Koji tražite Boga, oživjeæe srce vaše.
Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
33 Jer Bog èuje uboge, i sužanja svojih ne ogluša se.
PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
34 Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima mièe!
Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
35 Jer æe Bog spasti Sion, sazidaæe gradove Judine; i ljudi æe se ondje naseliti i naslijediæe ga.
Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
36 I natražje æe se sluga njegovijeh utvrditi u njemu, i koji ljube ime njegovo nastavaæe na njemu.
Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.
