< Psalmi 68 >

1 Ustaæe Bog, i rasuæe se neprijatelji njegovi, i pobjeæi æe od lica njegova koji mrze na nj.
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy ku śpiewaniu. Powstanie Bóg, a będą rozproszeni nieprzyjaciele jego, i pouciekają przed twarzą jego ci, którzy go mają w nienawiści.
2 Ti æeš ih razagnati kao dim što se razgoni; kao što se vosak topi od ognja, tako æe bezbožnici izginuti od lica Božijega.
Jako bywa dym rozpędzony, tak ich rozpędzasz: jako się wosk rozpływa od ognia, tak niezbożnicy poginą przed obliczem Bożem.
3 A pravednici æe se veseliti, radovaæe se pred Bogom, i slaviti u radosti.
Ale sprawiedliwi weselić się i radować będą przed obliczem Bożem, i pląsać będą od radości.
4 Pojte Bogu, popijevajte imenu njegovu; ravnite put onome što ide preko pustinje; Gospod mu je ime, radujte mu se.
Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie psalmy imieniowi jego; gotujcie drogę temu, który jeździ na obłokach. Pan jest imię jego, radujcież się przed obliczem jego.
5 Otac je sirotama i sudija udovicama Bog u svetome stanu svom.
Ojcem jest sierót, i sędzią wdów, Bogiem w przybytku swym świętym.
6 Bog samcima daje zadrugu, sužnje izvodi na mjesta obilna, a nepokorni žive gdje je suša.
Bóg, który samotne w rodowite domy rozmnaża, wywodzi więźniów z oków; ale odporni mieszkać muszą w ziemi suchej.
7 Bože! kad si išao pred narodom svojim, kad si išao preko pustinje,
Boże! gdyś wychodził przed obliczem ludu twego, gdyś chodził po puszczy; (Sela)
8 Zemlja se tresijaše, i nebo se rastapaše od lica Božijega, i ovaj Sinaj od lica Boga, Boga Izrailjeva.
Ziemia się trzęsła, także i niebiosa rozpływały się przed obliczem Bożem, i ta góra Synaj drżała przed twarzą Boga, Boga Izraelskiego.
9 Blagodatni si dažd izlivao, Bože, i kad iznemagaše dostojanje tvoje, ti si ga krijepio.
Deszcz obfity spuszczałeś hojnie, o Boże! na dziedzictwo twoje, a gdy omdlewało, tyś je zaś otrzeźwiał.
10 Stado tvoje življaše ondje; po dobroti svojoj, Bože, ti si gotovio hranu jadnome.
Zastępy twoje mieszkają w niem, któreś ty dla ubogiego nagotował dobrocią twoją, o Boże!
11 Gospod daje rijeè; glasnika veliko je mnoštvo.
Pan dał słowo swe, i tych, którzy pociechy zwiastowali, zastęp wielki mówiących.
12 Carevi nad vojskama bježe, bježe, a koja sjedi doma, dijeli plijen.
Królowie z wojskami uciekali, uciekali: ale ta, która przyglądała domu, dzieliła łupy.
13 Smirivši se u svojim krajevima, vi ste kao golubica, kojoj su krila posrebrena a perje joj se zlatni.
Chociażeście leżeć musieli między kotłami, przecież będziecie jako gołębica, mająca pióra posrebrzone, a której skrzydła jako żółte złoto.
14 Kad je svemoguæi rasipao careve na ovoj zemlji, ona se blistaše kao snijeg na Selmonu.
Gdy Wszechmogący rozproszy królów w tej ziemi, wybielejesz jako śnieg na górze Salmon.
15 Gora je Vasanska gora Božija; gora je Vasanska gora humovita.
Na górze Bożej, na górze Basańskiej, na górze pogórczystej, na górze Basańskiej.
16 Zašto gledate zavidljivo, gore humovite? Evo gora, na kojoj omilje Bogu živjeti, i na kojoj æe Gospod živjeti dovijeka.
Przeczże wyskakujecie góry pogórczyste? na tejci górze ulubił sobie Bóg mieszkanie, tamci Pan będzie mieszkał na wieki.
17 Kola Božijih ima (sila) tisuæe tisuæa. Meðu njima je Gospod, Sinaj u svetinji.
Wozów Bożych jest dwadzieścia tysięcy, wiele tysięcy Aniołów; ale Pan między nimi jako na Synaj w świątnicy przebywa.
18 Ti si izašao na visinu, doveo si roblje, primio darove za ljude, a i za one koji se protive da ovdje nastavaš, Gospode Bože!
Wstąpiłeś na wysokość, wiodłeś pojmanych więźniów, nabrałeś darów dla ludzi, i najodporniejszych, Panie Boże! przywiodłeś, aby mieszkali z nami.
19 Blagosloven Gospod svaki dan! Ako nas ko pretovara, Bog nam pomaže.
Błogosławiony Pan; na każdy dzień hojnie nas opatruje dobrami swemi Bóg zbawienia naszego. (Sela)
20 Ovaj je Bog naš Bog spasitelj, u vlasti su Gospodu vrata smrtna.
On jest Bóg nasz, Bóg obfitego zbawienia; panujący Pan z śmierci wywodzi.
21 Gospod satire glavu neprijateljima svojim i vlasato tjeme onoga koji ostaje u bezakonju svojem.
Zaiste Bóg zrani głowę nieprzyjaciół swoich, i wierzch głowy włosami nakryty chodzącego w grzechach swoich.
22 Reèe Gospod: od Vasana æu dovesti, dovešæu iz dubine morske,
Rzekł Pan: Wyprowadzę zaś swoich jako z Basan, wywiodę ich zaś z głębokości morskiej.
23 Da ti ogrezne noga u krvi neprijateljskoj i jezik pasa tvojih da je liže.
Przetoż będzie noga twoja zbroczona we krwi, i język psów twoich we krwi nieprzyjacielskiej.
24 Vidješe kako ideš, Bože, kako sveto ide Bog moj, car moj.
Widzieli ciągnienia twoje, Boże! ciągnienia Boga mego i króla mego w świątnicy.
25 Naprijed iðahu pjevaèi, za njima sviraèi sred djevojaka s bubnjima:
Wprzód szli śpiewacy, a za nimi grający na instrumentach, a w pośrodku panienki bijąc w bębny.
26 “Na saboru blagosiljajte Gospoda Boga, koji ste iz izvora Izrailjeva!”
W zgromadzeniach błogosławcie Bogu, błogosławcie Panu, którzyście z narodu Izraelskiego. Tu niech będzie Benjamin maluczki, który ich opanował;
27 Ondje mladi Venijamin, starješina njihov; knezovi Judini, vladaoci njihovi; knezovi Zavulonovi, knezovi Neftalimovi.
Tu książęta Judzcy, i hufy ich, książęta Zabulońscy, i książęta Neftalimscy.
28 Bog tvoj darovao ti je silu. Utvrdi, Bože, ovo što si uèinio za nas!
Obdarzył cię Bóg twój siłą; utwierdź, o Boże! to, coś w nas sprawił.
29 U crkvi tvojoj, u Jerusalimu, carevi æe prinositi dare.
Dla kościoła twego, który jest w Jeruzalemie, będąć królowie dary przynosić.
30 Ukroti zvijer u ritu, kod volova s teocima naroda, da bi popadali pred tobom sa šipkama srebra; raspi narode koji žele bojeve.
Poraź poczet kopijników, zgromadzenie mocnych wodzów, i ludu bujnego, hardych, chlubiących się kęsem srebra; rozprosz narody pragnące wojny.
31 Doæi æe vlastela iz Misira, Etiopija æe pružiti ruke svoje k Bogu.
Przyjdąć zacni książęta z Egiptu: Murzyńska ziemia pospieszy się wyciągnąć ręce swe do Boga.
32 Carstva zemaljska, pojte Bogu, popijevajte Gospodu,
Królestwa ziemi! śpiewajcież Bogu, śpiewajcie Panu. (Sela)
33 Koji sjedi na nebesima nebesa iskonskih. Evo grmi glasom jakim.
Temu, który jeździ na najwyższych niebiosach od wieczności; oto wydaje głos swój, głos mocy swojej.
34 Dajte slavu Bogu; velièanstvo je njegovo nad Izrailjem i (sila) njegova na oblacima.
Przyznajcie moc Bogu, nad Izraelem dostojność jego, a wielmożność jego na obłokach.
35 Divan si, Bože, u svetinji svojoj! Bog Izrailjev daje silu i krjepost narodu. Blagosloven Bog!
Strasznyś jest, o Boże! z świętych przybytków twoich; Bóg Izraelski sam daje moc i siły ludowi swemu. Niechajże będzie Bóg błogosławiony.

< Psalmi 68 >