< Psalmi 65 >
1 U tebi je uzdanje, Bože, tebi pripada hvala na Sionu, i tebi se izvršuju zavjeti.
A ti, ó Deus, espera o louvor em Sião, e a ti se pagará o voto.
2 Ti slušaš molitvu; k tebi dolazi svako tijelo.
Ó tu que ouves as orações, a ti virá toda a carne.
3 Bezakonja me pritiskuju, ti æeš oèistiti grijehe naše.
Prevalecem as iniquidades contra mim; porém tu expias as nossas transgressões.
4 Blago onome koga izbiraš i primaš, da živi u dvoru tvom! Nasitiæemo se dobrom doma tvojega, svetinjom crkve tvoje.
Bemaventurado aquelle a quem tu escolhes, e fazes chegar a ti, para que habite em teus atrios: nós seremos fartos da bondade da tua casa e do teu sancto templo.
5 Divno nam odgovaraš po pravdi svojoj, Bože, spasitelju naš, uzdanico svijeh krajeva zemaljskih, i naroda preko mora daleko.
Pelas coisas tremendas em justiça nos responderás, ó Deus da nossa salvação; tu és a esperança de todas as extremidades da terra, e d'aquelles que estão longe sobre o mar.
6 Koji si postavio gore svojom silom, opasao se jaèinom,
O que pela sua força consolida os montes, cingido de fortaleza:
7 Koji utišavaš huku morsku, huku vala njihovijeh i bunu po narodima!
O que applaca o ruido dos mares, o ruido das suas ondas, e o tumulto das gentes.
8 Boje se tvojih èudesa koji žive na krajevima zemaljskim; sve što se javlja jutrom i veèerom ti budiš da slavi tebe.
E os que habitam nos fins da terra temem os teus signaes; tu fazes alegres as saidas da manhã e da tarde.
9 Nadgledaš zemlju i zalivaš je, obilno je obogaæavaš; potok je Božji pun vode, spremaš za njih žito, jer si tako uredio.
Tu visitas a terra, e a refrescas; tu a enriqueces grandemente com o rio de Deus, que está cheio d'agua; tu lhe preparas o trigo, quando assim a tens preparada.
10 Brazde njezine napajaš, ravniš grude njezine, kišnim kapljama razmekšavaš je, blagosiljaš je da raða.
Enches d'agua os seus regos, fazendo-a descer em suas margens: tu a amoleces com a muita chuva: abençoas as suas novidades.
11 Ti vjenèavaš godinu, kojoj dobro èiniš; stope su tvoje pune masti.
Coroas o anno da tua bondade, e as tuas veredas distillam gordura.
12 Tiju paše po pustinjama, i humovi se opasuju radošæu.
Distillam sobre os pastos do deserto, e os outeiros os cingem de alegria.
13 Luke se osipaju stadima, i polja se zaodijevaju pšenicom; vesele se i pjevaju.
Os campos se vestem de rebanhos, e os valles se cobrem de trigo: elles se regozijam e cantam.