< Psalmi 60 >
1 Bože, rasrdio si se na nas, rasuo si nas, gnjevio si se; povrati nas.
Ó Deus, tu nos rejeitaste, tu nos espalhaste, tu te indignaste; oh, volta-te para nós.
2 Zatresao si zemlju, i razvalio si je; stegni rasjeline njezine, jer se njiha.
Abalaste a terra, e a fendeste; sara as suas fendas, pois ella treme.
3 Dao si narodu svojemu da pozna ljutu nevolju, napojio si nas vina od kojega se zanesosmo.
Fizeste ver ao teu povo coisas arduas; fizeste-nos beber o vinho da perturbação.
4 Podigni zastavu za one koji te se boje, da uteku od luka,
Déste um estandarte aos que te temem, para arvorarem no alto, por causa da verdade (Selah)
5 Da se izbave mili tvoji. Pomozi desnicom svojom i usliši me.
Para que os teus amados sejam livres, salva-nos com a tua dextra, e ouve-nos;
6 Bog reèe u svetinji svojoj: veseliæu se, razdijeliæu Sihem, i dolinu Sokot razmjeriæu.
Deus fallou na sua sanctidade: Eu me regozijarei, repartirei a Sichem e medirei o valle de Succoth.
7 Moj je Galad, moj je Manasija, Jefrem je krjepost glave moje, Juda skiptar moj,
Meu é Galaad, e meu é Manasseh; Ephraim é a força da minha cabeça; Judah é o meu legislador.
8 Moav èaša moja, iz koje se umivam, na Edoma pružiæu obuæu svoju. Pjevaj mi, Filistejska zemljo!
Moab é o meu vaso de lavar; sobre Edom lançarei o meu sapato; alegra-te, ó Palestina, por minha causa.
9 Ko æe me odvesti u tvrdi grad? Ko æe me otpratiti do Edoma?
Quem me conduzirá á cidade forte? Quem me guiará até Edom?
10 Zar neæeš ti, Bože, koji si nas odbacio, i ne ideš, Bože, s vojskom našom?
Não serás tu, ó Deus, que nos tinhas rejeitado? tu, ó Deus, que não saiste com os nossos exercitos?
11 Daj nam pomoæ u tjeskobi. A obrana je èovjeèija uzalud.
Dá-nos auxilio na angustia, porque vão é o soccorro do homem.
12 Bogom smo jaki; on gazi neprijatelje naše.
Em Deus faremos proezas; porque elle é que pisará os nossos inimigos.