Psalmi 52

1 Što se hvališ nevaljalstvom, silni? Milost je Božija svaki dan sa mnom.

Þennan sálm orti Davíð til að andmæla óvini sínum Dóeg sem síðar tók af lífi áttatíu og fimm presta og fjölskyldur þeirra (sjá: 1. Sam. 22.). Kallar þú þig hetju?! Þú sem hreykir þér af ódæði gegn þjóð Guðs og herðir þig gegn miskunn hans.

2 Nepravdu izmišlja jezik tvoj; on je u tebe kao britva naoštrena, lukavi!

Þú ert eins og skeinuhættur hnífur, þú svikahrappur!

3 Voliš zlo nego dobro, voliš lagati nego istinu govoriti.

Þú elskar illt meir en gott, lygi umfram sannleika.

4 Ljubiš svakojake rijeèi od pogibli, i jezik lukav.

Rógburð elskar þú og annað skaðræðistal!

5 Toga radi Bog æe te poraziti sasvijem, izbaciæe te i išèupaæe te iz stana, i korijen tvoj iz zemlje živijeh.

En Guð mun koma þér á kné, draga þig út úr húsi þínu og uppræta af landi lifenda.

6 Vidjeæe pravednici i pobojaæe se, i potsmijevaæe mu se:

Hinir réttlátu munu sjá það og óttast Guð, síðan hlægja og segja:

7 Gle èovjeka koji ne držaše u Bogu krjeposti svoje, nego se uzdaše u velièinu bogatstva svojega i utvrðivaše se zloæom svojom.

„Svo fer fyrir þeim sem fyrirlíta Guð og treysta á mátt sinn og megin, þeim sem þrjóskast í illsku sinni.“

8 A ja, kao maslina zelena u domu Gospodnjem, uzdam se u milost Božiju bez prestanka i dovijeka.

Ég er sem grænt olífutré í garði Guðs. Ég treysti á miskunn hans meðan ég lifi.

9 Dovijeka æu hvaliti tebe, jer dobro èiniš, i uzdaæu se u ime tvoje; jer si dobar k svecima svojim.

Drottinn, ég vil vegsama þig að eilífu og þakka það sem þú hefur gert. Ég segi hinum trúuðu: Góður er Guð!