Psalmi 51
1 Smiluj se na me, Bože, po milosti svojoj, i po velikoj dobroti svojoj oèisti bezakonje moje.
Malooy ka kanako, Oh Dios, sumala sa imong mahigugmaongkalolot, Sumala sa kadaghanon sa imong mga malomong kalooy, palaa ang akong mga kalapasan.
2 Operi me dobro od bezakonja mojega, i od grijeha mojega oèisti me.
Hugasan mo ako pag-ayo gikan sa akong kasal-anan, Ug hinloan mo ako gikan sa akong sala.
3 Jer ja znam prijestupe svoje, i grijeh je moj jednako preda mnom.
Kay naila ko ang akong mga kalapasan; Ug ang akong sala sa gihapon ania sa akong atubangan.
4 Samome tebi zgriješih, i na tvoje oèi zlo uèinih, a ti si pravedan u rijeèima svojim i èist u sudu svojem.
Batok kanimo, kanimo lamang, nakasala ako, Ug nabuhat ko ang dautan sa imong pagtan-aw; Aron ikaw pagailhon nga matarung sa diha nga ikaw magasulti, Ug pagailhon nga ulay sa diha nga ikaw magahukom.
5 Gle, u bezakonju rodih se, i u grijehu zatrudnje mati moja mnom.
Ania karon, ako natawo sa kasalanan; Ug sa sala gipanamkon ako sa akong inahan.
6 Gle, istinu ljubiš u srcu, i iznutra javljaš mi mudrost.
Ania karon, ikaw nagatinguha ug kamatuoran sa mga sulod nga bahin; Ug sa bahin nga natago pagapasabton mo ako sa kinaadman.
7 Pokropi me isopom, i oèistiæu se; umij me, i biæu bjelji od snijega.
Ulayon mo ako uban sa hisopo, ug mamahinlo ako: Hugasi ako, ug maputi ako labi pa kay sa nieve.
8 Daj mi da slušam radost i veselje, da se prenu kosti koje si potro.
Padungga ako sa himaya ug kalipay, Aron magakalipay ang mga bukog nga imong gidugmok.
9 Odvrati lice svoje od grijeha mojih, i sva bezakonja moja oèisti.
Tagoa ang imong nawong gikan sa akong mga sala, Ug palaa ang tanan ko nga mga kasal-anan.
10 Uèini mi, Bože, èisto srce, i duh prav ponovi u meni.
Buhatan mo ako ug usa ka ulay nga kasingkasing, Oh Dios; Ug bag-oha ang usa ka espiritu nga matul-id sa sulod nako.
11 Nemoj me odvrgnuti od lica svojega, i svetoga duha svojega nemoj uzeti od mene.
Ayaw ako isalikway gikan sa imong atubangan; Ug ayaw pagkuhaa ang imong Espiritu Santo gikan kanako.
12 Vrati mi radost spasenja svojega, i duh vladalaèki neka me potkrijepi.
Iuli kanako ang kalipay sa imong kaluwasan; Ug sapnaya ako uban sa masingkamoton nga espiritu.
13 Nauèiæu bezakonike putovima tvojim, i grješnici k tebi æe se obratiti.
Unya magatudlo ako sa mga malapason sa imong mga dalan; Ug ang mga makasasala mangakabig nganha kanimo.
14 Izbavi me od krvi, Bože, Bože, spasitelju moj, i jezik æe moj glasiti pravdu tvoju.
Luwasa ako gikan sa sala sa pagpatay, Oh Dios, ikaw nga Dios sa akong kaluwasan; Ug ang akong dila magaawit sa makusog mahatungod sa imong pagkamatarung.
15 Gospode! otvori usta moja, i ona æe kazati hvalu tvoju.
Oh Ginoo, buksan mo ang akong mga ngabil; Ug ang akong baba magamantala sa imong pagdayeg.
16 Jer žrtve neæeš: ja bih je prinio; za žrtve paljenice ne mariš.
Kay ikaw dili malipay sa halad; nga unta igahatag ko kini: Ikaw walay kahimuot sa halad-nga-sinunog.
17 Žrtva je Bogu duh skrušen, srca skrušena i poništena ne odbacuješ, Bože.
Ang mga halad sa Dios mao ang espiritu nga mahinulsolon: Ang usa ka nadugmok ug usa ka mahinulsolon nga kasingkasing, Oh Dios, dili mo pagatamayon.
18 Po dobroti svojoj, Gospode, èini dobro Sionu, podigni zidove Jerusalimske.
Buhata ang maayo alang sa Sion, sumala sa imong maayong kabubut-on: Patindoga ang mga kuta sa Jerusalem.
19 Onda æe ti biti mile žrtve pravde, prinosi i žrtve paljenice; onda æe metati na žrtvenik tvoj teoce.
Unya ikaw mahamuot sa mga halad-sa-pagkamatarung, Sa halad-nga-sinunog, ug sa tibook nga halad-nga-sinunog: Unya igahalad nila ang mga lakeng vaca sa ibabaw sa imong halaran.
