Psalmi 48
1 Velik je Gospod i slavan veoma u gradu Boga našega, na svetoj gori svojoj.
«Ωιδή Ψαλμού διά τους υιούς Κορέ.» Μέγας ο Κύριος και αινετός σφόδρα εν τη πόλει του Θεού ημών, τω όρει της αγιότητος αυτού.
2 Prekrasna je visina, utjeha svoj zemlji gora Sion, na sjevernoj strani njezinoj grad cara velikoga.
Ωραίον την θέσιν, χαρά πάσης της γης, είναι το όρος Σιών, προς τα πλάγια του βορρά· η πόλις του Βασιλέως του μεγάλου·
3 Bog u dvorima njegovijem zna se da je braniè.
ο Θεός εν τοις παλατίοις αυτής γνωρίζεται ως προπύργιον.
4 Jer, gle, carevi se zemaljski sabraše, ali proðoše svi.
Διότι, ιδού, οι βασιλείς συνήχθησαν· διήλθον ομού.
5 Vidješe i zaèudiše se, prepadoše se i pobjegoše.
Αυτοί, ως είδον, εθαύμασαν· εταράχθησαν και μετά σπουδής έφυγον.
6 Trepet obuze ih ondje, muèiše se kao porodilja.
Τρόμος συνέλαβεν αυτούς εκεί· πόνοι ως τικτούσης.
7 Vjetrom istoènim razbio si korablje Tarsiske.
Δι' ανέμου ανατολικού συντρίβεις τα πλοία της Θαρσείς.
8 Što slušamo to i vidimo u gradu Gospoda nad vojskama, u gradu Boga našega. Bog ga utvrdi dovijeka.
Καθώς ηκούσαμεν, ούτω και είδομεν εν τη πόλει του Κυρίου των δυνάμεων, εν τη πόλει του Θεού ημών· ο Θεός θέλει θεμελιώσει αυτήν εις τον αιώνα. Διάψαλμα.
9 Kazujemo, Bože, milost tvoju usred crkve tvoje.
Μελετώμεν, Θεέ, το έλεός σου εν μέσω του ναού σου.
10 Kao što je ime tvoje, Bože, tako je i hvala tvoja na krajevima zemaljskim; pravde je puna desnica tvoja.
Κατά το όνομά σου, Θεέ, ούτω και η αίνεσίς σου είναι έως των περάτων της γής· η δεξιά σου είναι πλήρης δικαιοσύνης.
11 Nek se veseli gora Sion, nek se raduju kæeri Judejske sudova radi tvojijeh.
Ας ευφραίνεται το όρος Σιών, ας αγάλλωνται αι θυγατέρες του Ιούδα διά τας κρίσεις σου.
12 Poðite oko Siona i obiðite ga, izbrojte kule njegove;
Κυκλώσατε την Σιών και περιέλθετε αυτήν· αριθμήσατε τους πύργους αυτής.
13 Pogledajte bedeme njegove, razmotrite dvorove njegove, da pripovijedate mlaðim naraštajima.
Θέσατε την προσοχήν σας εις τα περιτειχίσματα αυτής· περιεργάσθητε τα παλάτια αυτής· διά να διηγήσθε εις γενεάν μεταγενεστέραν·
14 Jer je ovaj Bog naš Bog uvijek i dovijeka, on æe biti voð naš dovijeka.
Διότι ούτος ο Θεός είναι ο Θεός ημών εις τον αιώνα του αιώνος· αυτός θέλει οδηγεί ημάς μέχρι θανάτου.
