Psalmi 44

1 Bože, svojim ušima slušasmo, oci nam naši pripovijedaše djelo koje si uèinio u njihovo vrijeme, u staro vrijeme.

Pou direktè koral la; Yon Sòm refleksyon pa fis a Koré yo O Bondye, nou te tande avèk zòrèy nou. Zansèt nou yo te pale nou travay ke Ou te fè nan jou pa yo, nan jou ansyen yo.

2 Rukom svojom izgnao si narode, a njih posadio; iskorijenio si plemena, a njih namnožio.

Ou menm, avèk pwòp men Ou, Ou te chase mete nasyon yo deyò, men Ou te plante yo. Ou te foule yo anba. Ou te aflije yo, Ou te gaye yo toupatou.

3 Jer ne zadobiše zemlje svojim maèem, niti im mišica njihova pomože, nego tvoja desnica i tvoja mišica, i svjetlost lica tvojega, jer ti bijahu omiljeli.

Konsa, se pa ak pwòp nepe pa yo ke yo te posede peyi a, ni se pa pwòp bra yo ki te sove yo, men se men dwat Ou avèk bra Ou, ak limyè prezans Ou an, akoz Ou te bay yo favè.

4 Bože, care moj, ti si onaj isti, pošlji pomoæ Jakovu!

Se Ou menm ki Wa m, O Bondye. Òdone viktwa pou Jacob.

5 S tobom æemo izbosti neprijatelje svoje, i s imenom tvojim izgaziæemo one koji ustaju na nas.

Ak pouvwa Ou menm, nou va pouse fè advèsè nou fè bak; Nan non Ou, nou va pile fè desann (sila) ki leve kont nou yo.

6 Jer se ne uzdam u luk svoj, niti æe mi maè moj pomoæi.

Paske mwen p ap mete konfyans nan banza mwen, ni se pa nepe m k ap sove mwen.

7 Nego æeš nas ti izbaviti od neprijatelja našijeh, i nenavidnike naše posramiæeš.

Men Ou te sove nou kont advèsè nou yo, Epi Ou te fè tout (sila) ki rayi nou yo wont.

8 Bogom æemo se hvaliti svaki dan, i ime tvoje slaviæemo dovijeka.

Nan Bondye, nou te louwe tout lajounen. Nou va bay remèsiman a non Ou jis pou tout tan.

9 Ali sad si nas povrgao i posramio, i ne ideš s vojskom našom.

Alò, koulye a, Ou rejte nou, e mennen nou nan gwo wont. Ou pa sòti ankò avèk lame nou yo.

10 Obraæaš nas te bježimo ispred neprijatelja, i neprijatelji nas naši haraju.

Ou fè nou vire fè bak devan advèsè a, epi (sila) ki rayi nou yo fè piyaj pou kont yo.

11 Dao si nas kao ovce da nas jedu, i po narodima rasijao si nas.

Ou te fè nou kon mouton, tankou mouton ki te livre pou manje, epi te gaye nou pami nasyon yo.

12 U bescjenje si prodao narod svoj, i nijesi mu podigao cijene.

Ou vann pèp Ou bon mache e Ou pa fè pwofi nan vant lan.

13 Dao si nas na potsmijeh susjedima našijem, da nam se rugaju i sramote nas koji žive oko nas.

Ou fè nou repwòche devan vwazen nou yo, yon objè ki moke e giyonnen pa (sila) ki antoure nou yo.

14 Naèinio si od nas prièu u naroda, gledajuæi nas mašu glavom tuðinci.

Ou fè nou tounen yon vye mò pami nasyon yo, Yon rizib ki fè moun ri pami pèp yo.

15 Svaki je dan sramota moja preda mnom, i stid je popao lice moje

Tout lajounen dezonè sa a rete la devan m, epi imilyasyon mwen kraze m nèt.

16 Od rijeèi potsmjevaèevih i rugaèevih, i od pogleda neprijateljevih i osvetljivèevih.

Akoz vwa a (sila) ki fè m repwòch e ki meprize mwen, akoz prezans lènmi an avèk vanjè a.

17 Sve ovo snaðe nas; ali ne zaboravismo tebe, niti prestupismo zavjeta tvojega.

Tout sa gen tan rive sou nou, men nou pa te bliye Ou, ni nou pa t aji nan manti selon akò Ou a.

18 Ne otstupi natrag srce naše, i stope naše ne zaðoše s puta tvojega.

Kè nou pa t vire fè bak, ni pa nou yo pa t varye soti nan chemen Ou.

19 Kad si nas bio u zemlji zmajevskoj, i pokrivao nas sjenom smrtnijem,

Malgre, Ou te kraze nou nan landwa chen mawon yo, e te kouvri nou avèk lonbraj lanmò a.

20 Onda da bijasmo zaboravili ime Boga svojega i podigli ruke svoje k Bogu tuðemu,

Si nou te bliye non a Bondye nou an, oswa lonje men nou vè yon lòt dye etranje,

21 Ne bi li Bog iznašao to? Jer on zna tajne u srcu.

èske Bondye pa ta dekouvri sa a? Paske Li konnen tout sekrè a kè yo.

22 A ubijaju nas za tebe svaki dan; s nama postupaju kao s ovcama klanicama.

Men pou lakoz a Ou menm, nou vin touye tout lajounen. Nou konsidere tankou mouton k ap rive labatwa.

23 Ustani, što spavaš, Gospode! Probudi se, nemoj odbaciti zasvagda.

Leve Ou menm! Poukisa Ou ap dòmi, O SENYÈ? Leve nan dòmi! Pa rejte nou nèt.

24 Zašto kriješ lice svoje? zaboravljaš nevolju i muku našu?

Poukisa Ou kache figi Ou e bliye ke n ap soufri e oprime?

25 Duša naša pade u prah, tijelo je naše baèeno na zemlju.

Paske nanm nou te neye jis rive nan pousyè. Kò nou kole jis rive atè.

26 Ustani, pomoæi naša, i izbavi nas radi milosti svoje.

Leve monte! Bay nou sekou! Rachte nou pou koz lanmou dous Ou a.