Psalmi 38
1 Gospode! nemoj me karati u gnjevu svojem, niti me nakazati u jarosti svojoj.
Salmo de David, digno de memoria. SEÑOR, no me reprendas en tu furor, ni me castigues en tu ira.
2 Jer strijele tvoje ustrijeliše me, i ruka me tvoja tišti.
Porque tus saetas descendieron en mí, y sobre mí ha descendido tu mano.
3 Nema zdrava mjesta na tijelu mojem od gnjeva tvojega; nema mira u kostima mojim od grijeha mojega.
No hay sanidad en mi carne a causa de tu ira; ni hay paz en mis huesos a causa de mi pecado.
4 Jer bezakonja moja izaðoše vrh glave moje, kao teško breme otežaše mi.
Porque mis iniquidades han sobrepasado mi cabeza; como carga pesada se han agravado sobre mí.
5 Usmrdješe se i zagnojiše se rane moje od bezumlja mojega.
Se pudrieron y se corrompieron mis llagas, a causa de mi locura.
6 Zgrèio sam se i pogurio veoma, vas dan idem sjetan;
Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera, ando enlutado todo el día.
7 Jer sam iznutra pun ognja, i nema zdrava mjesta na tijelu mojem.
Porque mis caderas están llenas de ardor, y no hay sanidad en mi carne.
8 Iznemogoh i veoma oslabih, rièem od trzanja srca svojega.
Estoy debilitado y molido en gran manera; bramo a causa del alboroto de mi corazón.
9 Gospode! pred tobom su sve želje moje, i uzdisanje moje nije od tebe sakriveno.
Señor, delante de ti están todos mis deseos; y mi suspiro no te es oculto.
10 Srce moje jako kuca, ostavi me snaga moja, i vid oèiju mojijeh, ni njega mi nema.
Mi corazón está acongojado, me ha dejado mi vigor; y aun la misma luz de mis ojos no está conmigo.
11 Drugovi moji i prijatelji moji videæi rane moje otstupiše, daleko stoje bližnji moji.
Mis amigos y mis compañeros se quitaron de delante de mi plaga; y mis cercanos se pusieron lejos.
12 Koji traže dušu moju namještaju zamku, i koji su mi zlu radi, govore o pogibli i po vas dan misle o prijevari.
Y los que buscaban mi alma armaron lazos; y los que procuraban mi mal hablaban iniquidades, y todo el día meditaban fraudes.
13 A ja kao gluh ne èujem i kao nijem koji ne otvora usta svojijeh.
Mas yo, como si fuera sordo no oía; y estaba como un mudo, que no abre su boca.
14 Ja sam kao èovjek koji ne èuje ili nema u ustima svojim pravdanja.
Fui pues como un hombre que no oye, y que en su boca no tiene reprensiones.
15 Jer tebe, Gospode, èekam, ti odgovaraj za mene, Gospode, Bože moj!
Porque a ti, oh SEÑOR, he esperado; tú responderás, SEÑOR Dios mío.
16 Jer rekoh: da mi se ne svete, i da se ne razmeæu nada mnom, kad se spotakne noga moja.
Porque dije: Que no se alegren de mí; ni cuando mi pie resbalare, se engrandezcan sobre mí.
17 Jer sam gotov pasti, i tuga je moja svagda sa mnom.
Porque yo estoy a punto de claudicar, y mi dolor está delante de mí continuamente.
18 Priznajem krivicu svoju, i tužim radi grijeha svojega.
Por tanto denunciaré mi maldad; me acongojaré por mi pecado.
19 Neprijatelji moji žive, jaki su, i (sila) ih ima što me nenavide na pravdi.
Porque mis enemigos son vivos y fuertes; y se han aumentado los que me aborrecen sin causa;
20 Koji mi vraæaju zlo za dobro, neprijatelji su mi zato što sam pristao za dobrim.
y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.
21 Nemoj me ostaviti, Gospode, Bože moj! nemoj se udaljiti od mene.
No me desampares, oh SEÑOR; Dios mío, no te alejes de mí.
22 Pohitaj u pomoæ meni, Gospode, spasitelju moj!
Apresúrate a ayudarme, Señor de mi salud.
