Psalmi 35

1 Gospode! budi suparnik suparnicima mojim; udri one koji udaraju na me.

Mazmur Daud. TUHAN, lawanlah orang yang melawan aku, perangilah orang yang memerangi aku.

2 Uzmi oružje i štit, i digni se meni u pomoæ.

Ambillah utar-utar dan perisai-Mu, dan bangkitlah menolong aku.

3 Potegni koplje, i presijeci put onima koji me gone, reci duši mojoj: ja sam spasenje tvoje.

Angkatlah lembing dan tombak-Mu untuk melawan orang yang mengejar aku. Katakanlah kepadaku bahwa Engkau penyelamatku.

4 Neka se postide i posrame koji traže dušu moju; neka se odbiju natrag i postide koji mi zlo hoæe.

Biarlah orang yang mau membunuh aku dikalahkan dan dipermalukan. Biarlah orang yang berkomplot melawan aku mundur dengan kebingungan.

5 Neka budu kao prah pred vjetrom, i anðeo Gospodnji neka ih progoni.

Biarlah mereka diburu malaikat TUHAN, seperti sekam dihamburkan angin.

6 Neka bude put njihov taman i klizav, i anðeo Gospodnji neka ih tjera.

Biarlah mereka dikejar malaikat TUHAN di jalan yang gelap dan licin.

7 Jer ni za što zastriješe mrežom jamu za mene, ni za što iskopaše jamu duši mojoj.

Percuma mereka memasang perangkap bagiku atau menggali lubang untuk menangkap aku.

8 Neka doðe na njega pogibao nenadna, i mreža koju je namjestio neka ulovi njega, neka on u nju padne na pogibao.

Biarlah mereka ditimpa kebinasaan dengan tidak disangka-sangka. Biarlah mereka tertangkap dalam perangkapnya sendiri lalu jatuh dan binasa.

9 A duša æe se moja radovati o Gospodu, i veseliæe se za pomoæ njegovu.

Maka aku bersorak-sorak karena TUHAN, hatiku gembira sebab Ia menyelamatkan aku.

10 Sve æe kosti moje reæi: Gospode! ko je kao ti, koji izbavljaš stradalca od onoga koji mu dosaðuje, i ništega i ubogoga od onoga koji ga upropašæuje?

Dengan segenap hati aku berkata, "TUHAN, Engkau tak ada bandingnya! Engkau melepaskan yang lemah dari yang kuat, yang miskin dan sengsara dari penindasnya."

11 Ustaše na me lažni svjedoci; što ne znam, za ono me pitaju.

Saksi-saksi jahat bangkit melawan aku, dan menuduh aku melakukan hal-hal yang tidak kuketahui.

12 Plaæaju mi zlo za dobro, i sirotovanje duši mojoj.

Kebaikanku mereka balas dengan kejahatan; aku tenggelam dalam keputusasaan.

13 Ja se u bolesti njihovoj oblaèih u vreæu, muèih postom dušu svoju, i molitva se moja vraæaše u prsima mojima.

Waktu mereka sakit, aku sedih dan tidak makan; aku berdoa dengan menundukkan kepala,

14 Kao prijatelj, kao brat postupah; bijah sjetan i s oborenom glavom kao onaj koji za materom žali.

seperti mendoakan seorang saudara atau seorang sahabat karib. Aku tunduk menangisi mereka, seolah aku berkabung untuk ibuku sendiri.

15 A oni se raduju kad se ja spotaknem, i kupe se, kupe se na me, zadaju rane, ne znam zašto, èupaju i ne prestaju.

Tetapi waktu aku susah, mereka senang, dan berkerumun melawan aku. Mereka berjalan terpincang-pincang untuk menghina aku.

16 S nevaljalijem i podrugljivijem besposlièarima škrguæu na me zubima svojima.

Mereka terus mengolok-olok seorang lumpuh, dan memandang aku dengan benci.

17 Gospode! hoæeš li dugo gledati? Otmi dušu moju od napadanja njihova, od ovijeh lavova jedinicu moju.

Sampai kapan, ya TUHAN, sampai kapan Engkau hanya memandang saja? Selamatkanlah aku dari serangan mereka, luputkanlah nyawaku dari singa-singa itu.

18 Priznavaæu te u saboru velikom, usred mnogoga naroda hvaliæu te:

Maka aku akan bersyukur kepada-Mu di tengah umat-Mu, dan memuji nama-Mu dalam pertemuan mereka.

19 Da mi se ne bi svetili koji mi zlobe nepravedno, i namigivali oèima koji mrze na me ni za što.

Jangan membiarkan aku dipermainkan oleh orang yang memusuhi aku tanpa sebab. Jangan membiarkan aku disoraki oleh orang yang membenci aku tanpa alasan.

20 Jer oni ne govore o miru, nego na mirne na zemlji izmišljaju lažne stvari.

Bicara mereka tidak ramah; mereka merencanakan penipuan terhadap orang yang hidup rukun.

21 Razvaljuju na me usta svoja, i govore: dobro! dobro! vidi oko naše.

Mereka berteriak-teriak kepadaku dan berkata bahwa mereka sudah melihat perbuatanku.

22 Vidiš, Gospode! nemoj muèati; Gospode! nemoj otstupiti od mene.

Tetapi Engkau, TUHAN, telah melihatnya; janganlah berdiam diri, ya TUHAN, janganlah jauh daripadaku.

23 Probudi se, ustani na sud moj, Bože moj i Gospode, i na parnicu moju.

Bangkitlah membela perkaraku, ya Allahku dan Tuhanku, tolonglah aku!

24 Sudi mi po pravdi svojoj, Gospode, Bože moj, da mi se ne svete.

Belalah aku, sebab Engkau adil, ya TUHAN Allahku, jangan biarkan musuh menyoraki aku.

25 Ne daj da govore u srcu svojem: dobro! to smo htjeli! Ne daj da govore: proždrijesmo ga.

Jangan biarkan mereka berkata dalam hati, "Syukur, kita sudah menghabiskan nyawanya. Keinginan kita sudah terkabul!"

26 Nek se postide i posrame svi koji se raduju zlu mojemu, nek se obuku u stid i u sram koji se razmeæu nada mnom.

Biarlah orang yang senang melihat sengsaraku menjadi bingung dan mendapat malu. Biarlah orang yang menyombongkan diri terhadapku dihina dan dipermalukan.

27 Neka se raduju i vesele koji mi žele pravdu, i govore jednako: velik Gospod, koji želi mira sluzi svojemu!

Semoga orang yang ingin melihat aku dibenarkan bersorak dan bergembira. Semoga mereka berulang-ulang berkata, "Sungguh agunglah TUHAN! Ia menginginkan keselamatan hamba-Nya!"

28 I moj æe jezik kazivati pravdu tvoju, i hvalu tebi svaki dan.

Maka aku akan mewartakan keadilan-Mu, dan memuji Engkau sepanjang hari.