Psalmi 22
1 Bože, Bože moj! zašto si me ostavio udaljivši se od spasenja mojega, od rijeèi vike moje?
Untuk pemimpin kor. Menurut lagu: Rusa di kala fajar. Mazmur Daud. Allahku, ya Allahku, mengapa Engkau meninggalkan aku? Aku berseru, tetapi Engkau tetap jauh dan tidak menolong aku.
2 Bože moj! vièem danju, a ti me ne slušaš, i noæu, ali nemam mira.
Ya Allahku, aku berseru di waktu siang, tetapi Engkau tetap diam. Aku berdoa di waktu malam, hatiku tidak juga tenang.
3 Sveti, koji živiš u pohvalama Izrailjevim!
Namun Engkau Raja Yang Mahasuci, yang dipuji-puji oleh Israel.
4 U tebe se uzdaše oci naši, uzdaše se, i ti si ih izbavljao.
Nenek moyang kami berharap kepada-Mu, mereka berharap, dan Engkau menyelamatkan mereka.
5 Tebe prizivaše, i spasavaše se; u tebe se uzdaše, i ne ostajaše u sramoti.
Mereka berseru kepada-Mu dan diluputkan; mereka berharap dan tidak dikecewakan.
6 A ja sam crv, a ne èovjek; potsmijeh ljudima i rug narodu.
Tetapi aku ini cacing, bukan manusia, dicemoohkan dan dihina orang banyak.
7 Koji me vide, svi mi se rugaju, razvaljuju usta, mašu glavom,
Semua yang melihat aku, mengejek aku, mencibirkan bibir dan menggelengkan kepala.
8 I govore: oslonio se na Gospoda, neka mu pomože, neka ga izbavi, ako ga miluje.
Kata mereka, "Biarlah ia mengandalkan TUHAN, supaya TUHAN menyelamatkan dia, kalau TUHAN senang kepadanya!"
9 Ta, ti si me izvadio iz utrobe; ti si me umirio na sisi matere moje.
Engkaulah yang mengeluarkan aku dari kandungan, dan membuat aku aman di pangkuan ibuku.
10 Za tobom pristajem od roðenja, od utrobe matere moje ti si Bog moj.
Sejak lahir, nasibku ada di tangan-Mu, sejak dalam kandungan, Engkaulah Allahku.
11 Ne udaljuj se od mene; jer je nevolja blizu, a nema pomoænika.
Janganlah jauh, sebab bahaya sudah dekat, dan tidak ada yang menolong.
12 Opteèe me mnoštvo telaca; jaki volovi Vasanski opkoliše me;
Seperti kawanan banteng, musuh mengerumuni aku, seperti banteng liar dari Basan mereka mengepung aku.
13 Razvališe na me usta svoja. Lav je gladan lova i rièe.
Mereka menghadapi aku dengan mulut ternganga, seperti singa yang mengaum dan menerkam.
14 Kao voda razlih se; rasuše se sve kosti moje; srce moje posta kao vosak, rastopilo se u meni.
Tenagaku habis seperti air yang tumpah, semua tulangku terlepas dari sendinya, hatiku meleleh seperti lilin.
15 Sasuši se kao crijep krjepost moja, i jezik moj prionu za grlo, i u prah smrtni meæeš me.
Kerongkonganku kering seperti beling, lidahku melekat di langit-langit mulutku. TUHAN, Kautinggalkan aku di atas debu seperti orang yang sudah mati.
16 Opkoliše me psi mnogi; èeta zlikovaca ide oko mene, probodoše ruke moje i noge moje.
Aku dikepung gerombolan orang jahat; seperti kawanan anjing mereka mengerumuni aku, menusuki tangan dan kakiku.
17 Mogao bih izbrojiti sve kosti svoje. Oni gledaju, i od mene naèiniše stvar za gledanje.
Semua tulangku dapat kuhitung, musuh memandangi aku sebagai tontonan.
18 Dijele haljine moje meðu sobom, i za dolamu moju bacaju ždrijeb.
Mereka membagi-bagikan pakaianku, dan membuang undi atas jubahku.
19 Ali ti, Gospode, ne udaljuj se. Silo moja, pohitaj mi u pomoæ.
Tetapi Engkau, janganlah jauh, ya TUHAN, datanglah segera menolong aku, sebab Engkaulah kekuatanku.
20 Izbavi od maèa dušu moju, od psa jedinicu moju.
Luputkanlah nyawaku dari pedang, selamatkan aku dari cengkeraman anjing.
21 Saèuvaj me od usta lavovijeh, i od rogova bivolovih, èuvši, izbavi me.
Aku tidak berdaya, lepaskanlah aku dari tanduk banteng dan dari moncong singa.
22 Kazujem ime tvoje braæi; usred skupštine hvaliæu te.
Perbuatan-Mu akan kuceritakan kepada saudara-saudaraku; dalam pertemuan umat-Mu aku memuji-muji Engkau.
23 Koji se bojite Gospoda, hvalite ga. Sve sjeme Jakovljevo! poštuj ga. Boj ga se, sve sjeme Izrailjevo!
Pujilah Dia, hai orang-orang takwa! Agungkanlah Dia, semua keturunan Yakub! Sujudlah kepada-Nya, semua keturunan Israel!
24 Jer se ne ogluši molitve ništega niti je odbi; ne odvrati od njega lica svojega, nego ga usliši kad ga zazva.
Sebab Ia tidak memandang hina orang tertindas, dan tidak meremehkan kesengsaraannya. Ia tidak berpaling dari orang itu, tetapi mendengar bila ia minta tolong kepada-Nya.
25 Tebe æu hvaliti na skupštini velikoj; zavjete svoje svršiæu pred onima koji se njega boje.
Di tengah kumpulan umat aku memuji Engkau, karena segala yang telah Kaulakukan. Di depan umat yang takwa kupersembahkan kurban yang kujanjikan.
26 Neka jedu ubogi i nasite se, i neka hvale Gospoda koji ga traže; živo da bude srce vaše dovijeka.
Orang miskin akan makan sampai kenyang; orang yang datang kepada TUHAN akan memuji Dia. Semoga kamu sejahtera selama-lamanya!
27 Opomenuæe se i obratiæe se ka Gospodu svi krajevi zemaljski, i pokloniæe se pred njim sva plemena neznabožaèka.
Semua bangsa akan ingat kepada TUHAN dan kembali kepada-Nya, segala suku bangsa akan sujud menyembah Dia.
28 Jer je Gospodnje carstvo; on vlada narodima.
Sebab Tuhanlah yang berkuasa, Ia memerintah bangsa-bangsa.
29 Ješæe i pokloniæe se svi pretili na zemlji; pred njim æe pasti svi koji slaze u prah, koji ne mogu saèuvati duše svoje u životu.
Semua orang besar akan sujud di hadapan-Nya, semua manusia fana akan sujud menyembah Dia.
30 Sjeme æe njihovo služiti njemu. Kazivaæe se za Gospoda rodu potonjemu.
Angkatan-angkatan berikut akan berbakti kepada TUHAN, Ia akan diberitakan turun-temurun.
31 Doæi æe, i kazivaæe pravdu njegovu ljudima njegovijem, koji æe se roditi; jer je on uèinio ovo.
Kepada bangsa yang lahir kemudian akan dikabarkan bahwa TUHAN telah menyelamatkan umat-Nya.
