Psalmi 18
1 Ljubiæu te, Gospode, krjeposti moja,
gdy go PAN ocalił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Powiedział wtedy: Będę cię miłował, PANIE, mocy moja.
2 Gospode, grade moj, zaklone moj, koji se oboriti ne može, izbavitelju moj, Bože moj, kamena goro, na kojoj se ne bojim zla, štite moj, rože spasenja mojega, utoèište moje!
PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią.
3 Prizivljem Gospoda, kojemu se klanjati valja, i opraštam se neprijatelja svojih.
Wezwę PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
4 Obuzeše me smrtne bolesti, i potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Ogarnęły mnie boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. (Sheol h7585)
6 U svojoj tjeskobi prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah; on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło przed jego oblicze, do jego uszu.
7 Zatrese se i pokoleba se zemlja, zadrmaše se i pomjeriše iz temelja gore, jer se on razljuti.
Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady gór zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
8 Podiže se dim od gnjeva njegova, iz usta njegovijeh oganj, koji proždire, i živo ugljevlje otskakaše od njega.
Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
9 Savi nebesa i siðe. Mrak bješe pod nogama njegovijem.
Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
10 Sjede na heruvima i podiže se, i poletje na krilima vjetrnijem.
Dosiadł cherubina i latał; latał na skrzydłach wiatru.
11 Od mraka naèini sebi krov, sjenicu oko sebe, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba.
12 Od sijevanja pred njim kroz oblake njegove udari grad i živo ugljevlje.
Przed jego blaskiem rozeszły się jego obłoki, grad i węgle ogniste.
13 Zagrmje na nebesima Gospod, i višnji pusti glas svoj, grad i živo ugljevlje.
I zagrzmiał PAN na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, grad i węgle ogniste.
14 Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; silu munja, i rasu ih.
Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, [cisnął] błyskawicami i ich rozgromił.
15 I pokazaše se izvori vodeni, i otkriše se temelji vasionoj od prijetnje tvoje, Gospode, od dihanja duha gnjeva tvojega.
I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy.
16 Tada pruži s visine ruku, uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód.
17 Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
18 Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
19 Izvede me na prostrano mjesto, i izbavi me, jer sam mu mio.
Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
20 Dade mi Gospod po pravdi mojoj, i za èistotu ruku mojih dariva me.
Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
21 Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega,
Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mego Boga.
22 Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i nie odrzucałem od siebie jego praw.
23 Bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
24 Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih pred oèima njegovima.
Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk przed jego oczyma.
25 Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernim vjerno,
[Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
26 S èistim èisto, a s nevaljalim nasuprot njemu.
Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie;
27 Jer ti pomažeš ljudima nevoljnim, a oèi ponosite ponižavaš.
Ty bowiem lud strapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 Ti raspaljuješ vidjelo moje; Gospod moj prosvjetljuje tamu moju.
Bo ty zapalisz moją pochodnię; PAN, Bóg mój, rozjaśni moje ciemności.
29 S tobom razbijam vojsku, i s Bogom svojim skaèem preko zida.
Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
30 Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se u nj uzdaju.
Droga Boga [jest] doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
31 Jer ko je Bog osim Gospoda, i ko je obrana osim Boga našega?
Bo któż jest Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
32 Ovaj Bog opasuje me snagom, i èini mi vjeran put.
To Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę.
33 Daje mi noge kao u jelena, i na visine stavlja me.
Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
34 Uèi ruke moje boju, i mišice moje èini da su luk od mjedi.
Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
35 Ti mi daješ štit spasenja svojega; desnica tvoja drži me, i milost tvoja èini me velika.
Dałeś mi też tarczę swego zbawienia i wspierała mnie twoja prawica, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
36 Ti širiš korak moj, te se ne spotièu noge moje.
Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
37 Tjeram neprijatelje svoje i stižem ih, i ne vraæam se dok ih ne istrijebim.
Ścigałem moich wrogów i dopadłem [ich], nie zawróciłem, aż ich nie wytraciłem.
38 Obaram ih, i ne mogu ustati, padaju pod noge moje.
Powaliłem ich tak, że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
39 Jer me ti opasuješ snagom za boj, i koji ustanu na me, obaraš ih preda mnom.
Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
40 Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
41 Oni vièu, ali nema pomagaèa, ka Gospodu, ali ih on ne sluša.
Wołali, lecz nie [było] nikogo, kto by [ich] wybawił; [wołali] do PANA, lecz ich nie wysłuchał.
42 Rasipam ih kao prah po vjetru, kao blato po ulicama gazim ih.
Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne.
43 Ti me izbavljaš od bune narodne, postavljaš me da sam glava tuðim plemenima; narod kojega ne poznavah, služi mi.
Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.
44 Po samome èuvenju slušaju me, tuðini pokorni su mi.
Jak tylko usłyszą [o mnie], będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość.
45 Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
46 Živ je Gospod, i da je blagosloven braniè moj! Da se uzvisi Bog spasenja mojega,
PAN żyje, [niech będzie] błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia.
47 Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody.
48 Koji me izbavlja od neprijatelja, podiže me nad one koji ustaju na me i od èovjeka žestoka izbavlja me!
[Ty] wyzwalasz mnie od moich wrogów; ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
49 Toga radi hvalim te, Gospode, pred narodima, i pojem imenu tvojemu,
Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twemu imieniu.
50 Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i natražju njegovu dovijeka.
Bo dajesz wielkie wybawienie swemu królowi i na wieki okazujesz miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
