Psalmi 18
1 Ljubiæu te, Gospode, krjeposti moja,
Þennan sálm orti Davíð eftir að Drottinn hafði frelsað hann undan óvinum hans, þeirra á meðal Sál konungi. Drottinn – ég elska þig! Þú hefur gert stórkostlega hluti fyrir mig!
2 Gospode, grade moj, zaklone moj, koji se oboriti ne može, izbavitelju moj, Bože moj, kamena goro, na kojoj se ne bojim zla, štite moj, rože spasenja mojega, utoèište moje!
Drottinn er vígi mitt, þar er ég öruggur. Enginn getur veitt mér eftirför og unnið á mér. Hann er felustaður minn, frelsari og varðborg, kletturinn þar sem enginn getur náð mér! Hann er skjöldur minn. Styrkur hans er eins og uxans sem mundar horn sín í vígahug!
3 Prizivljem Gospoda, kojemu se klanjati valja, i opraštam se neprijatelja svojih.
Mér nægir að ákalla hann – lof sé Guði! – og ég frelsast undan öllum óvinum mínum.
4 Obuzeše me smrtne bolesti, i potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Ég var bundinn hlekkjum dauðans og holskeflur óguðlegra risu ógnandi gegn mér.
Umkringdur og hjálparvana barðist ég um í netinu sem dró mig niður í djúp dauðans. (Sheol h7585)
6 U svojoj tjeskobi prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah; on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
Þá hrópaði ég til Drottins. – Hróp mitt náði eyrum hans á himnum!
7 Zatrese se i pokoleba se zemlja, zadrmaše se i pomjeriše iz temelja gore, jer se on razljuti.
Þá lyftist jörðin og nötraði og undirstöður fjallanna skulfu vegna bræði hans. Hvílíkur landskjálfti! Já, Drottinn reiddist.
8 Podiže se dim od gnjeva njegova, iz usta njegovijeh oganj, koji proždire, i živo ugljevlje otskakaše od njega.
Eldsblossar gengu út af munni hans svo að jörðin sviðnaði og reykur streymdi um nasir hans.
9 Savi nebesa i siðe. Mrak bješe pod nogama njegovijem.
Hann sveigði himininn og steig niður mér til bjargar! Skýjasorti var undir fótum hans.
10 Sjede na heruvima i podiže se, i poletje na krilima vjetrnijem.
Hann steig á bak kerúbi og sveif til mín með hraða vindsins.
11 Od mraka naèini sebi krov, sjenicu oko sebe, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
Hann skýldi sér með myrkri, leyndi komu sinni með regnsorta og dimmu skýi.
12 Od sijevanja pred njim kroz oblake njegove udari grad i živo ugljevlje.
En svo birtist hann í skýjunum! Hvílík hátign! Eldingar leiftruðu og haglið dundi!
13 Zagrmje na nebesima Gospod, i višnji pusti glas svoj, grad i živo ugljevlje.
Himnarnir nötruðu í þrumugný Drottins. Guð allra guða hafði talað!
14 Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; silu munja, i rasu ih.
Hann sendi út eldingar sínar sem örvar og tvístraði óvinum mínum. Sjá, hvernig þeir flýðu!
15 I pokazaše se izvori vodeni, i otkriše se temelji vasionoj od prijetnje tvoje, Gospode, od dihanja duha gnjeva tvojega.
Þá hljómaði skipun Drottins – og hafið hopaði og það sá í mararbotn!
16 Tada pruži s visine ruku, uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
Þá seildist Drottinn niður frá himnum, greip mig og frelsaði mig úr neyðinni. Hann bjargaði mér úr hyldýpi dauðans.
17 Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
Hann frelsaði mig frá ofurafli óvinarins, úr höndum þeirra sem hötuðu mig, því í greipum þeirra mátti ég mín einskis.
18 Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
Þeir réðust á mig þegar ég mátti mín einskis, en Drottinn studdi mig.
19 Izvede me na prostrano mjesto, i izbavi me, jer sam mu mio.
Hann leiddi mig í öruggt skjól, því að hann hefur velþóknun á mér.
20 Dade mi Gospod po pravdi mojoj, i za èistotu ruku mojih dariva me.
Drottinn launaði mér réttlæti mitt og hreinleika.
21 Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega,
Því að ég hef hlýtt boðorðum hans og ekki syndgað með því að snúa í hann baki.
22 Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
Ég gætti lögmáls hans í hvívetna og lítilsvirti enga grein þess.
23 Bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
Ég lagði mig fram við að halda það og forðaðist ranglæti.
24 Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih pred oèima njegovima.
Þess vegna hefur Drottinn launað mér með blessun, því að ég gerði það sem rétt var og gætti hreinleika hjarta míns. Allt þetta þekkti hann, enda vakir hann yfir hverju skrefi mínu.
25 Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernim vjerno,
Drottinn, þú miskunnar þeim sem auðsýna miskunn og ert góður við ráðvanda.
26 S èistim èisto, a s nevaljalim nasuprot njemu.
Þú blessar hjartahreina en snýrð þér frá þeim sem yfirgefa þig.
27 Jer ti pomažeš ljudima nevoljnim, a oèi ponosite ponižavaš.
Þú hlífir hinum hógværu, en ávítar stolta og hrokafulla.
28 Ti raspaljuješ vidjelo moje; Gospod moj prosvjetljuje tamu moju.
Já, þú lætur lampa minn skína. Drottinn, Guð minn, hefur lýst upp myrkrið sem umlukti mig.
29 S tobom razbijam vojsku, i s Bogom svojim skaèem preko zida.
Með þinni hjálp stekk ég yfir múra og brýt niður borgarveggi óvinarins.
30 Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se u nj uzdaju.
Drottinn, hann er mikill Guð! Fullkominn í öllum hlutum! Orð hans standast öll. Skjöldur er hann öllum þeim sem til hans leita.
31 Jer ko je Bog osim Gospoda, i ko je obrana osim Boga našega?
Því hver er hinn sanni Guð nema Drottinn? Og hver er bjargið nema hann?
32 Ovaj Bog opasuje me snagom, i èini mi vjeran put.
Hann styrkir mig og verndar hvar sem ég fer.
33 Daje mi noge kao u jelena, i na visine stavlja me.
Hann gerir fætur mína fima sem geitanna á fjöllunum. Hann tryggir mér fótfestu á hæstu tindum.
34 Uèi ruke moje boju, i mišice moje èini da su luk od mjedi.
Hann æfir hendur mínar til hernaðar og gerir mér kleift að spenna eirbogann.
35 Ti mi daješ štit spasenja svojega; desnica tvoja drži me, i milost tvoja èini me velika.
Þú fékkst mér skjöld hjálpræðis þíns. Hægri hönd þín, Drottinn, styður mig, mildi þín hefur gert mig mikinn.
36 Ti širiš korak moj, te se ne spotièu noge moje.
Þú lagðir veg fyrir fætur mína og þar mun ég ekki hrasa.
37 Tjeram neprijatelje svoje i stižem ih, i ne vraæam se dok ih ne istrijebim.
Ég veitti óvinum mínum eftirför, elti þá uppi og eyddi þeim.
38 Obaram ih, i ne mogu ustati, padaju pod noge moje.
Ég tók þá einn af öðrum – þeir gátu enga vörn sér veitt – allir lágu í valnum að lokum.
39 Jer me ti opasuješ snagom za boj, i koji ustanu na me, obaraš ih preda mnom.
Hjálpin frá þér var eins og brynja í bardaganum. Óvini mína beygðir þú undir mig.
40 Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
Þú stökktir þeim á flótta og ég eyddi öllum þeim sem ofsóttu mig.
41 Oni vièu, ali nema pomagaèa, ka Gospodu, ali ih on ne sluša.
Þeir hrópuðu á hjálp, en fengu enga. Þeir æptu til Drottins, en hann ansaði ekki,
42 Rasipam ih kao prah po vjetru, kao blato po ulicama gazim ih.
en ég muldi þá mélinu smærra og dreifði þeim upp í vindinn. Ég fleygði þeim burt eins og rusli á haug.
43 Ti me izbavljaš od bune narodne, postavljaš me da sam glava tuðim plemenima; narod kojega ne poznavah, služi mi.
Þú veittir mér sigur í sérhverri orustu. Þjóðirnar komu og þjónuðu mér. Jafnvel þær sem ég þekkti ekki komu nú og veittu mér lotningu.
44 Po samome èuvenju slušaju me, tuðini pokorni su mi.
Útlendingar sem aldrei höfðu mig augum litið lýstu sig reiðubúna til þjónustu.
45 Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
Skjálfandi stigu þeir niður úr virkjum sínum.
46 Živ je Gospod, i da je blagosloven braniè moj! Da se uzvisi Bog spasenja mojega,
Guð lifir! Lofaður sé hann, klettur hjálpræðis míns.
47 Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
Hann er sá Guð sem endurgeldur þeim sem ofsækja mig og auðmýkir þjóðir fyrir augum mér.
48 Koji me izbavlja od neprijatelja, podiže me nad one koji ustaju na me i od èovjeka žestoka izbavlja me!
Hann frelsar mig frá óvinum mínum. Hann sér til þess að þeir ná ekki til mín og bjargar mér undan öflugum andstæðingum.
49 Toga radi hvalim te, Gospode, pred narodima, i pojem imenu tvojemu,
Fyrir þetta, Drottinn minn, lofa ég þig í áheyrn þjóðanna.
50 Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i natražju njegovu dovijeka.
Oftsinnis hefur þú frelsað mig – það var kraftaverk í öll skiptin! Þú gerðir mig að konungi, þú hefur elskað mig og auðsýnt mér gæsku og eins muntu gera við afkomendur mína.
