< Psalmi 147 >

1 Hvalite Gospoda, jer je slatko pjevati Boga našega, jer blagome prilikuje hvala.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Gospod zida Jerusalim, sabira rasijane sinove Izrailjeve;
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Iscjeljuje one koji su skrušena srca, i lijeèi tuge njihove;
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Izbraja mnoštvo zvijezda, i sve ih zove imenom.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Velik je Gospod naš i velika je krjepost njegova, i razumu njegovu nema mjere.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Prihvata smjerne Gospod, a bezbožne ponižava do zemlje.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Redom pjevajte Gospodu hvalu, udarajte Bogu našemu u gusle.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 On zastire nebo oblacima, sprema zemlji dažd, èini te raste na gorama trava;
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Daje stoci piæu njezinu, i vraniæima, koji vièu k njemu.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Ne mari za silu konjsku, niti su mu mili kraci èovjeèiji.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Mili su Gospodu oni koji ga se boje, koji se uzdaju u milost njegovu.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Slavi, Jerusalime, Gospoda; hvali Boga svojega, Sione!
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Jer on utvrðuje prijevornice vrata tvojih, blagosilja sinove tvoje u tebi.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Ograðuje meðe tvoje mirom, nasiæava te jedre pšenice.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Šalje govor svoj na zemlju, brzo teèe rijeè njegova.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Daje snijeg kao vunu, sipa inje kao pepeo.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Baca grad svoj kao zalogaje, pred mrazom njegovijem ko æe ostati?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Pošlje rijeè svoju, i sve se raskravi; dune duhom svojim, i poteku vode.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 On je javio rijeè svoju Jakovu, naredbe i sudove svoje Izrailju.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Ovo nije uèinio nijednome drugom narodu, i sudova njegovijeh oni ne znaju. Aliluja!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.

< Psalmi 147 >