Psalmi 132
1 Opomeni se, Gospode, Davida i sve smjernosti njegove,
Acuérdate, o! Jehová, de David, de toda su aflicción:
2 Kako se kunijaše Gospodu, i zavjetovaše Bogu Jakovljevu:
Que juró a Jehová, prometió al fuerte de Jacob:
3 “Neæu uæi u šator doma svojega, niti æu leæi na postelju odra svojega;
No entraré en la morada de mi casa: no subiré sobre el lecho de mi estrado:
4 Neæu dati sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema;
No daré sueño a mis ojos, ni a mis párpados adormecimiento,
5 Dok ne naðem mjesta Gospodu, stana Bogu Jakovljevu.”
Hasta que halle lugar para Jehová, moradas para el fuerte de Jacob.
6 Evo, èusmo da je u Jefremovoj zemlji, naðosmo ga na poljima Kirijat-Jarimskim.
He aquí, en Efrata oímos de ella: hallámosla en los campos del bosque.
7 Uðimo u stan njegov, poklonimo se podnožju nogu njegovijeh.
Entraremos en sus tiendas: encorvarnos hemos al estrado de sus pies.
8 Stani, Gospode, na poèivalištu svojem, ti i kovèeg sile tvoje.
Levántate, o! Jehová, a tu reposo, tú, y el arca de tu fortaleza.
9 Sveštenici tvoji nek se obuku u pravdu, i sveci tvoji nek se raduju.
Tus sacerdotes vistan justicia; y tus piadosos se regocijen.
10 Radi Davida sluge svojega nemoj odvratiti lica od pomazanika svojega.
Por amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.
11 Zakle se Gospod Davidu u istini, od koje neæe otstupiti; od poroda tvojega posadiæu na prijestolu tvojemu.
Juró Jehová verdad a David, no se apartará de ella: de fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.
12 Ako sinovi tvoji ušèuvaju zavjet moj i otkrivenja moja kojima æu ih nauèiti, onda æe i sinovi njihovi dovijeka sjedjeti na prijestolu svom.
Si tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñaré: sus hijos también se asentarán sobre tu trono para siempre.
13 Jer je izabrao Gospod Sion, i omilje mu živjeti na njemu.
Porque Jehová ha elegido a Sión: la codició por habitación para sí.
14 Ovo je poèivalište moje uvijek, ovdje æu se naseliti; jer mi je omiljelo.
Este será mi reposo para siempre: aquí habitaré, porque la he codiciado.
15 Hranu æu njegovu blagosloviti, nište njegove nasitiæu hljeba.
A su mantenimiento daré bendición: sus pobres hartaré de pan.
16 Sveštenike æu njegove obuæi u spasenje, i sveti æe se njegovi radovati.
Y a sus sacerdotes vestiré de salud; y sus piadosos exultarán de gozo.
17 Tu æu uèiniti da uzraste rog Davidu, postaviæu vidjelo pomazaniku svojemu.
Allí haré reverdecer el cuerno de David: yo he aparejado lámpara a mi ungido.
18 Neprijatelje æu njegove obuæi u sramotu; a na njemu æe cvjetati vijenac njegov.
A sus enemigos vestiré de confusión; y sobre él florecerá su corona.
