Psalmi 132
1 Opomeni se, Gospode, Davida i sve smjernosti njegove,
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 Kako se kunijaše Gospodu, i zavjetovaše Bogu Jakovljevu:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 “Neæu uæi u šator doma svojega, niti æu leæi na postelju odra svojega;
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 Neæu dati sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema;
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 Dok ne naðem mjesta Gospodu, stana Bogu Jakovljevu.”
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Evo, èusmo da je u Jefremovoj zemlji, naðosmo ga na poljima Kirijat-Jarimskim.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Uðimo u stan njegov, poklonimo se podnožju nogu njegovijeh.
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Stani, Gospode, na poèivalištu svojem, ti i kovèeg sile tvoje.
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Sveštenici tvoji nek se obuku u pravdu, i sveci tvoji nek se raduju.
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Radi Davida sluge svojega nemoj odvratiti lica od pomazanika svojega.
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 Zakle se Gospod Davidu u istini, od koje neæe otstupiti; od poroda tvojega posadiæu na prijestolu tvojemu.
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Ako sinovi tvoji ušèuvaju zavjet moj i otkrivenja moja kojima æu ih nauèiti, onda æe i sinovi njihovi dovijeka sjedjeti na prijestolu svom.
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Jer je izabrao Gospod Sion, i omilje mu živjeti na njemu.
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 Ovo je poèivalište moje uvijek, ovdje æu se naseliti; jer mi je omiljelo.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Hranu æu njegovu blagosloviti, nište njegove nasitiæu hljeba.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Sveštenike æu njegove obuæi u spasenje, i sveti æe se njegovi radovati.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 Tu æu uèiniti da uzraste rog Davidu, postaviæu vidjelo pomazaniku svojemu.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Neprijatelje æu njegove obuæi u sramotu; a na njemu æe cvjetati vijenac njegov.
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
