Psalmi 130

1 Iz dubine vièem k tebi, Gospode!

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, PANIE.

2 Gospode! èuj glas moj. Neka paze uši tvoje na glas moljenja mojega.

Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania.

3 Ako æeš na bezakonje gledati, Gospode: Gospode, ko æe ostati?

PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?

4 Ali je u tebe praštanje, da bi te se bojali.

Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano.

5 Èekam Gospoda; èeka duša moja; uzdam se u rijeè njegovu.

Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję.

6 Duša moja èeka Gospoda veæma nego straže jutrnje, koje straže jutrom.

Moja dusza [oczekuje] Pana bardziej niż strażnicy świtu, [bardziej niż] ci, którzy strzegą do poranka.

7 Neka èeka Izrailj Gospoda; jer je u Gospoda milost, i velik je u njega otkup.

Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie.

8 I on æe otkupiti Izrailja od svijeh bezakonja njegovijeh.

On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.