< Psalmi 130 >
1 Iz dubine vièem k tebi, Gospode!
Waƙar haurawa. Daga cikin zurfafa na yi kuka gare ka, ya Ubangiji;
2 Gospode! èuj glas moj. Neka paze uši tvoje na glas moljenja mojega.
Ya Ubangiji, ka ji muryata. Bari kunnuwanka su saurara ga kukata ta neman jinƙai.
3 Ako æeš na bezakonje gledati, Gospode: Gospode, ko æe ostati?
In kai, ya Ubangiji, za ka lissafta zunubai, Ya Ubangiji, wa zai tsaya?
4 Ali je u tebe praštanje, da bi te se bojali.
Amma tare da kai akwai gafartawa, saboda haka ake tsoronka.
5 Èekam Gospoda; èeka duša moja; uzdam se u rijeè njegovu.
Zan jira Ubangiji, raina zai jira, kuma a cikin maganarsa na sa zuciyata.
6 Duša moja èeka Gospoda veæma nego straže jutrnje, koje straže jutrom.
Raina na jiran Ubangiji fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya, fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya.
7 Neka èeka Izrailj Gospoda; jer je u Gospoda milost, i velik je u njega otkup.
Ya Isra’ila, sa zuciya ga Ubangiji, gama tare da Ubangiji akwai ƙauna marar ƙarewa kuma tare da shi akwai cikakkiyar fansa.
8 I on æe otkupiti Izrailja od svijeh bezakonja njegovijeh.
Shi kansa zai fanshi Isra’ila daga dukan zunubansu.