Psalmi 130

1 Iz dubine vièem k tebi, Gospode!

ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σε κύριε

2 Gospode! èuj glas moj. Neka paze uši tvoje na glas moljenja mojega.

κύριε εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου γενηθήτω τὰ ὦτά σου προσέχοντα εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου

3 Ako æeš na bezakonje gledati, Gospode: Gospode, ko æe ostati?

ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃ κύριε κύριε τίς ὑποστήσεται

4 Ali je u tebe praštanje, da bi te se bojali.

ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν

5 Èekam Gospoda; èeka duša moja; uzdam se u rijeè njegovu.

ἕνεκεν τοῦ νόμου σου ὑπέμεινά σε κύριε ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου

6 Duša moja èeka Gospoda veæma nego straže jutrnje, koje straže jutrom.

ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν κύριον ἀπὸ φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός ἀπὸ φυλακῆς πρωίας ἐλπισάτω Ισραηλ ἐπὶ τὸν κύριον

7 Neka èeka Izrailj Gospoda; jer je u Gospoda milost, i velik je u njega otkup.

ὅτι παρὰ τῷ κυρίῳ τὸ ἔλεος καὶ πολλὴ παρ’ αὐτῷ λύτρωσις

8 I on æe otkupiti Izrailja od svijeh bezakonja njegovijeh.

καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ισραηλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ